ترجمه فارسی عنوان مقاله
مروری بر تحقیقات ده ساله بازی درمانی در تایوان
عنوان انگلیسی
Research in play therapy: A 10-year review in Taiwan
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
31150 | 2013 | 8 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Children and Youth Services Review, Volume 35, Issue 1, January 2013, Pages 25–32
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
واژه های کلیدی
1- مقدمه
2- مواد و روش ها
2-1 فرآیند غربالگری و نمونه
2-2 فرآیند رمز گذاری
3- نتایج
3-1 سئوال تحقیق 1: چه تعداد تز و پایان نامه در مورد بازی درمانی انجام شده است؟
جدول 1. تعداد تز و پایان نامه های بازی درمانی در تایوان از 2002 تا 2011
3-2 سئوال تحقیق 2: اهداف پژوهش چه بود؟
3-2-1 بچه ها
3-2-2 والدین/مراقبین بچه ها
3-2-3 معلمان بچه ها
3-2-4 بازی درمانگران
3-2-5 سایر موارد
3-3 سئوال تحقیق 3: ویژگی های جامعه پژوهش چه بود؟
3-3-1 سن و نمره
3-3-2 جنس
3-3-3 تعداد شرکت کنندگان
3-3-4 موسسه تحقیقاتی
3-4 سئوال تحقیق 4: ویژگی های بازی درمانی چه بود؟
3-4-1 نظریه بازی درمانی
3-4-2 نوع درمان در بازی درمانی
3-4-3 تعداد و طول جلسات بازی درمانی
3-4-4 دفعات بازی درمانی
3-5 سئوال تحقیق 5: روش های اصلی تحقیق چه بودند؟
3-5-1 روش تحقیق
3-5-2 مصاحبه
3-5-3 اهمیت آماری، عملی و بالینی
3-6 سئوال تحقیق 6: چه نوع ابزاری در تحقیق استفاده شده بود؟ اگر ابزاری وجود داشت؟
4- بحث یافته ها
4-1 مشخصات شرکت کنندگان
4-1-1 تک مورد
4-1-2 تنوع
4-1-3 معلم به عنوان یک متخصص
4-2 ویژگی های بازی درمانی
4-2-1 اثربخشی بازی درمانی
جدول 2. نام و تعداد ابزارهای انجام تحقیق در کل مطالعات
4-2-2 تعداد جلسات بازی درمانی
4-2-3 کاربرد تئوری
4-3 روش تحقیق
4-3-1 روش کیفی
4-3-2 اهمیت گزارش دهی
4-4 بازی درمانی و آموزش تحقیق در دوره های کارشناسی ارشد
4-4-1 دوره بازی درمانی و اتاق بازی
4-4-2 انتشار تز یا پایان نامه
4-5 محدودیت های مطالعه
4-6 کاربردها
5- نتیجه گیری
واژه های کلیدی
1- مقدمه
2- مواد و روش ها
2-1 فرآیند غربالگری و نمونه
2-2 فرآیند رمز گذاری
3- نتایج
3-1 سئوال تحقیق 1: چه تعداد تز و پایان نامه در مورد بازی درمانی انجام شده است؟
جدول 1. تعداد تز و پایان نامه های بازی درمانی در تایوان از 2002 تا 2011
3-2 سئوال تحقیق 2: اهداف پژوهش چه بود؟
3-2-1 بچه ها
3-2-2 والدین/مراقبین بچه ها
3-2-3 معلمان بچه ها
3-2-4 بازی درمانگران
3-2-5 سایر موارد
3-3 سئوال تحقیق 3: ویژگی های جامعه پژوهش چه بود؟
3-3-1 سن و نمره
3-3-2 جنس
3-3-3 تعداد شرکت کنندگان
3-3-4 موسسه تحقیقاتی
3-4 سئوال تحقیق 4: ویژگی های بازی درمانی چه بود؟
3-4-1 نظریه بازی درمانی
3-4-2 نوع درمان در بازی درمانی
3-4-3 تعداد و طول جلسات بازی درمانی
3-4-4 دفعات بازی درمانی
3-5 سئوال تحقیق 5: روش های اصلی تحقیق چه بودند؟
3-5-1 روش تحقیق
3-5-2 مصاحبه
3-5-3 اهمیت آماری، عملی و بالینی
3-6 سئوال تحقیق 6: چه نوع ابزاری در تحقیق استفاده شده بود؟ اگر ابزاری وجود داشت؟
4- بحث یافته ها
4-1 مشخصات شرکت کنندگان
4-1-1 تک مورد
4-1-2 تنوع
4-1-3 معلم به عنوان یک متخصص
4-2 ویژگی های بازی درمانی
4-2-1 اثربخشی بازی درمانی
جدول 2. نام و تعداد ابزارهای انجام تحقیق در کل مطالعات
4-2-2 تعداد جلسات بازی درمانی
4-2-3 کاربرد تئوری
4-3 روش تحقیق
4-3-1 روش کیفی
