ترجمه فارسی عنوان مقاله
آیا توسعه حوضه مشارکتی ظرفیت انطباق محلی را ایجاد می کند؟ یافته های مطالعه موردی در راجستان، هند
عنوان انگلیسی
Is participatory watershed development building local adaptive capacity? Findings from a case study in Rajasthan, India
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
152093 | 2018 | 34 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Environmental Development, Volume 25, March 2018, Pages 43-58
ترجمه کلمات کلیدی
ظرفیت سازگاری، سازگاری سخت و نرم، مدیریت منابع طبیعی، مشارکت، توسعه آبخیزداری، هند،
کلمات کلیدی انگلیسی
Adaptive capacity; Hard and soft adaptation; Natural resource management; Participation; Watershed development; India;
ترجمه چکیده
توسعه آبخیزداری به عنوان یک مداخله حیاتی برای تقویت معیشت منابع طبیعی در مناطق نیمه خشک در هند صورت گرفته است. این پروژه از رویکرد زیرساختی سنگین و رو به بالا به یک فرایند مشارکتی به طور فزاینده ای برای ایجاد ظرفیت سازگاری روستایی برای مقابله با تغییرات آب و هوایی و سایر خطرات مانند کمبود آب و تخریب منابع طبیعی است. با این حال، اثربخشی طرح های توسعه آبخیزداری در ایجاد ظرفیت انطباق محلی با قصد هماهنگ نیست و کشاورزان همچنان در معرض عرضه آب غیر قابل پیش بینی هستند. در این زمینه از هماهنگی نامناسب بین قصد و نتایج سیاست، این مقاله بررسی می کند که آیا توسعه حوضه مشارکتی، همانطور که در حال حاضر اجرا می شود، به ایجاد ظرفیت سازگاری کشاورزان کمک می کند. مطالعه موردی یک پروژه آبخیزداری در جنوب راجستان به عنوان مثال نمونه ای است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که مداخلات حوزه های آبریز بر روی گزینه های سازگاری شدید مانند ایجاد سدها، بدون تطبیق تأکید بر رویکردهای انطباق نرم افزاری مانند ایجاد نهادهای فراگیر و ایجاد انگیزه در استفاده از منابع پایدار، تمرکز می کنند. در عمل، مشارکت جامعه اغلب سلسله مراتب قدرت و سلسله مراتب جنسیتی و کست را تقویت می کند، پرسش هایی را پیرامون اینکه چه کسی از پروژه های آبخیز مشارکتی سود می برد و به چه میزان. چندین پروژه غیرمستقیم، عوامل کلان مقیاس مانند فساد و تمرکز بیشتر سیاست بر افزایش تأمین آب، تأثیرات مثبت پروژه آبخیزداری را تضعیف کردند. این یافته ها نشان می دهد که بدون توانایی کافی، انتظاراتی که مشارکت جامعه به افزایش معیشت روستایی، بازگرداندن اکوسیستم های مقاوم به آب و ایجاد ظرفیت تطبیقی برای خطرات آب و هوایی خواهد بود، بیان شده است. بنابراین، این مطالعه نیاز به بازسازی اجرای حوزه ای دارد که شامل هر دو روش سازگاری سخت و نرم است و اجازه می دهد تا از استراتژی هایی که برای اولین بار توانمند ساختن و سپس جوامع را در تقویت معیشت و نظارت بر منابع در اختیار می گذارد.