دانلود مقاله ISI انگلیسی شماره 124668
ترجمه فارسی عنوان مقاله

پذیرش یک مداخله روانشناسی مثبت خود-مدیریتی مبتنی بر اینترنت برای بیماران بزرگسال مبتلا به افسردگی یا افسرده خويى خفیف و متوسط نیازمند مراقبت های اولیه : یک مطالعه آزمایشی

عنوان انگلیسی
GET.HAPPY - Acceptance of an internet-based self-management positive psychology intervention for adult primary care patients with mild and moderate depression or dysthymia: A pilot study
کد مقاله سال انتشار تعداد صفحات مقاله انگلیسی
124668 2018 42 صفحه PDF
منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : Internet Interventions, Volume 12, June 2018, Pages 26-35

فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2. روشها

 2.1 شرکت کنندگان

2.2 مداخله 

2.3 ارزیابی

2.4 تجزیه و تحلیل آماری

3. نتایج

 3.1. شرکت کنندگان 

3.2 نتیجه اولیه

 3.3 نتیجه ثانویه 

3.4 اثرات منفی

4. بحث

4.1 نتیجه گیری

جدول 1. اطلاعات جمعیت شناختی شرکت کنندگان در مداخله،

 جدول2. فهرست تمرینات و شرح مختصر دستورالعملها. 

جدول 3. اندازه گیری و امتیاز ها

جدول 4: میانگین ها، انحرافات معیار، و فاصله اطمینان نتایج ثانویه.

