تأثیر دینداری اسلامی بر اعتماد دو جانبه در تجارت: مورد صادرات ترکیه *

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2. پایه نظری

3 چارچوب تجربی

3.1 منابع اطلاعاتی شرکت

3.2 مدل تجربی 

3.3 اندازه گیری نزدیکی دینی

4 نتیجه

4.1 پایه

4.2 آیا آن واقعا مذهب است؟

4.3 کنترل دوام بیشتر

4.4 قطع ارتباط کانال های ارتباط مذهبی و تجارت 

4.4.1 تحلیل ارزش صادرات

4.4.2 عدم انطباق محصول

5 ضمیمه ها

 6. نتیجه گیری 

می خواهیم با استفاده از مجموعه داده های موسسه بازرگانی ثزوتمند برای تولید کالا در مقیاس وسیع در ترکیه، بررسی کنیم که آیا به اشتراک گذاشتن اعتقادات مذهبی مشابه با طرف های قرارداد بالقوه باعث ورود اولین بار موسسه بازرگانی به بازارهای صادراتی می شود. ما از تنوع مذاهب در اسلام در مناطق NUTS3 ترکیه بهره می بریم و متوجه می شویم که موسسات بازرگانی واقع در مناطق مذهبی تر برای ورود به مقاصد صادراتی بدلیل مشارکت بیشتر مسلمانان شانس بیشتری دارند. این نتیجه در کنترل تجارت گذشته، زبان مشترک، روابط فرهنگی و مهاجرتی و همچنین اتخاذ سیاست های تجاری به نفع گروه های تجاری مذهبی مرتبط از نظر سیاسی تاثیرگذار است. به ویژه، نزدیکی مذهبی، ورود صادرات را برای تولیدکنندگان کالاهای "اعتماد شدید" آسان می کند، سپس به ورود به بازار های خارجی کمک می کند و احتمال خروج صادرات را کاهش می دهد. در کل، شواهد ما نشان می دهد که صادرات در اثر نزدیکی مذهبی از طریق کاهش هزینه های صادرات، افزایش می یابد تا در اثر شباهت در عملکرد.