4-3-2 اهمیت گزارش دهی
4-4 بازی درمانی و آموزش تحقیق در دوره های کارشناسی ارشد
4-4-1 دوره بازی درمانی و اتاق بازی
4-4-2 انتشار تز یا پایان نامه
4-5 محدودیت های مطالعه
4-6 کاربردها
5- نتیجه گیری
ترجمه کلمات کلیدی
بازی درمانی -
بازی درمانگر -
مشاور - در - آموزش -
مطالعه بررسی -
کلمات کلیدی انگلیسی
Play therapy,
Play therapist,
Counselor-in-training,
Review study,
ترجمه چکیده
این مطالعه مرور ده ساله 86 پایان نامه فوق لیسانس و دکتری در مورد بازی درمانی را ارائه می کند که در طی سال های 2002 تا 2011 در تایوان انجام شده است. توجه خاصی به نیت تحقیق، ویژگی های شرکت کنندگان، ویژگی های بازی درمانی و روش های تحقیق مبذول شده است. نتایج نشان می دهد گروهی که بیشتر از همه مورد مطالعه قرار گرفته است، بچه ها و نوجوانان می باشند (6/54درصد)، سپس بازی درمانگرها (6/25 درصد)، والدین/مراقبین بچه ها (3/16 درصد) و معلمان بچه ها (2/1 درصد) در رده بعدی هستند. یافته ها حاکی از آن است که انواع تحقیقات انجام شده شامل کیفی (59 مورد، 6/68 درصد)، کمی (7 مورد، 1/8 درصد) و روش مختلط (20 مورد، 3/23 درصد) بوده است. نتایج در رابطه با کاربرد آنها برای آموزشگران مشاور و تحقیقات آینده بر بازی درمانی، مورد بحث قرار می گیرند.
ترجمه مقدمه
بازی واسطه اصلی و طبیعی برقراری ارتباط بین بچه ها است (آلکسین ، 1974؛ اریکسون ، 2000؛ لاندرث ، 2002؛ پیاژه ، 1962؛ راس ، 2004؛ ویگوتسکی ، 1967). مشاور عالی سازمان ملل متحد در حقوق بشر بازی را به عنوان حق هر بچه ای شناخته است. این کمیته ادعا کرده است که مشارکت در بازی های متناسب با سن بچه کلید توانایی بچه ها است تا بتوانند به طور کامل شخصیت، استعدادها، توانایی ها روانی و جسمی خود را تا بالاترین حد ممکن توسعه بخشند (حقوق بشر سازمان ملل متحد ، 2006). انجمن بین المللی آموزش کودکان (ACEI) نه تنها نیاز به بازی را برای گروه های سنی مختلف به رسمیت شناخته، بلکه به نقش مهم بازی در تکامل بچه ها تاکید کرده است (آیزنبرگ و کویزنبری ، 2002).
اندیشمندان به اهمیت رابطه بین بازی و تکامل بچه ها صحه گذاشته اند. گینزبرگ (2007) نتیجه گرفت که بازی برای تکامل بچه حیاتی است و با سلامت شناختی، جسمی، اجتماعی و عاطفی بچه ها همیاری دارد. مولف همچنین اشاره کرده است که بازی شانس مفیدی برای والدین است تا به طور کامل با بچه خود ارتباط برقرار کنند. گمیتروا و گمیتروف (2004) دریافتند که بازی الکی تحت هدایت بچه به طور مثبت و معناداری با رفتار شناختی و عاطفی وی در ارتباط است. بچه ها از طریق بازی نمادین می توانند آزادانه تجارب خود را بدون محدودیت محیطی تلفیق کنند و احساس خود ارزشی و خویشتن پذیری آنها افزایش می یابد (لاندرث، 2002؛ ویسلون و رایان ، 2005).
برای فراهم کردن خدمات مناسب حرفه ای و تکاملی برای بچه ها و نوجوانان، تمامی مداخلات بهداشت روانی در بچه ها و نوجوانان بایستی از چهار اصل تبعیت کند: اختصاصی بودن، رویکردی متناسب با سن و تکامل بچه، تنوع و قابلیت پیش بینی و ارزیابی و بررسی و شناخت اثربخشی آنها (رمشمیدت و بلفر ، 2005). از آنجایی که ظرفیت برقراری ارتباط کلامی بچه ها به اندازه بالغین تکامل نیافته است، بازی طبیعتاً می تواند راهی برای ابراز تجارب و احساسات، برقراری ارتباط با دیگران و با بازی درمانگرها، بیان نیازها و تمایلات آنها، و همچنین درک بهتر خودشان باشد (لاندرث، 2002).