شکل 1: جریان شرکت کننده در طول مطالعه 

ضمیمه 

فهرست آیتم های INEP اصلاح شده مورد استفاده در مطالعه حاضر 

موارد مهم 
ترجمه چکیده
تعداد روزافزون مداخلات اینترنتی نشان داده اند که این مداخلات به کاهش علائم افسردگی کمک می کند. تا کنون تحقیقات کمی بر روش هایی غیر از CBT متمرکز شده اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان رضایت از آموزش آنلاین روانشناسی مثبت در میان بیماران مبتلا به افسردگی یا افسرده خويى (دیستیمیا) خفیف و متوسط انجام شد. نتایج شامل تغییر در شدت علایم، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و اثرات منفی است. روشها: در مجموع 81 نفر به مداخله اختصاص داده شدند. از آنها خواسته شد تا پرسشنامه های آنلاین را تکمیل کنند و توسط یکی از روانشناسان مطالعه در ابتدا، پس از درمان و در پیگیری (3 ماه پس از اتمام مداخله) فراخوانده شدند. پرسشنامه های کوتاه پس از هر بخش استفاده شدند. نتایج نتایج عمومی رضایت بخش و امیدوار کننده بود. در حالی که شرکت کنندگان از بسیاری از جنبه های برنامه راضی بودند، اما آنها در مورد تاثیر آن بر مشکلات که آنها به دنبال حل آنها بودند کمی مضطرب بودند. به طور کلی، اثرات منفی برنامه بجز یک استثنا، کوچک بود. در مرحله پس از درمان، 22.6 درصد از شرکت کنندگان احساس کردند که آنها یا مشکلات آنها به طور جدی به وسیله برنامه در نظر گرفته نشده است. شدت علائم در طول زمان با اندازه اثر خفیف تا متوسط کاهش می یابد. رضایتمندی از سلامت روان در بعد از درمان و پیگیری افزایش می یابد. نتیجه گیری برنامه آنلاین که در اینجا مورد بررسی قرار می گیرد، یک درمان تکمیلی مفید برای درمان متداول افسردگی است.
ترجمه مقدمه
افسردگی با شيوع 12 ماهه 6.9٪، به عنوان یکی از علل عمده ناتوانی در جهان شناخته شده است علیرغم وجود درمان های مناسب مانند داروهای ضد افسردگی یا روان درمانی، همه بیماران از کمک های تخصصی برخوردار نیستند. دلایل آن ممکن عبارتند از مدت زمان انتظار برای تخصیص پزشک، ترس از روانی خوانده شدن و یا تلاش برای حل مشکل توسط خود. در سال های گذشته، مداخلات اینترنتی برای انواع بیماری های جسمی و روحی در دسترس بوده است . چنین مداخلاتی ممکن است با ارائه فرصتی سریع و با آستانه کم برای جستجوی کمک تخصصی کند در درمان کمک کننده باشند. تحقیقات گسترده ای در زمینه درمان آنلاین افسردگی نشان می دهد که تأثیرات مداخله های اینترنتی روی علائم افسردگی، کیفیت زندگی یا ناتوانی، کم تا متوسط بوده است. اندازه اثرات بزرگتر بوده و خروج از درمان کمتر از زمانی بود که مداخلات توسط کارکنان حرفه ای یا اداری و نه صرفا توسط خود فرد، انجام می شد. اثرات ممکن است توسط شدت علائم اولیه، و وضعیت درمان تعدیل شود . اندازه های اندازه گیری شده برای مداخلات اینترنتی به نظر می رسد به طور قابل توجهی، در مقایسه با روان درمانی چهره به چهره مشابه است و نویسندگان معمولا سطح بالایی از رضایت از این نوع مداخله را گزارش می دهند تا به امروز، بیشتر مداخلات اینترنتی در جهت درمان افسردگی مبتنی بر درمان شناختی رفتاری (CBT) است. هرچند درمان چهره به چهره و CBT مبتنی بر اینترنت از روش های تحقیقی و موثر بر روان درمانی است، همه بیماران از این نوع درمان پاسخ خوبی نمی گیرند. یافته های مشابه برای سایر اشکال روان درمانی و درمان دارویی نشان می دهد که هیچ راه حل "یکپارچه ای" وجود ندارد (برای بررسی مداخلات مختلف). به نظر می رسد تفاوت های شخصیت ها، مشکلات و ترجیحات بیماران نیاز به رویکردهای متفاوتی برای مداخلات مبتنی بر اینترنت دارد (همانند درمان چهره به چهره). با این حال، تعداد کمی از مطالعا،ت برنامه هایی را که مبتنی بر سایر انواع درمان بودند مانند درمان روان پويشى ، درمان ميان فردى، فعال سازی رفتاری (BA) همراه با پذیرش و تعهد درمانی مورد بررسی قرار داده اند. نتایج اول امیدوار کننده است و اندازه اثرات متوسط تا بزرگ است. با این حال، با توجه به Arnberg و