شیوع، تاثیر سطح دانش و سبک زندگی بر آکنه در بین دانشجویان رشته پزشکی

اهداف : ارزیابی شیوع، تاثیر دانش و سبک زندگی بر آکنه در بین دانشجویان پزشکی دانشگاه شاه سعود، ریاض، عربستان سعودی. روش ها : این مطالعه کمی، مشاهده ای و مقطعی در بین دانشجویان پزشکی در مارس 2015 با استفاده از پرسشنامه خود ایفا انجام شده است. تحلیل آماری بوسیله مقدار احتمال (p-value) صورت گرفته است. یافته ها : در مجموع سیصد و هفتاد و پنج دانشجو در این تحقیق شرکت کرده که بیش از نیمی از آن ها دارای آکنه (n:208 ؛ 55.5%) و کمتر از یک سوم آن ها توسط پزشک معاینه شده بودند. مشکل آکنه در اکثر دانشجویان خانم (n:75؛ 61%) در وضعیت پزشکی قابل توجه و در دانشجویان آقا تنها یک سوم (n:87؛ 34%) بود (P<0.05). هشتاد و نه دانشجوی خانم (72%) بیشتر از دانشجویان آقا (n:104؛ 41%) بر این باور بودند که محیط تنش زا نقشی عمده در بروز آکنه بازی می کند (P>0.05). صد و دوازده دانشجوی آقا (44.8%) بیشتر از خانم ها (n:39؛ 31%) اعتقاد داشتند که آکنه بر ازدواج آن ها تاثیرگذار است (P<0.05). نتیجه گیری : به طور جالبی بیش از نیمی از جامعه نمونه ما تحت تاثیر آکنه بوده که دو سوم آن ها به دنبال معاینه پزشکی جهت رفع مشکل خود نرفته اند. تصورات غلط علمی در بین دانشجویان پزشکی گسترده بود که این موضوع نیاز به آموزش بیشتر در این زمینه را ضروری می‌کند.

آکنه یک اختلال پوستی معمول است که محدودیت نژادی یا سنی ندارد (علی و همکاران، 2010؛ اولاه و همکاران، 2014). مطالعه ای که در سال 2012 در کشور پرتغال انجام شد نشان داد که شیوع آکنه در بین دانشجویان پزشکی 62.2% و بدون رجحان جنسی قابل توجهی بوده است (گنچالوس و همکاران، 2012). مطالعه دیگری که بر جامعه ای متشکل از افراد نوجوان و بالغ چینی انجام شد نشان داد که 10.4% آقایان و 6.1% خانم ها دچار آکنه بوده اند (شن و همکاران، 2012). هرچند نتایج حاصل از چند مطالعه انجام شده در کشور عربستان نشان می دهد که بیش از نیمی از دانشجویان و دانش آموزان دچار آکنه بوده و تخمین صورت گرفته برای جمعیت عمومی 64.5% بوده است (الحقیل، 2003؛ الرباعی، 2005؛ المشات و همکاران، 2013). آکنه متعادل تا شدید تاثیر بسیار زیادی بر کیفیت زندگی از لحاظ کاهش عزت نفس، آسیب ظاهری و روابط اجتماعی کمتر با دیگران می‌گذارد (تاسولا و همکاران، 2012). چندین عامل مرتبط با پیشرفت آکنه از جمله فعالیت هورمونی همچون عادت های ماهانه و بلوغ، زمینه ژنتیکی، رژیم غذایی (کربوهیدرات ها)، التهاب و استرس شناخته شده‌اند (آلبوکرکی و همکاران، 2014؛ چو و همکاران، 2014؛ بک-تامسن و همکاران، 2008؛ محمود و بوی، 2014). هرچند تنها مطالعات محدودی به احتمال تاثیر استرس به خصوص استرس حاصل از تحصیل و کار زیاد پرداخته‌اند (یوسیپویچ و همکاران، 2007). دانش نظری درباره آکنه در بین دانشجویان پزشکی پیش از آن که دوره بالینی خود را آغاز کنند نسبتا محدود است (شیواسوامی و همکاران، 2014). چهل و چهار درصد از دانشجویان دانشگاه اطلاعات ناکافی درباره آکنه داشته و اکثر آن ها بر این باور بوده اند که عامل بروز آکنه هورمون و استرس است (الرباعی، 2005). برخی دانشجویان نیز دارای تصورات اشتباه و دانش ناکافی درباره آکنه هستند (علی و همکاران، 2010). همچنین اطلاعات کافی درباره آکنه در متون علمی برای دانشجویان پزشکی عربستان وجود ندارد. شواهد کمی در مورد بروز آکنه و علل آن وجود دارد. از این رو این مطالعه جهت ارزیابی شیوع، تاثیر سبک زندگی و دانش بر بروز آکنه در بین دانشجویان پزشکی صورت گرفته است.