ترجمه فارسی عنوان مقاله
تاثیر استفاده از سیستم های پشتیبانِ تصمیم گروهی در مطالعات مدیریت ارزش: مطالعه ای تجربی در هنگ کنگ
عنوان انگلیسی
The effect of using group decision support systems in value management studies: An experimental study in Hong Kong
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
5501 | 2011 | 13 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : International Journal of Project Management, Volume 29, Issue 1, January 2011, Pages 13–25
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
کلیدواژه ها
1. مقدمه
جدول 1. مشکلات پیاده سازی VM در صنعت ساخت و ساز هنگ کنگ (شن و همکاران، 2004).
2. ارزیابی کارایی
2.1. ارزیابی کارایی فرآیند تصمیم گیری گروهی: رویکردهای ارزش های رقیب
شکل 1. چارچوب CVA برای فرآیندهای تصمیم گروهی (برگرفته شده از مک کارت و روهرباخ (1989)).
3. روش پژوهش
3.1. کلیات مطالعه
3.2. GDSS مبتنی بر وب
شکل 2. معماری سیستم.
جدول 2. پشتیبانی های IVMS.
3.2.1. پشتیبانی اطلاعاتی
3.2.2. پشتیبانی ارتباطی
شکل 3. نمایشی معمول از یک اتاق ملاقات مجازی
3.2.3. پشتیبانی های تصمیم و تحلیل
شکل 4. مقایسه دو به دو و ارزیابی چند معیاره.
3.3. شرکت کنندگان در این مطالعه
3.4. تجهیزات و رویه های تجربی
شکل 5. کارگاه های آموزشی VM تحت پشتیبانی IVMS و سنتی.
شکل 6. فرایند VM عمومی (میل و همکاران، 1998).
جدول 3. تفاوت های بین کارگاه آموزشی تحت پشتیبانی GDSS و کارگاه آموزشی سنتی.
3.5. سنجه های استفاده شده در مطالعه
4. یافته ها و بحث
4.1. سنجه های فرایند
شکل 7. پروفایل های اثربخشی تصمیم گیری برای دو کارگاه آموزشی VM
جدول 4. نتایج واریانس برای اثربخشی فرایند.
4.2. اثربخشی نتیجه
4.2.1. کمیت و کیفیت ایده ها
جدول 5. ایده های منحصر به فرد و ایده های P1 از رویکردهای چهره به چهره و IVMS.
4.2.2. کیفیت تصمیم ادراکی و مشارکت
جدول 6. کیفیت تصمیم ادراکی و مشارکت.
4.3. رضایت ادراکی شرکت کنندگان
4.4. نکات برای کارورزان VM
4.5. نکات برای تحقیقات بعدی
5. نتایج
ضمیمه A - پرسشنامه: بخش CVA
کلیدواژه ها
1. مقدمه
جدول 1. مشکلات پیاده سازی VM در صنعت ساخت و ساز هنگ کنگ (شن و همکاران، 2004).
2. ارزیابی کارایی
2.1. ارزیابی کارایی فرآیند تصمیم گیری گروهی: رویکردهای ارزش های رقیب
شکل 1. چارچوب CVA برای فرآیندهای تصمیم گروهی (برگرفته شده از مک کارت و روهرباخ (1989)).
3. روش پژوهش
3.1. کلیات مطالعه
3.2. GDSS مبتنی بر وب
شکل 2. معماری سیستم.
جدول 2. پشتیبانی های IVMS.
3.2.1. پشتیبانی اطلاعاتی
3.2.2. پشتیبانی ارتباطی
شکل 3. نمایشی معمول از یک اتاق ملاقات مجازی
3.2.3. پشتیبانی های تصمیم و تحلیل
شکل 4. مقایسه دو به دو و ارزیابی چند معیاره.
3.3. شرکت کنندگان در این مطالعه
3.4. تجهیزات و رویه های تجربی
شکل 5. کارگاه های آموزشی VM تحت پشتیبانی IVMS و سنتی.
شکل 6. فرایند VM عمومی (میل و همکاران، 1998).
جدول 3. تفاوت های بین کارگاه آموزشی تحت پشتیبانی GDSS و کارگاه آموزشی سنتی.