همکاران. (2014)، تحقیقات بیشتری برای تعیین اثربخشی روش های دیگر بجز CBT مورد نیاز است. در مطالعه حاضر، مداخله اینترنتی را بر اساس مداخلات روانشناختی مثبت (PPI) مورد بررسی قرار دادیم. بر خلاف سایر مداخلات روانشناختی مانند CBT که بر کاهش علائم با تغییر افکار و رفتارهای منفی تمرکز می کند، روان شناسی مثبت بر ارتقاء رفاه، رضایت و شادکامی با ترویج افکار و رفتار مثبت تمرکز می کند . PPI شامل طیف گسترده ای از استراتژی های مختلف است مانند نامه های قدردانی، شناسایی نقاط قوت خود و یا نوشتن تعدادی از چیزهای خوب که در طول روز اتفاق افتاده است. گرچه از لحاظ فنی، هدف PPI ها درمان پاتولوژیک نیست ، اثرات چنین تکنیک هایی بر بیماری های روانی و به ویژه علائم افسردگی ، موضوع تعداد زیادی از مطالعات شده است. نتایج تحقیقات در دو متاآنالیز، خلاصه شده است. هر دو متاآنالیز نشان دهنده افزایش رفاه و کاهش خفیف تا متوسط در علائم افسردگی است ، که نشان می دهد که PPI ها ممکن است درمان تکمیلی مفیدی برای درمان بالینی استاندارد افسردگی باشند.. تحقیقات روزافزونی بر روی PPI ها روی اینترنت متمرکز شده اند – و این بسیار مهم است زیرا تقریبا 50٪ از افرادی که در جستجوی شادکامى آنلاین هستند ، علائم مرتبط با افسردگی دارند.. تا کنون، مداخلات آنلاین روانشناختی مثبت (OPPIs) در کاهش علائم افسردگی نتایج متفاوتی را به بار آورده اند . در حالی که برخی مطالعات تأثیر مثبت OPPI ها را در مقایسه با گروه کنترل مشاهده کرده اند برخی دیگر به چنین نتیجه ای نرسیده اند . بر خلاف اکثر برنامه هایی که از CBT استفاده می کنند و معمولا شامل تعدادی از موضوعات و تمرینات مختلف هستند، اکثر OPPI هایی که در مطالعات فوق مورد بررسی قرار گرفته اند شامل تمرینات کوتاه مدت یک هفته ای بودند. تا کنون تنها چند مطالعه، برنامه های طولانی تر یا پیچیده تر را مورد بررسی قرار داده اند که اکثر آنها شامل تمرینات روان شناسی مثبت و دیگر رشته ها نظیر درمان شناختی بوده اند و نتایج آنها متفاوت بودند. آنتوان و همکاران و ابوت و همکاران. (2009) تغییرات در علائم افسردگی در نمونه های غیر بالینی را ارزیابی کردند. در حالی که آنتوان و همکاران (2018) کاهش علائم افسردگی را مشاهده کردند، ابوت و همکاران کاهش علائم افسردگی را مشاهده نکردند. (2009)، احتمالا به دلیل اندازه نمونه های کوچک و نرخ خروج بالا. بولیر و همکاران (2013) سطح افسردگی خفیف تا متوسطی را در ابتدای مطالعه و کاهش اندکی در علائم افسردگی پس از درمان و شش ماه بعد از مداخله مشاهده کردند. با این حال، اکثریت شرکت کنندگان تنها یک بخش از شش بخش را تکمیل کردند (حداقل بخش پیشنهاد شده توسط این برنامه)، که نتیجه گیری در مورد استفاده از برنامه های پیچیده را مشکل می سازد. Roepke و همکارانش (2015) یک برنامه ی متشکل از دو بخش را اجرا کردند، یکی از آنها شامل تمرین های CBT و دیگری شامل تمرینات PPI، در میان بیماران بالینی افسردگی بود. زمانی که شرکت کنندگان کل برنامه را اجرا کردند، نشانه های افسردگی به طور قابل توجهی کاهش می یافت. با این حال، تحلیل اکتشافی هیچ مزیتی در مورد PPI نسبت به گروه گروه کنترل نشان نداد. به طور خلاصه، برنامه های پیچیده تر نشان می دهند که OPPI ، علائم افسردگی را در شرکت کنندگان غیر بالینی افسرده کاهش می دهند. از مطالعات انجام شده در زمینه کاهش علائم افسردگی در میان شرکت کنندگان در معرض افسردگی بالینی، نمی توان نتیجه گیری های محکمی در مورد استفاده از برنامه های پیچیده OPPI گرفت. به نظر ما، یک برنامه پیچیده آنلاین، که تنها شامل تمرینات PPI و تشویق شرکت کنندگان برای تکمیل تمرینات متعدد است، هنوز در میان شرکت کنندگان در معرض افسردگی بالینی مورد آزمون قرار نگرفته است. تحلیل اکتشافی توسط Carpenter و همکاران. (2016) نشان می دهد که در یک نمونه غیر بالینی دارای افسردگی ، استفاده از یک برنامه پیچیده OPPI می تواند منجر به افزایش رفاه در یک زیر گروه از شرکت کنندگانی