چارچوب ارزیابی مبتنی بر سیستم خبره فازی برای مدل های روند مدیریتی

چکیده

کلمات کلیدی

1. مقدمه 

2. سیستم های فازی بازگشتی برای مدلسازی روندهای مدیریتی 

شکل 1. چارچوب ارزیابی

3. چارچوب ارزیابی و بهینه سازی برای روندهای مدیریتی 

3.1. چارچوب 

3.2. روند ارزیابی و بهینه سازی

4. کاربرد در برنامه ریزی تولید

4.1. مدلسازی محیط تولیدی

شکل 2: ساختار محیط تولیدی

شکل 3: فلوچارت ساختار تولیدی

شکل 4: تغییر تقاضا در بازار

4.2. ایجاد سیستم خبره فازی

شکل 5: پایگاه قواعد روند کنترلی ساده

شکل 6: پیشرفت سود سازمان تولیدی با پیروی از روندهای مدیریتی موافق

شکل 7: پیشرفت MSS سازمان تولیدی با پیروی از روندهای مدیریتی موافق

4.3. شبیه سازی و مقایسه روندهای مدیریتی 

4.4. بهینه سازی

شکل 8: نتایج بهینه سازی برای روند ساده

شکل 9: نتایج بهینه سازی برای روند پیچیده

5. نتیجه گیری

تشکر

به دلیل تاثیرات پویای متعددی که بر شرکت های تولیدی اثر می گذارند، تطبیق دهی پیوسته مورد نیاز است. ابزارها و روش هایی برای پشتیبانی از تصمیمات مدیریتی ایجاد شده اند. اگرچه در بیشتر موارد به دلیل نبود اطلاعات، بخصوص در محیط های استراتژیک، این ابزارها و روش ها را به سختی می توان ارزیابی کرد. بنابراین یک چارچوب ارزیابی شبه «سخت افزار حلقوی» برای مدل های روند مدیریتی در این مقاله ارائه می شود، تا روندهای مختلف مدیریتی ارزیابی و بهینه سازی شوند. یک چارچوب شبیه سازی مبتنی بر سیستم خبره فازی پیشنهاد شده و یک روند ساختاریافته برای ارزیابی و بهینه سازی ارائه می شود. نمونه کاربردی در یک فرآیند برنامه ریزی تولید، روش جدید را شرح می دهد.

با جهانی شدن روز افزون، موفقیت بلند مدت یک سازمان به قابلیت تطبیق پذیری پیوسته آن با تاثیرات متغیر داخلی و خارجی (مانند مثال تقاضای مشتری برای نوآوری، تغییر قوانین و مقررات، پیشرفت در توسعه محصول و فناوری های تولیدی) بر فرآیندهای نوآوری بستگی دارد (شنکل و همکاران، 2013). این فاکتورها دارای ارتباطاتی قوی بوده و در معرض عوامل پویای نسبتا غیر شفافی هستند (مانند توسعه نیازهای بازار). بعلاوه، شرکت ها باید با دوره های کوتاه نوآوری سازگار شده و فناوری های جدید را به سرعت در محصولات، خدمات و فرآیندهای خود ادغام کنند. برای مدیریت این پویایی و پیچیدگی روز افزون، روش ها و ابزارهایی در تمام حوزه ها در حال توسعه هستند تا به صورت سیستماتیک از مدیریت در زمینه پیش بینی و هماهنگی با این تاثیرات پشتیبانی کنند. بخصوص مدل های به اصطلاح روندی به صورت گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند تا در بهبود فرآیندهای تجاری به شرکت ها کمک کنند. اغلب هدف از این کار افزایش سرعت فرآیند یا کاهش دوره زمانی؛ افزایش کیفیت؛ یا کاهش هزینه هاست. بنابراین برخی روندها بر تحلیل متمرکز هستند، درحالیکه روندهای دیگر به کنترل فرآیند مورد نظر می پردازند. اگرچه از آنجا که دسترسی به داده های قابل اعتماد بخصوص در محیط های استراتژیک محدود است و سازمان ها با تغییرات دائمی روبرو هستند، تست و اعتبارسنجی این مدل های روندی اغلب توسط مطالعات موردی انجام می شود که طبیعتا تنها می توانند محدوده کوچکی از موقعیت ها را پوشش دهند. بعلاوه تاثیر مدل های روندی دیگر را به ندرت می توان مقایسه کرد، زیرا در واقعیت شرایط تست را نمی توان ثابت نگاه داشت. سیستم های خبره برنامه های کامپیوتری هستند که دانش متخصصی در یک زمینه خاص را مدلسازی کرده و رفتار داورانه فردی در آن زمینه را شبیه سازی می کنند. این سیستم ها به صورت گسترده ای در زمینه های مختلف از اقتصاد گرفته تا تولید مورد استفاده قرار می گیرند تا در غیاب یک متخصص انسانی، دیدی تخصصی به کار گرفته شود (لیائو، 2005). منطق فازی (زاده، 1965) را می توان در سیستم خبره تعبیه کرد تا بازدهی و قابلیت اطمینان تصمیم گیری بر اساس داده های غیر دقیق، مبهم و غیرقطعی افزایش یابد، و دارای کاربردهای گسترده ای در مدیریت نیز هست (وانگ و لای، 2011). قواعد منطق فازی با سیستم خبره، یک سیستم خبره فازی را تشکیل می دهند که قادر به پیاده سازی دانش و تخصص انسانی است (باغل و شارما، 2013). سیستم های فازی بازگشتی (گورینی و برسینی، 1994) قادر هستند تاثیرات پویا را در نظر بگیرند. این مقاله بر اساس این سیستم های خبره فازی، یک چارچوب ارزیابی مشابه با شبیه سازی سخت افزار حلقوی برای مدل های روندی در مدیریت پیشنهاد می کند که امکان تست و بهینه سازی روندهای مدیریتی در محیطی کنترل شده را فراهم می کند. بنابراین روندهای مدیریتی به صورت سیستم های خبره فازی بازگشتی مدلسازی می شوند. بهینه سازی متعاقب سیستم های خبره می تواند بهبودهایی را در روند مدیریتی مشخص کرده و به مدیریت بازخورد داده شود. الباقی این مقاله به صورت زیر ساختاربندی می شود: بخش 2 معرفی کوتاهی در مورد سیستم های فازی بازگشتی و بسط آنها در تطبیق با تغییر ارائه می دهد. بخش 3 چارچوب ارزیابی و نیز روند ایجاد آن را شرح می دهد، و کاربرد آن در ارزیابی روندهای برنامه ریزی در برنامه ریزی تولید در بخش 4 نشان داده می شود. درنهایت نتیجه گیری در بخش 5 ارائه می شود.