امنیت در رایانش ابری: فرصت ها و چالش ها

رایانش ابری پتانسیل قابل توجه و چشمگیری در ارائه منابع در جریان قدرتمند، مقرون به صرفه، منعطف و با قابلیت مدیریت آسان در اینترنت دارد. رایانش ابری بواسطه استفاده بهینه و مشترک قابلیت های منابع سخت افزاری را به میزان زیادی افزایش می دهد. ویژگی های مزبور سازمان ها و کاربران فردی را ترغیب نموده تا اپلیکیشن ها و سرویس های شان را به محیط ابری منتقل کنند. مثلا حتی زیرساخت شاخص و حیاتی تاسیسات تولید و توزیع برق نیز به پارادایم رایانش ابری انتقال یافته اند. هرچند سرویس ها و خدماتی که سرویس دهندگان ابری شخص ثالث ارائه نموده خطرات امنیتی نیز بهمراه دارند. مهارجرت و انتقال دارایی های کاربر(داده، اپلیکیشن و...) به خارج از کنترل ادمین در یک محیط مشترک که کاربران متعددی کنار هم قرار گرفته، دغدغه های امنیتی را تشدید می کند. در این تحقیق به تفصیل به مسائل امنیتی ناشی از همان ماهیت رایانش ابری می پردازیم. افزون بر آنکه، راه حل های جدید در مقالات جهت مقابله با مسائل امنیتی نیز ارائه شده اند. ضمن آنکه آسیب پذیری های امنیتی در رایانش ابری سیار را نیز بطور خلاصه بررسی می کنیم.

پارادایم رایانش ابری از زمان ظهورش محبوبیت جهانی و گسترده ای در صنعت و جوامع تحصیلی کسب کرده است. دسترسی اقتصادی، مقیاس پذیر، مقتضی، همیشگی، و برحسب تقاضا به منابع به اشتراک گذاشته از جمله خصوصیات ابری بوده که به تغییر و انتقال فرایندهای کسب و کار به ابر ختم شده اند. رایانش ابری بخاطر پتانسیلش در ارائه مزایای چشمگیری که برای صنعت و جامعه داشته بشدت مورد توجه جامعه علمی قرار گرفته است. منابع در اختیار کاربران قرار گرفته و بنا به درخواست مجموعه ای از منابع مشترک منتشر می شوند. ارائه منبع برحسب درخواست متضمن تخصیص بهینه منبع بوده ضمن آنکه مقرون به صرفه نیز هست. دیگر نیازی نیست که مصرف کنندگان(افراد و سازمان های تجاری) سرمایه گذاری هنگفتی در زیرساخت فناوری اطلاعات(IT) داشته باشند. مشتریان از منابعی استفاده نموده که ابر در اختیارشان گذاشته و بسته به مصرف شان هزینه و پرداخت دارند. از طرفی، ارائه دهندگان ابر بمحض انتشار منابع توسط یک کاربر مشخص که موجب بهبود استفاده و بهره برداری از منبع شده، می توانند مجدد از منابع استفاده کنند. سهولت استفاده دیگر مزیتی است که رایانش ابری دارد از آن نظر که در آن لزومی به داشتن مهارت فوق العاده یا خاصی در مشتری در رابطه با فناوری های خاص ابری نیست. مدیریت سرویس ها و فناوری از کاربر به نهایت و هدف سرویس دهنده منتقل شده است. رایانش ابری با استفاده از فناوری های مختلف مانند سرویس های وب، مجازی سازی و چندمالکیتی منابع مجازی را در اختیار مشتریان می گذارد. سرویس های ابری از طریق اینترنت در اختیار مشتری قرار می گیرند. اپلیکیشن های وب برای دستیابی و مدیریت منابع ابری بکار رفته که اپلیکیشن های وب را به مولفه مهم رایانش ابری بدل می سازد. فرایندهای مشتریان در محیط مجازی اجرا شده که در عوض از منابع فیزیکی استفاده می کنند. فرایندهای محازی چندگانه کاربران مختلف به ماشین های فیزیکی یکسانی تخصیص یافته که بصورت منطقی تفکیک می شوند. این امر موجب افزایش محیط چند مالکیتی در ابر می گردد. علیرغم مزایای این محیط، رایانش ابری از خطرات مستثنی نبوده و ریسک اصلی آت مسئله امنیت است. امنیت یکی از بزرگترین موانعی است که استفاده گسترده از رایانش ابری را مختل می کند. برخی سازمان های تحقیقاتی و تجاری از اعتماد کامل به رایانش ابری جهت انتقال دارایی های دیجیتال به سرویس دهندگان ضخص ثالث اکراه دارند. زیرساخت سنتی IT دارایی های دیجیتال را در دامین ادمین سازمان ها حفظ می کند. پردازش، جابجایی و مدیریت داده ها/اپلیکیشن در دامین اداری /اجرایی سازمانی اجرا می شوند. از طرفی، سازمان ها از کنترل مدیریتی زیرساخت و سرویس های ابری لذت و بهره نمی برند. اقدامات مدیریتی که سرویس دهندگان ابری (CSP) اتخاذ نموده بطورکلی برای سازمان ها شفاف و واضح هستند. وجود درصد زیادی از کاربران که ارتباطی با سازمان ها نداشته موجب تشدید دغدغه ها و نگرانی ها می گردد. کاربران باید به سرویس دهندگان ابری اعتماد کنند اما لزومی به اعتماد به یکدیگر ندارند. دلایل مزبور همچنان تردیدهای مشتریان درباره دارایی های دیجیتال شان در ابر را تداوم بخشیده و نهایت به اکراه و بی تمایلی در اتخاذ و بکارگیری رایانش ابری ختم می شوند.