رفتارهای احساسی ناهنجار در کودکان دارای نشانگان توره و در کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم

چکیده

کلمات کلیدی

چه چیزی در این مقاله اضافه می‌شود؟ 

1. مقدمه

2. روش

2. 1. شرکت کننده ها

جدول 1. میانگین سن (سال‌ها و ماه ها) و IQ غیر کلامی هر گروه از شرکت کننده‌ها.

2. 2. مواد و روش

2. 2. 1. آزمایش رنگ شهر

2. 2. 2. پوشش‌های بصری

2. 2. 3. انتخاب پوشش

2. 2. 4. میزان مهارت تست خواندن

2. 2. 5. استرس بصری

2. 2. 6. مشخصات حسی

جدول 2. میانگین امتیازات رفتارهای احساسی: پردازش احساسی، مدولاسیون، نتیجه‌های رفتاری.

3. نتایج

3. 1. رفتار‌های حسی

جدول 3. میانگین امتیازات رفتارهای احساسی: پردازش احساسی، مدولاسیون، نتیجه‌های رفتاری.

3. 2. انتخاب پوشش ها

3. 3. میزان خواندن

3. 4. علائم استرس بصری هنگام خواندن

جدول 4. نمرات میانگین در ابعاد چهارگانه حسی.

3. 5. استرس بصری و رفتار‌های حسی

4. بحث

4. 1. محدودیت‌ها 

4. 2. نتیجه گیری

تقدیر و تشکر

اختلال‌های بصری مشخص خواندن متن را مشکل می‌سازد و به استرس بصری نسبت داده شده اند، همچنین "الگو مرتبط با استرس بصری" نامیده شده‌اند. 12 کودک دارای ASD، 12 کودک دارای سندرم توره و بدون ASD و 12 کنترل کننده، همه از نظر سن و توانایی‌های غیر کلامی تطبیق داده شدند، در یک آزمایش که در خصوص رفتارهای احساسی و استرس بصری جست و جو می‌کند، شرکت کردند. میزان خواندن و دقت به وسیله‌ی درجه بندی ویلکینز در آزمون خوانداری همراه و بدون پوشش مشهود ارزیابی شد. هم کودکان دارای نشانگان توره و هم کودکان دارای ASD سطح بالایی از رفتارهای احساسی ناهنجار و نشانه‌هایی از استرس بصری را نسبت به کودکان نمونه کنترل شده نشان دادند. شش نفر از دوازده کودک درارای نشانگان توره (50%) درست تر و بیشتر از 15% با یک پوشش رنگی سریع تر خواندند. چهار نفر از 12 کودک دارای ASD و هیچ یک از کودکان کنترل، بالای 15% با یک پوشش با سرعت بیشتری خواندند. یافته در ارتباط با مشکلات تعدیل احساسی بحث می‌کند. ©2016 Elsevier Ltd تمام حقوق محفوظ است.