روابط تجاری مستلزم سطح مشخصی از عدم قطعیت است که از انتشارشان جلوگیری می کند و گسترش جغرافیایی آنها را شکل می دهد. اگر چه تفاوت در سطح کارامدی موسسات بازرگانی سبب ورود الگوهای ناهمگون به بازار می شود ((Melitz, 2003; Bernard et al., 2003)، آنها تنها بخشی از آنها را توضیح می دهند (Lawless, 2009; Armenter and Koren, 2014) و فرهنگ مشترک بین شرکای تجاری، با کاهش عدم قطعیت قرارداد، داوطلب طبیعی برای توضیح بخشی از پویایی صادرات موسسه بازرگانی "توضیح داده نشده" است (Rauch, 1999; Rauch and Trindade, 2002). در مفهوم کلی فرهنگ، مشترک بودن اعتقادات مذهبی می تواند روابط تجاری را بر اساس اعتماد متقابل و کم کردن موانع اطلاع رسانی تحت تأثیر قرار دهد (Guiso et al., 2003; Lewer and den Berg, 2007). بررسی اینكه آیا تصمیم كارآفرینان در مورد ورود صادرات تحت تاثیر مذهب قرار می گیرد، درك مجموع الگوهای تجاری كشورها، گسترش جغرافیایی آنها و سپس تکامل تدریجی تجارت جهانی را بسط می دهد. علیرغم صادرات محموله های کوچک و بدوی، صادرکنندگان جدید، بخش بزرگی از کل صادرات را در مدت طولانی تری گزارش می دهند (Eaton et al., 2008). علاوه بر این، نوشته ها نشان داده است که گسترش بعدی موسسه ی بازرگانی در بازارهای صادراتی به فاصله مکانی بستگی دارد (Chaney, 2014; Defever et al., 2015; Albornoz et al., 2012;Morales et al.,2014). در نتیجه، عامل تعیین کننده ی ورود صادرات برای اولین بار می تواند تأثیر قابل توجه و طولانی مدتی بر الگوهای صادرات شرکت ها و کشورها داشته باشد. در این مقاله ابتدا شواهدی از میزان تاثیر نزدیکی مذهبی بر صادرات شرکت ها ارائه می شود. به طور خاص، بررسی می کنیم که آیا به اشتراک گراشتن اعتقادات اسلامی با مشتریان در خارج از کشور، دسترسی بازار خارجی شرکت های تولیدی در ترکیه را تسهیل می کند. برای این منظور، نزدیکی مذهبی را به عنوان افزایش اعتماد دوجانبه در نظر می-گیریم که هزینه های دسترسی به بازار را از طریق همکاری بین کارگران داخلی و خارجی که در نفوذ بازار شرکت دخالت دارند، کاهش می دهد. بنابراين، رابطه بین مذهب و تجارت را با توجه به اینکه چگونه مشترکات مذهبی بر تجارت تاثیر می گذارد آنالیز می کنیم (Helpman et al.,2008). با انجام این کار، چشم انداز اهمیت مذهب و فرهنگ در اثرات اقتصادی را کامل می کنیم (Barro and McCleary, 2003; Lewer and den Berg, 2007; Guiso et al., 2003 2006, 2009; Felbermayr and Toubal, 2010; Nunn, 2012,). به همين علت، در ميان آثار موجود در زمينه تحولات صادراتي، شواهدي در مورد تأثير نزديكي مذهبي طرفین قرارداد بر فعاليت صادرات شركت ها وجود ندارد و همچنين هيچ مطالعه ی قبلی در مورد پيامدهاي اقتصادي اسلام بر نقش مشترکات ارزشهای مذهبی اسلامی در ورود به بخش صادرات متمركز نبوده است. کمک اصلی ما در اینجاست. نقش نزدیکی مذهبی در صادرات شرکت ها با بهره گیری از تنوع مذاهب اسلامی در مناطق مختلف ترکیه شناسایی شده است. در کشوری که تقریبا کاملا مسلمان هستند، از ساکنین چند مسجد برای اندازه گیری مسلمانان مذهبی فعال و/ یا مردم مذهبی (Guiso et al., 2003) استفاده می کنیم و اذعان داریم که این شاخص نماینده ی خوبی از دلبستگی مردم به مذهب و نگرش محافظه کارانه ی و بی اعتمادی شان به اعترافات مختلف است. با ترکیب این اندازه گیری با سهم مؤمنان در بازار مقصد، نقش نزدیکی مذهب در افزایش احتمال دسترسی شرکت به بازار صادراتی را کشف می کنیم. بعلاوه، تاثیر نزدیکی مذهب در مقدار اولین صادرات را بررسی می کنیم و اثرات ناهمگن محصولات مختلف در میزان تمایز و تبلیغات شان را به منظور تشریح کانال دسترسی به بازار از اولویت شباهت یکی جستجو می کنیم. در نهایت، تجزیه و تحلیل خود را با بررسی نقش نزدیکی مذهبی در صادرات شرکت ها و سپس مقصدهای دورتر و همچنین زمان از بین رفتن اثرش اندازه گیری می کنیم. کار ما مطالعه رابطه مذهب و تجارت در ترکیه است. از یک سو، از دهه 1980، بخش تولیدی ترکیه در حال افزایش مشارکت شبکه های تولید بین المللی با تعداد بیشتری از