روانشناسی و کاربرد آن در گردشگری

هدف از این مقاله، بیان اهمیت کاربرد روان شناختی و شناخت جامعه شناسی در عملکرد گردشگری می باشد. ابتدا، درک انگیزه افراد برای بازدید از مقاصد خاص، استفاده از خدمات دسترسی، نیاز و رضایت بازدیدکنندگان می باشد. این مقاله روابط بین سطوح فردی از نیازهای انسانی را بیان می کند (استفاده از نظریه سلسله نیازهای مازلو ). در پایان این مقاله، نویسنده بیان می کند که علی رغم تمام مزایای روانشناسی در گردشگری، در عمل، عمدتاً توسط شرکت های بزرگ یا بوسیله موسسات منطقه ای استفاده می شود. کارآفرینان، کسانی که نهادهای تجاری بزرگ را در گردشگری ایجاد می کنند، اطلاعات و دستورالعمل های عملی را ترجیح می دهند. 2013. منتشر شده توسط السویر ال تی دی. دسترسی آزاد تحت جواز CC BY-NC-ND انتخاب و بررسی تحت مسئولیت پروفسور دکتر تولای بوزکورت، دانشگاه استانبول کورتر، ترکیه.

نهادهای شرکت کننده در گردشگری (مانند کارآفرینان، آژانس ها، سازمان های دولتی، ادارات دولتی، سازمان های غیرانتفاهی و ...) میل به درک گردشگری از لحاظ اقتصادی (حداکثرسازی سود) یا مدیریت چشم اندازها (مسائل مربوط به مدیریت مقصد) دارند. اغلب آنها جنبه های گردشگری را نادیده می گیرند، به عنوان مثال، واقعیت این است که سفر نوعی تصویر در مورد گردشگری، شخصیت ها، رفتارها، ارزش ها و سبک زندگی را ارائه می دهد. آن ها همچنین تمایل دارند فراموش کنند که گردشگری در مورد دیدار مردم با یکدیگر است که بطور طبیعی ممکن است باعث ایجاد ناسازگاری بین گردشگران و ساکنان محلی شود. اختلافات معمولاً بین افراد با نگرش ها، آداب و رسوم و سنت های مختلف شروع می شود. ممکن است حتی شرایطی وجود داشته باشد که درگیری ها اغلب مزایای گردشگری را تحت تأثیر قرار دهد. هدف از این مقاله، توصیف اهمیت استفاده از دانش روان شناختی و دانش جامعه شناسی در عملکرد گردشگری می باشد. در ابتدا، درک انگیزه افراد برای بازدید از مقاصد خاص، استفاده از خدمات دسترسی، نیاز و رضایت بازدیدکنندگان می باشد.