اختلالات در پردازش بصری یکی از متداول ترین علائم حسی گزارش شده در کودکانی است که دارای اختلالات طیف اوتیسم هستند(لورد، ستورچک، باتر و پیکلز، 1993؛ موتورن و مکاران، 2007). بیشتر این کودکان ارتباط چشمی ضعیف، نگاه کردن به اطراف یا میان اشیا، گریز شدید از نور و یا واکنش‌های غیر معمول در مقابل محرک ‌های بصری از خود نشان می‌دهند(کانر، 1943؛ ریتو و لاکسر، 1983؛ چاواراسکا، کلین و ولکمار، 2003). در حالی که برخی از این علائم می‌توانند به علت مشکلات چشمی تشخیص داده نشده ای مانند ناهنجاری دو بینی دید(مشکلات هماهنگی چشم) باشد(ویلسون، پترسون و هاچینسون، 2015)، در این جا همچنین شواهدی وجود دارد تا نشان دهد که مشکلات بصری همگی قابل انتساب به پردازش حسی اطلاعات در محیط اطراف هستند. تمرکز این مقاله بروی ناهنجاری‌های بصری حسی و پتانسیل آن‌ها برای بازسازی است. علائم بصری حسی در ASD به طور کلی به وسیله‌ی حساسیت شدید به محرک‌های محیطی شناسایی می‌شود. برای مثال، افراد داری ASD ممکن است قابلیت افزایش یافته برای انتخاب و پردازش محرک بصری را از خود نشان دهند (هاپ و فریز، 2006؛ موترون، داوسون، سولیریز، هابرت و بوراک، 2006) که شامل جست و جوی اشیا و یا دقت دقیق در تغییر جزئیات مناظر می‌شود(سیمسون و همکاران، 2009). نور‌های زیاد می‌تواند باعث درد بصری شده و برای کودک آزار دهنده باشد(کیلن هنس و همکاران، 2010؛ دوهرتی-سندون و همکاران، 2002). در مقابل، دیگر کودکان با ASD بسیار حساس بوده و یک واکنش تقلیل یافته به محرک بصری نشان می‌دهند(اونیل و جونز، 1997). آن‌ها ممکن است به یک وروردی اضافی حسی برای ثبات نیاز داشته باشند و از آن چه برای دیگر کودکان معمولا درک شده است، دوری کنند. علائم متداول ابتلا به اوتیسم انجام رفتار‌های کلیشه ای مانند انجام حرکات تاب دادن و یا تکان دادن بی وقفه‌ی دست‌ها توسط کودک است که به احساسات ناخوشایند نسبت داده شده اند(موتورن و همکاران، 2006). در حالی که این رفتارهای ادراکی به طور معمول به خود شرح حال‌ها و روایت‌های افراد دارای ASD اشاره دارد(گرندین، 1992؛ ویلیامز، 1999)، مطالعات تجربی رفتارهای ناهنجار بصری را مشخص می‌کنند که بسیار کم یاب هستند(اونیل و جونز، 1997). تا به امروز، رفتارهای بصری به طور اساسی به عنوان واکنش به اتفاقات احساسی طبقه بندی شده است و به وسیله‌ی پرسشنامه‌های والدین اندازه گیری شده است(دان، 1999). آیتم‌هایی از این پرسشنامه‌ها بر روی ناهنجاری‌های پردازش بصری که به طور رایج در افراد دارای ASD شامل حساسیت بالا به روشنایی و رنگ‌ها (مایلز، کوک، میلر، رینر و رابین، 2000؛ النی، 2000؛ اتوود، 2006) و تجربه‌های ناهنجاری‌های بصری، که ممکن است به عنوان مثال: ابعاد درک شده از اتاق‌ها را تغییر دهد، تمرکز کرده است.(وایت و وایت، 1987). بسیاری از ناهنجاری‌های ادراکی گزارش شده در ASD خاطره‌ی آن‌هایی است که در سایر مقالات به عنوان استرس بصری اشاره کرده‌اند و با استفاده از فیلتر رنگ‌ها درمان شده شده اند(ویلکینز، 1995، 2003). استرس بصری به تحریفات ادراکی و ناراحتی باز می‌گردد، به ویژه در زمان خواندن متون چاپ شده. علائم مرتبط مانند ناراحتی در نور روشن همگی به طبقه بندی‌های پیشین در ASD شامل ناهنجاری‌های حسی بوده اند(دان، 1999). آیتم‌ها در این پرسشنامه‌ها بر روی اختلالات پردازش بصری گزارش شده به صورت متداول در ASD تمرکز دارد که شامل حساسیت شدید به نور و رنگ(مایلز، کوک، میلر، رینر و رابین، 2000؛ اولنی، 2000؛ آتوود، 2006) و تحریفات بصری تجربه شده است که ممکن است هشداری برای ابعداد