شرکت های فعال در زمینه صادرات بوده است. از سوی دیگر، به نظر می رسد مذهب اهمیتی زیادی در زندگی سیاسی و اجتماعی و اقتصادی شهروندان ترکیه دارد، به ویژه از سال 2002 که حزب عدالت و توسعه (AKP) مبتنی بر اسلام به قدرت رسید (Bu˘gra and Osman, 2014). سپس، در این مطالعه یکی از عواملی که احتمالا موجب بهبود روابط تجاری اخیر بین ترکیه و کشورهای با اکثریت جمعیت مسلمان شده است و به طور کلی تر، اهمیت رو به رشد تجارت جنوب- جنوب که میان کشورهای اسلامی رخ می دهد را توضیح می دهیم. برا اساس یافته هایمان پیش بینی می کنیم که تشابه باورهای اسلامی به طور قابل توجهی باعث ورود اولین صادرات شرکت ها شده و این اثر باعث کنترل تجارت، مهاجرت، روابط فرهنگی، زبانی، مکانی و مستعمراتی، و کنترل سیاست شرکای تجاری مسلمان شده است که از لحاظ سیاسی به گروه های تجاری مذهبی مرتبط کمک می کند. به نظر می رسد که اثر فزاینده ی صادرات نزدیکی مذهبی از طریق کاهش هزینه های صادرات کار می کند تا از طریق شباهت در عملکردها. با توجه به این، کار ما شواهد محکمی را ارائه می کند که نشان می دهد یافته های مربوط به نزدیکی مذهبی جریان های تجاری را در حاشیه گسترده نسبت به متمرکز تحت تأثیر قرار می دهد (Helpman et al. 2008). همچنین نشان می دهیم که پایبندی به مذهب بر صادرات شرکت ها بخصوص برای تولیدکنندگان "اطمینان محصولات متمرکز" أثیر قابل توجهی دارد، که تمرکز تبلیغاتی بالایی دارد و کالاهای متمایزی که ارزیابی دشوار خصوصیات ذاتی آنها ممکن است باعث افزایش اعتماد به رابطه ی تجاری شود. در این راستا، شواهد ما نشان می دهد که کاهش هزینه های صادرات احتمالا مربوط به افزایش اعتماد بین طرفین قرارداد است. با تمرکز بر نتایج مذهب و اقتصاد، کار ما مربوط به گرابر (2005) است که، با آنالیز داده های U.S، اثر مثبتی تراکم بازار مذهبی را بر مشارکت مذهبی افراد و شاخص های کلیدی اقتصاد مانند سطح تحصیلات ودرآمد افراد بیان می کند. همچنین تحقیقات ما بر تاثیر اسلام بر عملکرد اقتصادی کشورهای مسلمان تمرکز دارد (Kuran, 1995; Pryor, 2007; Campante and Yanagizawa-Drott,2013). به نظر می رسد دستورالعمل هایش در برابر کارکرد خوب بازار اقتصاد عمل می کند، برخی مطالعات، اهمیت اسلام در رشد، بهره وری کار و رضایتمندی افراد را بررسی کرده اند. Guiso et al. (2003) دریافت کسی که به عنوان یک مسلمان بزرگ شده است، عدم تحمل بیشتری نسبت به فرهنگ های مختلف دارد، که در افراد مذهبی بیشتر است. به این ترتیب، به نظر می رسد اسلام تاثیر منفی بر ادراک گروندگانش نسبت به چیز جدید و تنوع دارد (Chaney,2008) و این می تواند مانع فرهنگی قوی ای برای تجارت باشد. با این وجود، اگرچه برای تجارت مسیحیت ارزشی ندارد، اسلام آن را به مهمی تولید می داند، زیرا ارزش کالاها را می افزاید و خیر هر طرفین تجارت را افزایش می دهد (Helble, 2007). بنابراین، اسلام می تواند بر روابط تجاری گروندگانش با مشتریان خارجی بطور مهم و انتخابی تاثیر بگذارد و تاثیر کلی آن، یک مسئله تجربی باقی می ماند. با این حال، این ویژگی های دین اسلام می تواند اعتبار خارجی یافته های آنالیز ما را محدود کند. همچنین دومی تأثیر به اشتراک گذاشتن هویت مذهبی اسلامی را آشکار می کند تا تأثیر نزدیکی مذهبی را. در نهایت، کار ما را می توان بصورت فعالیت های صادراتی شرکت بیان کرد (Albornoz et al., 2012; Defever et al., 2015; Morales et al., 2014)، اگرچه تمرکز اصلی ما بر دسترسی به صادرات برای اولین بار است تا ورودی های بازار صادرات بعدی. این کار به شرح زیر است: بخش بعدی، پیشینه ی مختصری را ارائه می دهد که شرح می دهد چگونه نزدیکی مذهبی می تواند به ورود صادرات شرکت کمک کند، در حالی که بخش 3، داده ها، مدل تجربی، اندازه گیری نزدیکی مذهبی را معرفی می کند و درمور برخی مسائل تخمین بحث می کند. بخش 4 نتایج تخمین، عملیات استحکام و شناسایی را نشان می دهد، در حالی که بخش 5 به بررسی نقش تجربه ی صادرات در ارتباط مذهب- تجارت و تاثیر نزدیکی مذهبی بر خروج صادرات می-پردازد. در بخش 6 نتیجه گیری می شود.