ترجمه فارسی عنوان مقاله

چارچوبی مفهومی برای مذاکره درباره‌ی مشارکت عمومی در تصمیم‌گیری مدیریت پسماند شهری بریتانیا

عنوان انگلیسی

A conceptual framework for negotiating public involvement in municipal waste management decision-making in the UK

کد مقاله	سال انتشار	تعداد صفحات مقاله انگلیسی
103984	2017	12 صفحه PDF

منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : Waste Management, Volume 66, August 2017, Pages 210-221

فهرست مطالب ترجمه فارسی

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

جدول ۱. محرک‌های سیاست‌گذاری برای مشارکت اولیه‌ی عمومی

۲. بنیاد و ساختار مشارکت عمومی در تصمیم‌گیری

۲.۱. زمینه‌ی مدیریت ضایعات

2.2. نظریه‌ها و کاربرد مشارکت عمومی

۳. روش‌شناسی

شکل ۱. رویکرد روش‌شناسی

۳.۱. طراحی بررسی و چارچوب تحلیلی

۳.۲. روش‌ها و روال نمونه‌برداری

جدول 2. چارچوبی برای تحلیل مبتنی بر SSM

جدول ۳. پیوند شرکت‌کننده‌ها (مصاحبه‌ها)

جدول ۴. پیوند شرکت‌کننده‌ها (پرسشنامه)

۳.۳. ترکیب و تحلیل داده‌ها

۴. یافته‌های پژوهش

۴.۱. توجیه اولویت ذینفعان برای فناوری‌های مدیریت پسماند

جدول ۵. اولویت فناوری‌های دفع و بازیابی پسماند

4.1.1. فناوری‌های غیرگرمایی (برای مثال کوددهی و AD)

۴.۱.۲. فناوری‌های نوظهور (برای مثال MBT، تبخیر و پرولیز)

۴.۱.۳. فناوری‌های بحث‌برانگیز (برای مثال سوزاندن EfW)

۴.۲. ارزیابی اولویت ذینفعان برای مشارکت عمومی اولیه در تصمیم‌گیری

جدول ۶. ارتباط مبانی دانش مختلف و رویکردها در مشارکت عمومی

جدول ۷. اولویت‌های و سطح مشارکت عمومی (سطح)

جدول ۸. اولویت برای رویکردهای مشارکت عمومی اولیه

۴.۲.۱. تخصص مرتبط و اطلاعات مربوط به اطلاع‌رسانی فرآیند

۴.۲.۲. دسترسی به اطلاعات، انتقال، تفسیر و ارزیابی ادعاهای معتبر

۵. توصیه‌ها: توجه به حالت و سطح مشارکت عمومی در زمینه‌های تصمیم مختلف

۵.۱. فناوری‌های غیرگرمایی (برای مثال AD و کوددهی)

شکل ۲. چارچوبی برای مبادله‌ی حالت و سطح مشارکت عمومی در زمینه‌های مختلف تصمیم‌ مدیریت پسماند

۵.۲. فناوری‌های بازیابی جدید یا نوظهور (برای مثال پرولیز و تبخیر)

۵.۳. فناوری‌های جنجالی (برای مثال سوزاندن EfW)

۶. نتیجه‌گیری

ترجمه کلمات کلیدی

مشارکت عمومی، نامزدی، مذاکره، مدیریت زباله شهری، برنامه ریزی،

کلمات کلیدی انگلیسی

Public involvement; Engagement; Deliberation; Municipal waste management; Planning;

