برنامه‌ریزی چندمرحله‌ای توسعه‌ی سیستم توزیع ترکیب شده با تولید پراکنده

چکیده

1.مقدمه

2.فرمول ریاضی

1. مساله‌ی بهینه‌سازی


2. ارزیابی COC

 3.ترکیب GA-OPF (الگوریتم ژنتیک و پخش بار بهینه) برای بهینه‌سازی

1. رمزگذاری کروموزوم


2. ترکیب و جهش


3. ارزیابی سازگاری


4. بازتولید

4.رویه‌ی برنامه‌ریزی چندمرحله‌ای توسعه

5.مثال عددی

6.نتیجه‌گیری

ترجمه‌ی شکل‌ها:

 شکل1. نمودار گردشی روش بهینه‌سازی ترکیب GA-OPF.

شکل2. Individual  (فرد) که بیانگر یک پیکربندی سیستم توزیع است.

شکل3. سیستم توزیع تست.

شکل4. طرح‌های نهایی توسعه برای مورد 1.

شکل5. طرح‌های نهایی توسعه برای مورد 2.

شکل6. کل هزینه‌ی توسعه برای دو مورد تحت مطالعه.

شکل7. COC سالانه برای برای دو مورد تحت مطالعه.

شکل8. هزینه‌ی سالانه‌ی تلفات انرژی برای دو مورد تحت مطالعه.

شکل9. محدوده‌ی تغییر ولتاژ در نقاط بار.

شکل A1. مثال رمزگشائی.

 ترجمه‌ی جداول

 جدول 1 : تقاضای پیک سالانه‌ نقاط بار.

جدول 2 : توابع خسارت مصرف‌کننده‌ی بخش، به کار رفته در مطالعه.

جدول 3 : اطلاعات بارگذاری و قیمت بازار، به کار رفته در مطالعه.

جدول 4 : مشخصات فنی و اقتصادی هادی‌های به کار رفته در مطالعه.

جدول 5 : پارامترهای فنی/ هزینه.

جدول 6 : موارد هزینه‌ای کامل حاصل از مطالعات موردی.

در این مقاله برای حل مساله‌‌ی برنامه‌ریزی توسعه‌ی سیستم توزیع چندمرحله‌ای چارچوبی ارائه می‌شود که در آن نصب و/ یا تقویت پست‌ها، فیدرها و واحدهای تولید پراکنده به عنوان راهکارهای ممکن برای افزایش ظرفیت سیستم در نظر گرفته شده‌اند. فرمول ارائه شده هزینه‌های سرمایه‌گذاری، عملیات و قطعی سیستم را شامل می‌شود. این روش توسعه مبتنی بر رویه‌ی شبه‌دینامیکی است. از ترکیب الگوریتم ژنتیک (GA) و پخش بار بهینه (OPF) به عنوان یک ابزار بهینه‌سازی برای حل این مساله استفاده می‌شود. علمکرد روش ارائه شده توسط مطالعات عددی بر روی یک سیستم توزیع مرسوم ارزیابی و تشریح می‌شود.

برنامه‌ریزی توسعه‌ی سیستم‌های توزیع قدرت یکی از فعالیت‌های اصلی بهره‌برداران توزیع به منظور رسیدگی به موضوع رشد تقاضای توان الکتریکی است. برنامه‌ریزی توسعه‌ی سیستم توزیع شامل تعریف تاسیساتی است که باید نصب و / یا تقویت شوند تا سیستم با کمترین هزینه به تقاضای پیش‌بینی شده پاسخ دهد و در عین حال قیود عملکردی سیستم برآورده شود. علاوه بر این، سیستم باید پروفیل قطع قابل قبول را برای مصرف‌کننده فراهم کند به گونه‌ای که نیازهای قابلیت اطمینان وی ارضا شود. برنامه‌ریزی توسعه‌ی توزیع یک مساله‌ی پیچیده است، جائی که پاسخ اغلب شامل استفاده از مدلسازی ریاضیاتی پیشرفته و محاسبات عددی گسترده است. این مساله شامل تعداد زیادی از پاسخ‌های بهینه‌ی محلی است و وقتی سیستم بزرگ باشد، تعداد پاسخ‌ها نیز به طور فراینده‌ای رشد می‌کند. به طور معمول، برنامه‌ریزی توسعه‌ی توزیع به دو شیوه حل می‌شود: • روش ایستا، که شامل تنها یک افق برنامه‌ریزی بوده و تعیین کننده‌ی محل، نوع و ظرفیت تجهیز جدیدی است که باید توسعه یافته و/ یا به سیستم افزوده شود. به عبارت دیگر، الزامات کامل توسعه در یک دوره‌ی برنامه‌ریزی تعیین می‌شوند [1-5]. • روش چندمرحله‌ای، که نه تنها مکان بهینه، نوع و ظرفیت سرمایه‌گذاری را تعریف می‌کند، بلکه معرف مناسب‌ترین زمان‌ها برای انجام چنین سرمایه‌گذاری‌هایی است، تا به این ترتیب به روش مداوم تقاضا همواره به شیوه‌ای بهینه توسط سیستم پاسخ داده شود. روش چندمرحله‌ای اشاره دارد به توسعه‌ی سیستم در برنامه‌های متوالی و طی چندین مرحله، که نشان‌دهنده‌ی دوره‌ی طبیعی پیشرفت توسعه است [6-12].