نشان داده اند که بازی درمانی یک مداخله موثر برای نگرانی های عاطفی و رفتاری بچه ها است (بارتون و ری ، 2000؛ بارتون، ری، رین و جونز ، 2005؛ لابلانک و ریتشی ، 2001). به علاوه، درمان رابطه بچه-والدین فراهم کننده شیوه ای است که در آن والدین بهتر و موفقتر سازگار شوند (گورنی ، 2000؛ لاندرث و بارتون، 2006؛ وانفلیت ، 2000). در سال های اخیر، رشته بازی درمانی توسعه یافته و به صورت بین المللی گسترش یافته است، با استفاده از بازی درمانی به عنوان مداخله اصلی در بچه ها و نوجوانان، بازی درمانگران حرفه ای نیز تربیت شده است. مطابق سازمان های بازی درمانی از قبیل انجمن بازی درمانی (APT)، انجمن بازی درمانی تایوان (ATPT)، انجمن بچه و بازی درمانی کانادا (CACPT)، بازی درمانی بین الملل (PTI)، انجمن بازی درمانگران بریتانیا (BAPT) و انجمن بازی درمانی اسیااقیانوسیه (APPTA)؛ اعضای آنها دارای زمینه تخصصی و حرفه ای متفاوتی از قبیل مشاور، مددکار اجتماعی، روانشناس، روانکاو، متخصص روان درمانی، تبار درمانگر، یا درمانگران هنرهای تجسمی می باشند.
در تایوان بازی درمانی هنوز در مراحل اولیه تکامل خود است. قانون حاکم بر مجوز دهی به مشاوران حرفه ای در تایوان در سال 2001 اجرایی شده است. انجمن بازی درمانی تایوان (ATPT) در دسامبر 2005 تاسیس شده است. ماموریت های ATPT عبارتند از:
(الف) ارائه تعلیم، آموزش و نظارت بر بازی درمانی،(ب) افزایش درک و فهم عموم و پذیرش بازی و بازی درمانی،(ج) انتشار تحقیقات مبتنی بر شواهد و مطالعات عملی و(د) ترویج تبادلات و مشارکت های بین المللی (ATPT، 2006).
همانطور که در مجمع انجمن استانداردهای برنامه مشاوره و آموزش مربوطه (CACREP، 2009) آمده است، برنامه های مشاوره ارائه کننده تعلیم و نظارت حیطه های هسته ای متنوعی است. آموزشگران مشاور دارای چالش ارائه مدل هایی برای مشاوره هستند که با تحقیقات و عملکرد حرفه ای جاری هماهنگ بوده و در جهت کمک به مشاوران در حال تعلیم برای توسعه مدل فردی خود برای مشاوره باشد. علاوه بر این، CACREP اهمیت تحقیقات در پیشرفت حرفه مشاوره، ارزش روش های تحقیق و آماری مورد استفاده در انجام تحقیقات و استفاده از مطالعه برای عملکرد مبتنی بر شواهد آگاهانه و مانند اینها، را تذکر داده است. انجام پایان نامه کارشناسی ارشد یا پایان نامه دکتری موجب تسهیل تلفیق فرصت های تحقیق و تجربه بالینی برای اعضای هیئت علمی و مشاوران در حال تعلیم می گردد (CACREP).اورکویزا (2010) نشان داد که آموزش درمانگران جوان و دانشجویان کارشناسی در فرآیند انجام تحقیقات مداخله ای راهی برای اعتباربخشی به تحقیقات بازی درمانی است. به علاوه، بهبود پیکره نظری، دانش و مهارت های بازی درمانی به دانشجویان کارشناسی مشاوره کمک می کند تا مدل شخصی برای مشاوره بچه ها و نوجوانان ایجاد کنند. با مرور تزها و پایان نامه های موجود، می توانیم به درک بهتری در مورد روند جاری تحقیقات بازی درمانی در برنامه های مشاوره ای برسیم. هرچند، چنین بررسی تحقیقات بازی درمانی در تایوان به ندرت در ادبیات و متون مربوطه یافت می شود.
هدف از مطالعه حاضر بازنگری پایان نامه های کارشناسی ارشد و دکتری با موضوع بازی درمانی است که در طی سال های 2002 تا 2011 در تایوان انجام شده است، تا توصیف و درک مفصلی از تحقیقات متمرکز بر رشته بازی درمانی به دست آید. شش سئوال اصلی در مطالعه حاضر مد نظر بود. آنها عبارتند از: (الف) چه تعداد پایان نامه و تز در مورد بازی درمانی انجام شده است؟ (ب) نیت و هدف این تحقیقات چه بوده است؟ (ج) ویژگی های جامعه پژوهش چیست؟ (د) ویژگی های بازی درمانی چه بوده است؟ (ه) روش تحقیق اصلی آنها چیست؟ (و) چه نوع ابزاری، در صورت وجود، در این تحقیق ها استفاده شده است؟