ترجمه چکیده

تخصص فنی سیاست‌گذاران برای رسیدن به راه‌حل‌های سازگار با محیط و مقرون‌به صرفه‌ی گذشته دیگر توجیه کافی را برای تأسیسات پسماند فراهم نمی‌کنند. مقام‌های محلی باید به دنبال روش‌های مؤثرتری برای مشارکت ذینفعان و انجمن‌ها در تصمیم‌گیری باشند زیرا پذیرش عمومی تأسیسات ضایعات شهری، بخشی جدانشدنی از ارائه‌ی استراتژی‌های بهینه‌ی ضایعات هستند. این مقاله‌ به پرسش‌هایی درباره‌ی درک، علایق، زمینه‌ی تصمیم، واسطه‌های مشارکت و منابع و ظرفیت لازم برای تطبیق فرآیند تصمیم مشارکتی می‌پردازد. با تطبیق رویکرد ترکیبی روش‌ها، چارچوبی تجربی برای مذاکره‌ی حالت و سطح دخالت عمومی در تصمیم‌گیری مدیریت ضایعات به دست می‌آید. این چارچوب، به بررسی و ساخت نظریه‌های مشارکت عمومی و تجربه‌‌ی متخصصین می‌پردازد و راهبردی را برای یکپارچه‌سازی تحلیل و مشورت با گروه‌های عمومی در زمینه‌های مختلف تصمیم مدیریت ضایعات پیشنهاد می‌دهد. اصول چارچوب در محل اجرا می‌شوند به طوری که تصمیم درباره‌ی اشکال «بیشتر» و «بهتر» مداخله‌ی عمومی را می‌توان بر اساس ماهیت مسئله‌ی ضایعات و زمینه‌ی گسترده‌تر اجتماعی تصمیم‌گیری، مورد مذاکره قرار دارد. مجموعه‌ی نظر‌ها از طیف‌ گسترده‌ی ذینفعان دخیل در پژوهش، دیدگاه‌های جدیدی را درباره‌ی طراحی فرآیندهای مشارکت عمومی ارائه می‌دهند که وابسته به زمینه و متناسب با هدف هستند؛ در نتیجه نیاز به جامعیت در فناوری‌های پیوسته و سطوح بالاتری عدم قطعیت درباره‌ی خروجی‌های تصمیم، احساس می‌شود. ©2017 . مؤلفان. انتشار توسط Elsevier Ltd. این مقاله دارای دسترسی آزاد تحت مجوز CC BY است.