شود که رفاه پایینی داشتند. اگر چه این نتایج نشان می دهد که شرکت کنندگان دارای پریشانی از استفاده از یک برنامه OPPI پیچیده بهره مند می شوند، اما این نتایج به راحتی به یک گروه از شرکت کنندگان در معرض افسردگی بالینی قابل تعمیم نیست. با توجه به ویژگی های خاص افسردگی، مانند خستگی، تمرکز ضعیف یا احساس گناه، شرکت کنندگان ممکن است به شرایط مورد نیاز برای یک برنامه پیچیده واکنش نشان دهند و حتی ممکن است اثرات منفی را تجربه کنند، و کاهش علائم افسردگی اتفاق نیفتد. چنین اثرات منفی در تحقیقات روان درمانی نادیده گرفته شده است ، از جمله به علت مشکلات در روشن سازی این مفهوم ، اخیرا این موضوع توجه بیشتری را به خود جلب کرده است، به خصوص در میان محققانی که بر مداخلات اینترنتی تأکید دارند. اولین قدم ها به سوی یک استاندارد مشترک برداشته شده است، و منجر به طیف گسترده ای از اندازه گیری ها برای ارزیابی عوارض جانبی و اثرات منفی شده است. چنین اندازه گیری هایی عبارتند از: ثبت علائم وخيم تر شدن یا ظهور علائم جدید ، تجزیه و تحلیل پاسخ ها به پرسشنامه های باز- پاسخ یا تغییر در پرسشنامه های مورد استفاده در تحقیقات روان درمانی .). تعداد اثرات منفی و رویدادهای نامطلوب در مطالعات قبلی از 0 تا 21 درصد است. محققان PPI ادعا می کنند که در مقایسه با داروهای ضد افسردگی، چنین مداخلاتی هیچ عارضه ای ندارد . با این حال، به نظر ما، اثرات منفی OPPI ها هرگز مورد بررسی قرار نگرفته است. به طور خلاصه، تحقیقات در مورد مداخلات اینترنتی عمدتا بر تحقیق در مورد درمان های استاندارد افسردگی، مانند CBT متمرکز شده است. با این حال، درمان های استاندارد همیشه علایم افسردگی را تسکین نمی دهند و به کشف امکانات دیگر نیاز است. مطالعات اخیر در زمینه روش های جایگزین، مانند PPI، نشان می دهد که این مداخلات ممکن است در کاهش علائم افسردگی در بیماران مبتلا به افسردگی غیر بالینی و بالینی مفید باشد و همچنین استفاده مکرر از این برنامه ها موجب افزایش اثرات مثبت شود. با این حال، یک برنامه آنلاین پیچیده تر که صرفا شامل تمرینات PPI است، روی شرکت کنندگان در معرض افسردگی بالینی که ممکن است واکنش های متفاوتی نسبت افراد دارای پریشانی داشته باشند، مورد بررسی قرار نگرفته است،. هدف این مطالعه، بررسی یک برنامه پیچیده 7 هفته ای است که شامل چندین PPI مختلف در میان شرکت کنندگان افسرده بالینی است. این برنامه توسط پزشک معروف آلمانی اکرت فون هیرشهاوزن منتشر شد و قبلا در میان کارکنان یک شرکت بیمه بررسی شده است. در مقایسه با گروه کنترل ، برنامه آنلاین به طور قابل توجهی موجب کاهش استرس ادراک شده (0.64 = d) و بهبود شادکامی (d = 0.93)، رضایت (d = 1.17) و کیفیت زندگی (d = 1.06) شد. نتایج نشان می دهد که برنامه آنلاین برای یک نمونه غیر بالینی مفید بوده است، اما هنوز در یک زیر گروه بالینی ارزیابی نشده است. در اولین مطالعه اکتشافی برای بررسی نحوه واکنش یک گروه بالینی افسرده به PPI، یک کتاب به بیماران افسرده در یک بیمارستان روانپزشکی محلی داده شد. بازخوردها نشان داد که بیماران با شدت افسرده ممکن است احساس کنند که در چنین مداخله ای ، جدی گرفته نشده اند. بنابراین، به عنوان اولین قدم، ما تصمیم گرفتیم یک مطالعه آزمایشی عمدتا با هدف ارزیابی پذیرش و رضایت از این برنامه آموزشی شادکامی مبتنی بر وب در میان شرکت کنندگان با افسردگی خفیف و متوسط ، انجام دهیم. اندازه گیری های ثانویه شامل ارزیابی شدت علائم و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در طول زمان و نیز اثرات منفی است.
پیش نمایش مقاله
پیش نمایش مقاله  پذیرش یک مداخله روانشناسی مثبت خود-مدیریتی مبتنی بر اینترنت برای بیماران بزرگسال مبتلا به افسردگی یا افسرده خويى خفیف و متوسط نیازمند مراقبت های اولیه : یک مطالعه آزمایشی

چکیده انگلیسی

The online program investigated here may be a useful resource-oriented addition to the standard treatment of depression.