ترجمه فارسی عنوان مقاله
یک الگوریتم زمانبندی جدید برآوردهای خطا برای وظایف محدودیت پیشین در سیستم های ناهمگن در زمان واقعی
عنوان انگلیسی
A novel fault-tolerant scheduling algorithm for precedence constrained tasks in real-time heterogeneous systems
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
79267 | 2006 | 26 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Parallel Computing, Volume 32, Issues 5–6, June 2006, Pages 331–356
ترجمه چکیده
تحمل گسل یک ضرورت ضروری برای سیستم های زمان واقعی است که به علت پیامدهای بالقوه فاجعه بار گسل ها. در این مقاله، ما یک برنامه کارآمد الگوریتم برنامه ریزی آفلاین خطی را بررسی می کنیم که در آن وظایف زمان واقعی با محدودیت های اولویت می تواند یکی از شکست های دائمی پردازنده را در یک سیستم ناهمگن با شبکه کاملا متصل تحمل کند. این وظایف به عنوان غیر قابل اجتناب است، و هر کار دو بار در پردازنده های مختلف برنامه ریزی شده است و به طور متقابل در زمان معلق است. در ادبیات سال های اخیر، کیفیت یک برنامه قبلا توسط اجازه دادن به یک نسخه پشتیبان برای همپوشانی با سایر نسخه های پشتیبان در همان پردازنده بهبود یافته است. با این حال، این رویکرد فرض می کند که وظایف مستقل از یکدیگر هستند. برای پاسخگویی به نیازهای سیستم های زمان واقعی که وظایف دارای محدودیت هایی هستند، یک طرح جدید همپوشانی پیشنهاد شده است. ما نشان می دهیم که با توجه به دو وظیفه، شرایط لازم برای نسخه های پشتیبانیشان به طور ایمن در هم زمان با هم همپوشانی دارند (1) کپی های اصلی مربوط به آنها در دو پردازنده متفاوت قرار می گیرد، (2) آنها کارهای مستقل هستند و (3) اجرای کپی های پشتیبان خود، نشان دهنده خرابی پردازنده هایی است که نسخه های اصلی آنها برنامه ریزی شده اند. برای وظایف با محدودیت های قضیه، طرح جدید همپوشانی به نسخه پشتیبان از یک کار اجازه می دهد تا با پیروان آن همپوشانی داشته باشد؟ کپی اولیه، در نتیجه کاهش طول برنامه را کاهش می دهد. بر اساس یک مدل قابلیت اطمینان پیشنهادی، وظایف به صورت قاطعانه به پردازنده ها اختصاص داده می شوند تا حداکثر قابلیت اطمینان سیستم های ناهمگن را به حداکثر برسانند. علاوه بر این، زمان برای شناسایی و دست زدن به یک خطای دائمی در طرح زمانبندی قرار دارد. ما آزمایش هایی با استفاده از بارهای مصنوعی و همچنین یک برنامه دنیای واقعی انجام داده ایم. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که در مقایسه با الگوریتم های زمان بندی فعلی در ادبیات، الگوریتم زمانبندی ما قابلیت اطمینان را تا 22.4٪ افزایش می دهد (با میانگین 16.4٪) و بهبود عملکرد پذیری را افزایش می دهد که می تواند قابلیت اطمینان و برنامه ریزی را تا 421.9 ٪ (با میانگین 49.3٪).