درک شده‌ی فضا‌ها باشد(وایت و وایت). بسیاری از ناهنجاری‌های ادراکی گزارش شده در ASD یادآور مواردی هستند که به دیگر موضوعات مانند استرس بصری و درمان با استفاده از فیلتر‌های رنگی مرتبط هستند(ویلکینز، 1995، 2003). استرس بصری به تحریفات ادراکی و ناراحتی باز می‌گردد، به ویژه در زمان خواندن متون چاپ شده. علائم مرتبط مانند ناراحتی در نور نورشن همگی به طبقه بندی‌های پیشین در ASD شامل ناهنجاری‌های حسی بوده اند(دان، 1999). این تداخل آشکار بین علائم حسی و استرس بصری استحقاق تحقیقات بیشتر در آینده را دارد. کودکان بیشتر زمانی علائم استرس بصری را تجربه می‌کنند که متنی را بخوانند. این علائم شامل ناراحتی و انواع تحریف ادراکی در متن است(مانند رنگ‌های غیر واقعی و بی ثباتی). قرار دادن یک پوشش رنگی بروی یک کاغذ در حال خواندن زمانی سودمندی خود را نشان داد که این علائم کاهش و سرعت خواندن افزایش یافت. برای مثال، 5% کودکان مدرسه ای 7 تا 8 سال در زمان استفاده از این روش کاهش 25% علائم را از خود نشان دادند(ویلکینز، لویز، سمیز، رولاند و توییدی، 2001). سودمندی‌های فیلتر‌های رنگی در کاهش علائم دیگری یافت شد که با اختلالات عصبی بزرگتری در ارتباط است که مربوط به فرضیه‌ی تحریک پذیری بالای قشر مغز است: صرع(ویلیکنز و همکاران، 1999)، میگرن(هارلی، شفرد و ایوانز، 2006)، صدمات مربوط به سر(جاکوسکی، ستارب، تایوب و تارک، 1996) و سکته(بیسلی و دیویس، 2013). تئوری تحریک پذیری بالای مغز بیان می‌کند که رنگ مختلف به دلیل یک تغییر در لوکوس عمده‌ی فعال سازی دور از چهارچوب در ناحیه‌های حساسیت بالای قشر بصری با ناحیه‌هایی است که تحریک پذیری کمتری دارند(ویلکینز، 2003). در کودکان دارای ASD این نشان داده شده است که زمانی که از پوشش‌هایی برای کاهش وضوح متن استفاده شده که رنگ جداگانه ای داشته اند، سرعت مطالعه به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از رنگ‌هایی است که برای سن و هوش کلامی تطبیق داده شده است(لادلو، ویلکینز و هیتون، 2006). بسیاری از مطالعات کوچک مقیاس بیان کرده‌اند که افزایش سرعت خواندن به آسانی به تاثیر دارونما‌ها و مشخصه‌های درخواستی نسبت داده نمی شود(لادلو، هیتون و ویلکینز، 2008؛ جینز و همکاران، 1997). در یک مطالعه کودکان را با ASD و رنگ‌های تطبیق داده شده درگیر کردند، آزمایش خواندن در پنج موقعیت انجام شد: (1) با یک پوشش انتخاب شده برای وضوح متن، (2) با یک پوشش با رنگ انتخابی آن‌ها، (3 و 4) با دو رنگ دیگر از یک انتخاب مشابه و (5) بدون پوشش. عملکرد کودکان تنها در رنگ‌های انتخاب شده برای وضوح بالاتر بود(لادلو و همکاران، 2008). در گسترش جست و جوی بصری و تطبیق وضایف نمونه بهبود ادراکی یافت شده است(لادلو و همکاران، 2008). تاثیرات مفید پوشش‌ها در ASD در خواندن ذهن از طریق چشم نشان داده شده است(بارون-کوهن، جولیف، مورتیمور و رابرتسون، 1997). برای کودکان چهره‌هایی با احساسات مختلف ارائه شد و از آن‌ها خواسته شد که بگویند در کدام صورت نوع حس از روی چشم‌ها مشخص است. در کودکان با ASD، ادراک احساس به طور مشخصی زمانی بهبود می‌یافت که از پوشش رنگی استفاده شد، شواهد بیشتری ارائه شد که یک اختلال مشخص ممکن است منجر به طیف وسیعی از اختلالات در ASD مانند مشکلات اجتماعی شود(لادلو، تیلور-ویفن و ویلیکنز، 2012). این نتایج به وسیله‌ی مطالعه انجام شده‌ی اخیر توسط وایتکر، جونز، ویلکینز و رابرسون(2015) حمایت شد، نشان داد که قضاوت در احساس منعکس شده در چهره در افراد با ASD به وسیله‌ی یک پوشش رنگی، بهبود چشمگیری داشته