ترجمه مقدمه

از نظر تاریخی، تصمیم‌های تأثیرگذار بر عموم، به ویژه تصمیم‌های ریسک محیطی بر اساس نظر ذینفعان مختلف از جمله مقام‌های دولتی اتخاذ می‌شوند که دارای مسئولیت‌پذیر و تخصص در حوزه‌ای مشخص هستند (لیرد ، ۱۹۹۳؛ استرن و فاینبرگ ، ۱۹۹۶؛ جسینوف و واین ، ۱۹۹۸). در نتیجه عموم مردم یا از تصمیم‌گیری کنار گذاشته می‌شوند یا خیلی دیر دخالت داده می‌شوند (رایدن و پنینگتون ، ۲۰۰۰؛ پتز ، ۲۰۰۴). راهبردهای بین‌المللی از جمله کنوانسیون آرهوس سطح مشارکت عمومی در تصمیم‌گیری محیطی را افزایش می‌دهند (UNECE، ۱۹۹۸)، اما دیدگاه‌های مختلفی در رابطه با مزایای مشارکت عمومی در تصمیم‌های سیاست‌گذاری وجود دارد. برای مثال، مشارکت عمومی اغلب ضروری تلقی می‌شود زیرا برای پیاده‌سازی سیاست‌گذاری نیاز به حمایت عمومی است (رن و همکاران ، ۱۹۹۵؛ پاراگراف ۶). با این‌حال، این مسئله بدون چالش نیست: مشارکت عمومی و دستیابی به اجماع به عنوان ابزار سیاست‌گذاری ارزیابی شده است (نیکولز در مینارد و همکاران، ۱۹۹۳، پاراگراف ۳۱). پژوهش‌های جدیدتر نشان‌ می‌دهند اساس جستجوی مداخله‌ی عمومی باید به شکلی بهتر (اوفرچلیگ ، ۲۰۱۰) با شفافیت بالاتری نسبت به تعریف شرکت‌کنندگان تصمیم‌گیری، قوانین مشارکت و خروجی‌های یادگیری قابل انتظار برای بهبود کیفیت مشارکت، شرح داده شوند (بنورث ، ۲۰۰۹). در این مقاله »مشارکت یا دخالت عمومی« به عنوان عبارتی چتری به کار می‌رود و شامل موارد ذیل است: (۱) «مشارکت عمومی» که نشان‌دهنده‌ی مفهوم دموکراتیک و مهم مشارکت شهروندهای عادی در تصمیم‌های سیاست‌گذاری است و (۲) مداخله یا مشارکت انجمن و ذینفع که نشان‌دهنده‌ی مفهوم جمع‌گرایی مداخله‌ی گروهی در مشکلات مرتبط با سیاست‌گذاری و معمولا تصمیم‌های برنامه‌ریزی مشخص است (کریگتون ، ۲۰۰۵). در بریتانیا مصوبه‌ی ۲۰۱۱ بومی‌گرایی و چارچوب سیاست برنامه‌ریزی ملی (DCLG، ۲۰۱۲)، نقش بزرگتری در تصمیم‌گیری را به جوامع می‌دهند و دخالت عمومی را از طریق سیستم‌های مشارکتی و مشاوره‌ای مؤثر نظارتی افزایش می‌دهند. در زمینه‌ی سیاست‌گذاری ضایعات، مقام‌های بومی ملزم به توسعه‌ی استراتژی‌های مشارکت عمومی پایدار هستند که به شکلی واضح دیدگاه ذینفع از جمله جوامع محلی را نشان می‌دهند و توسعه‌ی استراتژی‌ ضایعات و واحدهای تأسیساتی را شکل می‌دهند (جدول ۱)(مجلس عوام، ۲۰۱۰؛ SITA، ۲۰۱۰). تکانه‌های روبه‌افزایش مشارکت عمومی در استراتژی ضایعات و برنامه‌ریزی تأسیسات، فرصتی خوب برای بازسازی روش‌های خوب مشاوره‌ی سنتی برای فعالیت‌های مشارکتی و مشورتی است که شامل ذینفعان (از جمله جوامع) در مراحل اولیه‌ی تصمیم‌گیری است. در چنین مراحلی هنوز فرصت گفتگو درباره‌ی جایگزین‌ها، موقعیت‌های احتمالی و مزایای منافع وجود دارد (کاتن ، ۲۰۱۳). در پژوهش‌های مرتبط با برنامه‌ریزی محیطی، فارینا و همکاران (۲۰۱۲)، بر نیاز به تلاش‌های پیوسته و هدفمند برای متعادل‌سازی مشارکت عمومی بهتر و بیشتر بر اساس ارزش‌گذاری در زمینه‌ی سیاست‌گذاری تأکید می‌کنند. اریزاگا و همکاران (۲۰۱۲)، نیاز به روش‌های مشارکتی تطبیقی و انعطاف‌پذیر با ساختارهای مشخص برای موقعیت‌های مختلف را نشان می‌دهند.معتقدیم موقعیت‌های تصمیم‌گیری مشخص، نیازمند جامعیت بیشتر هستند؛ از این رو، نیاز به درک چگونگی ارزش‌گذاری رویدادهای مشارکت عمومی در یک زمینه‌ی مشخص و موقعیت‌یابی در رژیم‌های سازمانی و قانون‌گذاری توصیه می‌شود. در زمینه‌ی پسماند، مشکل افزایش اختلاف درباره‌ی کاربردهای مشخص (انجمن محیط، ۲۰۰۷a، ۲۰۰۷b) و پراکندگی در قانون‌گذاری (برای مثال جداسازی مسئولیت‌های توسعه‌ی استراتژی و برنامه‌ریزی تأسیسات) (پتز ، ۲۰۰۴)، پرسش‌هایی را درباره‌ی تناسب روش‌های مشارکتی با هدف و فرهنگ مطرح می‌کند. چالش‌های اصلی در طراحی استراتژی‌های مشارکت عمومی، شامل روش مفهومی‌سازی ناشناخته‌ها، محدودیت‌های دانش علمی موجود، انحراف‌های شناختی در تحلیل تخصصی و شرایط برای مشارکت وسیع‌تر در چنین ارزیابی‌هایی هستند. در واکنش به این چالش‌ها، پرسش‌هایی مثل «چه افرادی مشارکت می‌کنند»، «در چه سطحی مشارکت می‌کنند» ، «چه روش‌هایی به کار می‌روند» و «چگونه تضمین مشارکت متناسب با زمینه‌ی تصمیم است» در برنامه‌ریزی محیطی درنظر گرفته می‌شوند (راول و فروور ، ۲۰۰۵؛ چیلورز ، ۲۰۰۷؛ کروتلی و همکاران، ۲۰۱۰؛ بال و همکاران، ۲۰۱۰). در یک پژوهش درباره‌ی مشارکت در بخش ضایعات، با شفاف‌سازی زمینه‌ی مشورت و شرایطی برای یکپارچه‌سازی موفق ارزش‌های عمومی با تحلیل فنی، دیدگاه‌هایی را درباره‌ی طراحی فرآیندهای مشارکتی مناسب ارائه دادیم (گارنت و کوپر ، ۲۰۱۴). در این مقاله، با ارائه‌ی چارچوبی مفهومی برای مذاکره‌ی سطح و وضعیت مشارکت عمومی به توسعه‌ و بسط یافته‌های می‌پردازیم. چارچوب مفهومی بر اساس مشارکت عمومی زمینه‌محور و بر اساس نوع فناوری یا تأسیسات ضایعات، فرهنگ بومی و تاریچه‌ی مشارکت عمومی در جامعه و پتانسیل بحث، توسعه می‌یابند. بخش بعدی مقاله به ارائه‌ی ساختاری برای مشارکت عمومی در تصمیم‌گیری می‌پردازد و پژوهش مشارکت عمومی را از طریق بررسی منشاء آن در حوزه‌ی سیاسی، نظارتی و مشارکت عمومی بررسی می‌کند. سپس توضیحات کوتاهی از روش سازماندهی مسئله ارائه می‌شود که پشتیبان پژوهش و روش‌های پژوهشی است. در نهایت، یافته‌های پژوش ارائه شده، حول محور عبارت‌های کلیدی سازماندهی می‌شوند و در توصیه‌ها و نتایج نهایی ترکیب می‌شوند.

