معماری تقریبا انسانی. مثال‌های از معماری لهستانی که عوامل انسانی مفهوم ساختمان‌ها را مشترکا خلق می‌کند

چکیده

کلمات کلیدی

1- مقدمه

2- معرفی بناهای معماری که آخرین بار در لهستان ساخته شده بودند

شکل 1. موزه تاریخ یهودیان لهستان (POLINI) در ورشو (منبع: موزه تاریخ یهودیان لهستان).

شکل 2. شعبه بانک BRE در شهر بیدگوشچ (منبع: N.Juzwa).

2-1  زمینه آشنایی

شکل 3. مرکز فرهنگ مالوپولسکا  ( باغ هنرهای مالوپولسکا) در کراکوف (منبع: مرکز فرهنگ مالوپولسکا اینگاردن). 

3- بررسی‌های تحقیقاتی در بین دانشجویان معماری

جدول شماره ۱. خلاصه‌ای از نتایج تحقیق

4. خلاصه

این مقاله اندیشه‌های نویسندگان را راجع به بناهایی که مشترکا نمای جدید شهرها را تشکیل می‌دهند و ساخت یک فضای تعاملی و چندفرهنگی را ترغیب می کنند،‌ ارایه می کند. موضوعات ارایه شده در این مقاله معماری را از منظر انتقال اطلاعات و توسعه مکان‌های عمومی شهر مورد بحث قرار می‌هد. این موضوعات ارایه شده بخش اصلی یک تحقیق انجام گرفته راجع به نقش کارکردهایی که ریخت یک شهر را فراگرفته‌اند هستند، که توسط تیمی از محققان دانشگاه فناوری سیلسیا و دانشگاه فناوری لودز انجام گرفته است. این مقاله دو گروه از موضوعات را مورد بحث قرار می دهد: ۱) تحقیق در مورد بناهای انتخاب شده متعلق به یک گروه از پیش تعیین شده؛ ۲) کوششی برای تحلیل عواملی که زمینه انسانی را در معماری ایجاد می‌کنند.

انگیزه اصلی برای عنوان این اثر یک سریال تلویزیونی در مورد دوستی دو پلیس بود که یکی از آنها یک پای مصنوعی دارد و دیگری یک سایبورگ با روحیاتی حساس است. تفاوت‌های آنها، ‌و همچنین «نقص‌های» فطرت انسان، مانع استحکام دوستی انها نشد. و همچنین، آنها موانعی را برای انجام دادن شغل خود در سطحی بالاتر از حد معمول ایجاد نکردند. به نظر می‌رسد که اتفاقی بسیار مشابه در حال رخ دادن در معماری است: هر ساله بناهای زیادی ساخته می‌شوند که فضای شهری را آراسته می کنند. این بناها‌ عملکرد درستی دارند و روش‌های مناسبی برای پر کردن فضا هستند، موجب اعتراض نمی‌شوند، موجب ابراز احساسات هم نمی‌شوند،‌و این همه چیزی است که‌می‌توان راجع به این بناها گفت. در کنار آنها، بناهای دیگری ساخته می‌شوند،‌البته به ندرت، بناهایی که ثمر بیشتری برای فضای شهر دارند، می‌توانند احساست ما یا ذهن ما را تحریک کنند، ما را مجبور به تفکر مثبت در مورد نیازها و استعدادهای نهفته انسان می‌کنند. هر دوره فرهنگی متمایزترین ویژگی خود را معرفی می‌کند، یک ایده کلی که اثرهای معماری را به دنبال دارد. اصل ایستایی، کارایی و زیبایی بناهای ویترووین (قرن اول قبل از میلاد)، که برای انسان‌ها یک منطق ساخت‌وساز را ایجاد کرده است، دلیل آن است که ما معبدهای یونانی یا اثرهای معماری سبک گوتیک را چشمگیر می‌دانیم یا ما هنوز تحت تاثیر خردگرایی هنرمندان نوین‌گرا هستیم. تغییر واقعیت به صورت پویا باعث ایجاد نیاز برای تغییر در دنیای پیرامون می‌شود، نیازی برای شناخت تغییر پذیری عقاید که از تجربه زیبایی شناختی متنوعی نشات می گیرند. ما تحت ناثیر مجموعه‌ای از تاثیرات نشات گرفته از فیلم، موسیقی، هنرهای زیبا و همچنین از زمینه‌های مختلفی از تعامل معماری همچون یگانگی، آشنایی و وجهه قرار می گیریم. اگر دنیا از چشم‌اندازی ساخته شده در تعاملی ثابت با یک شهر دیده ‌شود ما را با فقدان یکپارچگی و گرایشی به سمت انباشتن تضادها غافلگیر نمی کند. واقعیت به عنوان انبوهی از نیازهای بسیار متفاوت از تلاش جامعه برای تغییر‌پذیری به نظر می‌رسد، که دارای یک بعد در حال تغییر است. همچنین تاریخچه فضایی به دنبال تفسیر آزادانه فعالیتی است که توسط مفاهیم گوناگون معماری ارایه می‌شود. یک مفهوم در معماری با ایده‌های برجسته که در اوج فرایند طراحی قرار دارند مرتبط است. این ایده معماری است که به هم پیوستگی مفهوم یک ساختمان را ایجاد می کند [1]. این مفهوم است،‌نه شکل،‌که معماری را از یک ساخت‌و ساز ساده متمایز می‌کند. برنارد چومی [2] بیان می‌کند که معماری بدون زمینه وجود ندارد. یک اثر معماری همیشه با یک وضع ظاهری معین بوجود می‌اید، در یک محلی‌سازی جغرافیایی، یا با زمینه‌ای که تاریخی فرهنگی یا اقتصادی تعریف می‌شود. این تنها به بعد ظاهری یک بنا مربوط نمی‌شود. مثالهای زیادی از معماری نوین نشان می‌دهند که مفهوم یک سازه تا اندازه مختلفی به محتوای نقشه آن مربوط می‌شود. در اینجا لازم است که اضافه کنیم روش‌شناسی تحقیق کیفی برای ارزیابی بناها در نشریات کلودیوس فراس به رسمیت شناخته شده است. ایده معماری خیلی اوقات به معرفی محتوای نقشه مقدم است، ‌اگرچه معمولا این محتوای نقشه است که وزن عموما پذیرفته شده بنا را تثبیت می‌کند. برای اینکه هیچ فضای معماری بدون آن «چیزی» که در درون آن اتفاق می‌افتد وجود ندارد. برنارد چومی با در نظر گرفتن وزن محتوا، سه استراتژی را به بحث معرفی می کند، سه رابطه که امکان بدست آوردن آنها بین مفهوم معماری یک بنا و زمینه وجود دارد: x بی‌همیتی مشترک به معنی استقلال ایده از وضع ظاهری ان در هر زمینه‌ای بنا و ایده معماری آن باهم در یک فضا به صورت مستقل وجود دارند، و با یک دیگر تعامل ندارند. x به هم پیوستی مشترک زمانی دیده می‌شود که ایده معماری بنا و وضع ظاهری ان در فضا مکمل یکدیگر هستند،اغلب آوقات آنقدر عمیق که به نظر می‌رسد به آرامی باهم یکی می‌شوند. x تضاد بین مفهوم و زمینه برخی اوقات ضرورت رضایت و موافقت عمومی برای این جدایی را موجب می‌شود.