مدیریت عمومی جدید در مدل پیچیدگی

چکیده

کلمات کلیدی

1-مقدمه

2-مدیریت عمومی جدید – بهره وری و ارزیابی

3-نمودار سطح اجرایی محلی

شکل یک: نمودار سیستم اجرایی محلی، آتور 2013

نتیجه گیری

هدف این مقاله بوجود آوردن شرایط و نتایجی است که در زمان مشاهده¬ی مدیریت عمومی جدید از طریق الگوی پیچیدگی بدست می آید. نظریه ی پیچیدگی و مدیریت عمومی جدید در زمان هدایت رفتار در سیستم های سازمانی نقطه نظری را برای نمایش و بازخورد به اشتراک می گذارد. مدیریت عمومی جدید در زمانی که مسئولیت ها برای نیل به اهداف به وضوح تعریف می شوند بر روی نتایج تمرکز می کند و بر نیاز ارزیابی عملکرد بر روی مقیاس اهداف بدست آمده تأکید می¬کند. این مقاله چگونگی توانایی تکامل مدیریت عمومی در زمان اطلاع از این دو مفهوم و نیز در زمان سروکارداشتن با منایع محدود و چالش های متعدد ایجاد شده توسط پیچیدگی سیستمی که به آن وابسته است را ترکیب می¬کند.

ابزار علم پیچیدگی چرخش خود را در علم طبیعی یافته است. زمانی که این علم توسعه یابد دانشمندان شروع به گردآوری فرایندهای مشابه در هر چیزی می¬کنند، نوسانات مکانیزم های مختلف، جمعیت در دریاها و اکوسیستم های زنده، حرکت بازارهای سهام و ترافیک. سازمان اجتماعی و گروهها سیستم های پیچیده ایی هستند که تعریف کردن و قرار دادن آنها در زمینه های خاص دشوار است. شما نمی توانید به سادگی ویژگی های کلی ایجاد کنید که سیستم آنالیز شده را در کل قسمت های دیگر که اکو سیستم را نشان می دهند هدایت کنند. علم پیچیدگی رفتار مبرم سیستم های پیچیده را به جای خود اجزا به صورت منفرد توسط تمرکز بر ارتباطات درونی اجزا و ساختار سیستم کشف می کند. این علم رویکرد علمی جدیدی را در میان مرزهای اصولی قدیمی نشان می دهد. یک مدل از علم پیچیدگی توسط سیستم های انطباقی پیچیده ارائه می شود. ماتی و ماتی (2011) در کارهای خود نظریه ایی راجع به شرایط پیچیده ی اجتماعی توسط اتحادیه ی اروپا ارائه می دهند و بیان می کنند که دولت اتحادیه ی اروپا یک سیستم پیچیده با حلقه های متعدد بازخورد است که در ساختار خود دولتهای ملی را با احترام به هویت و ارزش های آنان به یکدیگر پیوند می¬دهد. این تحقیق بیشتر بر سطح محلی سیستمهای خدماتی عمومی که توسط اکوسیستم نظارتی اتحادیه اروپا رهبری می شود تمرکز خواهد کرد. تمامی سیستم های انطباقی عاملان زیادی دارند که با یکدیگر تعامل می کنند. ابعاد و عناصر از درون مرتبط و وابسته ویژگی این سیستم هاست. فرایندهای بازخورد چگونگی رخ دادن تغییر در یک سیستم پیچیده را شکل می دهند. این پیدایش چگونگی پیدایش رفتار سازمان ها را به طور غیرقابل پیش بینی از تعاملات عاملان توصیف می کند که نشان می دهد کل سیستم می تواند از قسمتهایی از بخش های سیستم متفاوت باشد. ایی میتلتون کلی (2003) اینگونه فرض می کند که یک سیستم انطباقی پیچیده توسط ویژگی های کلی خود تعریف می شود: تنظیم و تطبیق خود، پیدایش، وابستگی درونی، بازخورد، سیستم های دور از تعادل، فضای ممکن، تکامل، تاریخ گرایی، وابستگی مسیر. علاوه بر کاربردهای اجتماعی کاربردهای سیاسی را مشاهده خواهیم کرد که از طریق ذره بین های پیچیدگی نزدیک می شوند. ( اسکارلات 1997). ما بر مفهوم بازخورد در سیستمهای اجرایی-اقتصادی خصوصاً در توسعه های محلی تمرکز خواهیم کرد. نظریه ی پیچیدگی راه چاره ایی ارائه می دهد که اهمیت اطلاعات و نمایش در داشتن یک سازمان موفق را تصدیق می کند. طبق نظر کوفمان (1995) مدیریت پیجیده مسائل دموکراتیک حل شده و تجارب غیر متمرکز به جای کنترل از مرکز و تطابق است. همچنین مدیریت عمومی که اساس آن در نظریه ی پیچیده است به عنوان یک رویکرد در سیستم پیچیده دیده می شود و درون مراجع خود شرایط گسترده تری دارد و بنابراین عملکرد سازمانی نه تنها به عنوان یک اقدام بلکه به عنوان سکوی عملکردی یک نهاد ظاهر می شود.