است. بدیهی است که این جا ممکن است پتانسل اثر فیلتر رنگی در کاهش تحریف ادراکی در ASD وجود داشته باشد. اگر استرس بصری و مشکلات حسی مشکلات مرتبط باشند، پس شیوع استرس بصری احتمال دارد که در کودکان با اختلالات حسی بالاتر باشد. برای مثال، رفتارهای حسی می‌تواند در دیگر اختلالات ASD اتفاق بیفتد، مانند سندروم توره. سندروم توره(TS) یک موقعیت است که به وسیله‌ی تیک‌های مزمن چند حرکتی و صدایی شناسایی می‌شود و در سال‌های اول مدرسه(4 تا 6 سالگی) و با یک نوسان خود را نشان می‌دهد(آپا، 2013). این یک اختلال پیچیده است و علت به وجود آمدن آن ناشناخته است که در یک جز ژنتیکی قوی خود را نشان می‌دهد و هنوز باید تعریف شود. از این مهمتر، سندرم ASD و توره به طور مداوم برای تداخلات بالینی نمایش داده می‌شوند و نرخ‌های شیوع برای همبودی سندروم توره در رنج ASD بین 6.5 تا 22 درصد است(بارون-کوهن، کاهیل، ایزاگوری، هورنسی و رابرتسون، 1999؛ کانیتانو و ویویانت، 2007). تجارب حسی کودکان دارای سندروم توره اغلب در کنار رفتار‌های تکرار شونده در قالب تیک هستند(واک، دات وانگ و هیویت، 2003). برای مثال، در کودکان دارای سندروم توره این مورد گزارش شده است که تیک‌ها به احساس آزاردهنده‌ی پیشین مرتبط‌اند که در میان روند‌های اتفاقات حسی گسترش می‌یابند مانند ادراک تاکتیکی، در یک خصوصیت قابل توجه. رنج وسیعی شنوایی یا نشانه‌ی بصری می‌تواند همچنین باعث تیک شود اما ذات این نشانه‌ها اغلب انتخاب بالایی برای افراد بیمار هستند مانند سرفه، یک لغت خاص یا تراز دلخواه زاویه‌ی اشکال معین(لیک من، 2002). تیک‌ها همگی نتیجه‌ی از بین بردن احساسات هستند همچنین آن‌ها تنها به یک تاخیر زودگذر اجازه می‌دهند. هشتاد درصد افراد داری سندروم توره هستند گزارش کرده‌اند که تیک‌هایی که از خود نشان می‌دهند واکنش عمدی به پدیده‌ی آزار دهنده‌ی حسی است(کوهن و لیک من، 1992). برخی از محققان بر این باورند که سندروم توره به وسیله‌ی حساسیت شدید به تحریک حس‌های تنی شناسایی می‌شود(اورز، آمان، روبرتسون و روزول، 2005). این مشخص نیست که استرس بصری در سندروم‌هایی مانند توره رخ می‌دهند اما تداخل بین رفتار‌های حسی و استرس بصری محتمل به نظر می‌رسد. به علاوه یک انعطاف پذیری پیشنهادات محقق قشر تحریک پذیر بالا در سندورم توره وجود دارد. این شامل نشانه‌هایی است که اندازه گیری‌های بالینی شدت تیک درنور همگی با یک کاهش در قشر داخلی و تحریک پذیری بالا در قشر حرکتی مرتبط است(جکسون، مولیر، همبلتون و هولیز، 2007؛ مولیر، جکسون، داهلا، داتسوپولوس و هولیز، 2006؛ جیک من، بلاچ، سکاهیل و کینگز، 2006) و دریافتند که افراد با سندروم توره به نظر می‌رسد خطر فزاینده ای صرع، به خصوص کودکانی که دارای امراض اضافی مانند ASD را دارا هستند را تجربه می‌کنند(ویلیامز، استرن، گرای بک، سیمونس و رابرتسون، 2013). مطالعه‌ی جاری دو هدف کلیدی دارد. اول، مطالعه برای مقایسه‌ی رفتار‌های حسی در دو جمعیت جدا و مختلف بالینی طراحی شده بود: کودکان با ASD و سندرم توره بدون ASD. این نشان داد که شباهت‌های وقوع رفتار‌های حسی در هر دو گروه کودکان وجود داشت هرچند که ممکن است آن‌ها مشکلات حسی مختلف را تجربه کرده باشند. دوم، مطالعه برای ارزیابی کودکان با سندروم توره که استرس بصری و یا سود استفاده از پوشش رنگی را از خود نشان داده اند، طراحی شده است. هر دو گروه از کودکان با ASD و سندروم توره انتظار می‌رود که سطوح بالای استرس بصری را نشان داده و در نتیجه سودمندی‌های بیشتری از استفاده رنگ در هنگام خواندن از خود نشان می‌دهند.