نقش مقدار نور خورشیدی در شکل گیری معماری ساختمان ها

چکیده

کليدواژگان

1. مقدمه

2. تأثیر نور خورشید بر شکل دهی معماری ساختمان

شکل 1: آکوما پوئبلو

شکل 2. a) مسیرهای خیابان در لس آنجلس؛ b) الگوهای تیره خیابانی به اصطلاح "الگوی تیره خیابانی" مورد توجه است (شکل 2b).

شکل 3 a) خانه پالم در باغهای گیاهی سلطنتی؛ b) قصر کریستالی

شکل 4. یک باغ زمستان گنجانده شده به عنوان یک عنصر مهم معماری عمارت باشکوه [1]

3. طراحی ساختمان خورشیدی منفعل

شکل 5 طرح های فعل و انفعال بین شیء اضافه شده ی شیشه ای و ساختمان اصلی.

شکل 6، a) پروژه عمارت راهرو در بریتون. هومفری رپتون، 1802؛ b) گالری، یک اصل از طراحی منفعل مدرن

4. نتیجه گیری

تأثیر انرژی خورشیدی بر معماری ساختمان ها غیر قابل انکار است. از دهه هفتم قرن بیستم، بسیاری از اصطلاحات و تعاریف ظهور کرده و تلاش نمودند تا یک سبک معماری مبتنی بر اصول اتخاذ شرایط اقلیمی و بهره برداری از پتانسیل منابع انرژی مانند نور خورشید را تشریح نمایند. نظریه معماری عموما بر ارتباط متقابل ساخت و سازهای ساختمانی و اشکال معماری تمرکز دارد. اما در فرآیند طراحی اشکال معماری، عناصری که به طور غیر مستقیم با پایه ساخت ساختمان ارتباط دارند، نیز شامل می شوند. راه های تحمل گرمایش، تهویه، تامین آب و غیره، به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر طرح معماری تاثیر می گذارد. یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر شکل ساختمان، عناصر مربوط به انرژی خورشیدی است. مسائل چگونگی تأثیر انرژی خورشیدی بر شکل دهی معماری ساختمان ها در این مقاله شرح داده شده است.

اصطلاح "طراحی ساختمان خورشیدی منفعل" در گذشته های دور ایجاد نشده است. در عمل به معنی کنترل جریان های گرمایی توسط معماری است. شکل معماری بر اساس ظاهر گرمایی قبل از آن است. روش ها و ابزار بهره وری انرژی، پیشرفته شده و تبدیل به یک عامل آرایشی قابل ملاحظه شده است. تأثیر انرژی خورشیدی بر معماری ساختمان ها غیر قابل انکار است. از دهه هفتم قرن بیستم، بسیاری از اصطلاحات و تعاریف ظهور کرده و تلاش نمودند تا یک سبک معماری مبتنی بر اصول اتخاذ شرایط اقلیمی و بهره برداری از پتانسیل منابع انرژی مانند نور خورشید را تشریح نمایند. این نخستین رویکرد جدی برای معماری، به عنوان یک علم است که نشان دهنده تأثیر قابل توجهی از ثبات کلی محیط زیستی در ارتباط با دانش فراگیرِ ضرورت حفاظت از محیط زیست، کاهش فشار تکنولوژیکی و انسانی در بیوسفر میباشد. بحران انرژی قرن بیستم سهم مشخصی در تشکیل یک سبک معماری جدید داشته و همچنین خواستار دست یافتن به استقلال انرژی برای کشورهایی است که ذخایر منابع انرژی سنتی خود را از دست داده اند. تاریخ معماری به معنای خاص، فرایند غلبه زیبایی شناسی ابزارهای مورد استفاده در مهندسی عمران است، به بیان کراسوسکی «تبدیل ابزار به ظرافت» می باشد. معماری معماری عموما بر ارتباط متقابل ساخت و سازهای ساختمانی و اشکال معماری تمرکز دارد. اما در فرآیند طراحی اشکال معماری، عناصر که به طور مستقیمی با ساختمان پایه ساختمان ارتباط ندارند، نیز شامل می شوند. راه های پایدار گرمایش، تهویه، تامین آب و غیره، به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر برنامه ریزی معماری تاثیر می گذارد. اما در فرآیند طراحی اشکال معماری، عناصری که به طور غیر مستقیم با پایه ساخت ساختمان ارتباط دارند، نیز شامل می شوند. راه های تحمل گرمایش، تهویه، تامین آب و غیره، به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر طرح معماری تاثیر می گذارد. یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر شکل ساختمان، عناصر مربوط به انرژی خورشیدی است. به عبارت دیگر، تمام حیطه ابزار فنی که در صنعت ساخت و ساز استفاده می شود، به گونه ای بر طراحی اشکال در معماری تاثیر می گذارد. پیشرفت معماری معاصر نه تنها شامل پیاده سازی راه حل های نوآورانه سازه است، بلکه همچنین دربرگیرنده پیاده سازی آخرین امکانات برای حمایت از اشیاء است که به نوبه خود بر طراحی اشکال تاثیر می گذارد. یکی از عوامل تاثیرگذار ساختمان مدرن، اصول مرتبط با استفاده از انرژی خورشیدی است. تحلیل و بررسی تجربه فعلی مدرنیته سازی کارآمد انرژی ساختمان ها، بناهای تاریخی و فرهنگی، بر اساس انرژی خورشیدی بوده و وجود رویکردهای کاملا متفاوت را در این حوزه نشان داده است.