دانلود رایگان 2 صفحه اول مقاله لاتین (PDF)

پیش نمایش مقاله

چکیده انگلیسی

The technical expertise that politicians relied on in the past to produce cost-effective and environmentally sound solutions no longer provides sufficient justification to approve waste facilities. Local authorities need to find more effective ways to involve stakeholders and communities in decision-making since public acceptance of municipal waste facilities is integral to delivering effective waste strategies. This paper presents findings from a research project that explored attitudes towards greater levels of public involvement in UK waste management decision-making. The study addressed questions of perception, interests, the decision context, the means of engagement and the necessary resources and capacity for adopting a participatory decision process. Adopting a mixed methods approach, the research produced an empirical framework for negotiating the mode and level of public involvement in waste management decision-making. The framework captures and builds on theories of public involvement and the experiences of practitioners, and offers guidance for integrating analysis and deliberation with public groups in different waste management decision contexts. Principles in the framework operate on the premise that the decision about âmoreâ and âbetterâ forms of public involvement can be negotiated, based on the nature of the waste problem and wider social context of decision-making. The collection of opinions from the wide range of stakeholders involved in the study has produced new insights for the design of public engagement processes that are context-dependent and âfit-for-purposeâ; these suggest a need for greater inclusivity in the case of contentious technologies and high levels of uncertainty regarding decision outcomes.