3.5. سنجه های استفاده شده در مطالعه
4. یافته ها و بحث
4.1. سنجه های فرایند
شکل 7. پروفایل های اثربخشی تصمیم گیری برای دو کارگاه آموزشی VM
جدول 4. نتایج واریانس برای اثربخشی فرایند.
4.2. اثربخشی نتیجه
4.2.1. کمیت و کیفیت ایده ها
جدول 5. ایده های منحصر به فرد و ایده های P1 از رویکردهای چهره به چهره و IVMS.
4.2.2. کیفیت تصمیم ادراکی و مشارکت
جدول 6. کیفیت تصمیم ادراکی و مشارکت.
4.3. رضایت ادراکی شرکت کنندگان
4.4. نکات برای کارورزان VM
4.5. نکات برای تحقیقات بعدی
5. نتایج
ضمیمه A - پرسشنامه: بخش CVA
ترجمه کلمات کلیدی
( ( -
( ( -
( ( - مدیریت ارزش () - سیستم پشتیبانی تصمیم گیری گروهی () - رویکرد ارزش رقابت()
کلمات کلیدی انگلیسی
ترجمه چکیده
سیستم پشتیبان تصمیم گروهی (GDSS) می تواند برای کاربران VM در غلبه بر مشکلات موجود در کارگاه های آموزشی مدیریت ارزش (VM) سودمند باشد. در این مقاله GDSS مبتنی بر وب، که به سیستم مدیریت ارزش تعاملی (IVMS) معروف است، ارائه می شود. یک مطالعه تجربی مقایسه ای انجام می شود تا بررسی شود که تا چه حد استفاده از IVMS می تواند کارایی کارگاه های آموزشی VM را با استفاده از رویکرد ارزش های رقیب (CVA) بهبود بخشد. این مطالعه کارایی کارگاه آموزشی VM سنتی را با کارگاه آموزشی VM تحت پشتیبانی IVMS در سه جنبه مقایسه و همسنجی می کند: (1) سنجه های فرایند، (2) سنجه های نتیجه، و (3) رضایت شرکت کنندگان. سنجه های فرایند نشان می دهند که IVMS در بهبود بازده، پایایی اطلاعات و پشتیبانی پذیری تصمیم و فرایند مشارکت سودمند است، در حالی که سنجه های نتیجه نشان می دهند که گروه های تحت پشتیبانی IVMS کارایی بهتری در تولید ایده دارند. همچنین نتایج حاصل نشان می دهند که استفاده از GDSS به افزایش رضایت شرکت کنندگان منجر می شود.
ترجمه مقدمه
مدیریت ارزش (VM) فرایندی ساخت یافته و تحلیلی است که از طریق ارائه تمام کارکردهای لازم در کمترین هزینه، مطابق با سطوح کیفیت و کارایی لازم (AS/NZS 1994) به دنبال دستیابی به ارزش در ازای پول است. VM، که به مدت چندین دهه به طور گسترده در بسیاری از کشورهای توسعه یافته استفاده شده است، ابزاری مفید است که می تواند به صنعت در مقابله با این چالش ها کمک کند. با این حال، بی میلی به استفاده از VM اغلب از زمانی شروع نشات می گیرد که باید تیم پر هزینه ای را برای انجام فرایند VM استخدام کرد (شن و چانگ، 2002). بنابراین یافتن روشی که بتواند این فرایند را کارآمدتر و موثرتر کند تا هزینه انجام VM را کاهش دهد مفید می باشد. زمانی که کارفرما-کارگر و مافوق-مادون در تیم یکسانی هستند، به علت تسلط و فشار انطباقی اعضا، VM با مشکلات بیشتری مواجه می شود (شن و همکاران، 2004)، همانطور که در جدول 1 نشان داده شده است. سیستم پشتیبان تصمیم گروهی (GDSS) یا سیستم پشتیبان گروه (GSS) ترکیبی از فناوری های ارتباطی، کامپیوتری و پشتیبان تصمیم به منظور تسهیل در تدوین و حل مشکلات ساخت نیافته توسط گروهی از افراد است (دوسانکتیس و گالوپ، 1987). برای تقریبا 20 سال، محققان در حال مطالعه ی اثربخشی و بازده ی GDSS بوده اند که از تیم های هماهنگ و ناهماهنگی که در هر دوی محیط های میدانی و آزمایشگاهی کار می کنند پشتیبانی می کنند. مطالعات پژوهشی بسیاری نشان داده اند که GDSS در بهبود بازده، پایایی و کیفیت فرایند تصمیم گیری گروهی موفقیت آمیز است (دنیس و همکاران، 1990، گرینبری، 1991، و همکاران نونامیکر، 1996 و ادکینز و همکاران، 2002)، اما در مجموع یافته های مربوط به اثربخشی GDSS نسبتا متناقض بوده اند (بنبسات و لیم، 1993، دنیس و گالوپ، 1993 و فجرمستاد و هیلتز، 1999). با این حال، اگر چه این نتایج متناقض در واقع به تغییرات در محیط های تجربی و متدولوژی اتخاذ شده در مطالعات تجربی مربوطند، اما یافته های مشترک تعدادی از مطالعات میدانی اثربخشی GDSS را در عمل به اثبات رسانده اند. این مطالعات میدانی به طور سازگار نتایج مثبتی را نشان داده اند، و بسیاری از کاربران "دنیای واقعی" از کاربردهای GDSS راضی هستند. این یافته ها اثربخشی GDSS را در پشتیبانی از فرایند تصمیم گیری گروهی نشان می دهند (به عنوان مثال، دنیس و گالوپ، 1993 و چون و پارک، 1998).
از آنجا که یافته های پژوهشی فوق نشان می دهند که GDSS پتانسیل بهبود فرایند تصمیم گیری گروهی را دارد، GDSS برای غلبه بر مشکلات فوق در کارگاه های آموزشی VM پیشنهاد شد. یک سری از مطالعات قبلا برای بررسی اثربخشی استفاده از GDSS در کارگاه های آموزشی VM انجام شده اند (فن و شن، 2004، شن و فن، 2005، شن و همکاران، 2006، فن و همکاران، 2006 و فن و همکاران، 2007). در طی مطالعات فوق، مطالعات تجربی مقایسه ای به عنوان روش اصلی پژوهش اتخاذ شدند. کارگاه های آموزشی انجام شده به روش های سنتی با کارگاه های آموزشی با پشتیبانی GDSS در چندین جنبه (به عنوان مثال، کیفیت تصمیم، کمیت ایده ها، و رضایت ادارکی) مقایسه شدند. نتایج این مطالعات تجربی نشان می دهند که GDSS ابزاری مفید در تسهیل فرایند تبادل اطلاعات، ترغیب تعامل، و ارتقاء مشارکت فعالانه در کارگاه های آموزشی VM است. با این حال، این یافته ها تنها بر اساس ارزیابی نتایج بودند، و اثربخشی فرایند نادیده گرفته شد. حال سوال این است که چگونه باید کارایی GDSS در کارگاه های آموزشی VM را به طور جامع ارزیابی کرد. محققان در مورد چیستی یا چگونگی اندازه گیری ضریب کارایی اختلاف نظر دارند. به پیروی از رویکرد درازین و ون دون، 1985 و بنبسات و لیم، 1993، و دنیس و کینی، 1998 و دنیس و ویموکس، 2002 کارایی را از لحاظ سه عامل مهم تعریف کردیم: (1) اثربخشی طبق تعریف کیفیت تصمیم یا تعداد ایده های تولید شده؛ (2) بازده طبق تعریف زمان تکمیل کار، و (3) رضایت شرکت کنندگان از فرایند یا نتایج. به منظور بررسی جامع کارایی کارگاه های آموزشی VM تحت پشتیبانی GDSS، یک مطالعه تجربی مقایسه ای بر اساس چارچوب کارایی توسعه یافته توسط (دنیس و ویموکس، 2002) انجام می شود.
مطابق با این چارچوب، این مقاله کارایی کارگاه آموزشی VM سنتی و تحت پشتیبانی GDSS را در سه جنبه مقایسه و همسنجی می کند: (1) بازده (سنجه های فرایند)، (2) اثربخشی (سنجه های نتیجه)، و (3) رضایت شرکت کنندگان. این مقاله این چارچوب را با ادغام با رویکرد ارزش های رقیب (CVA) که عمدتا برای اندازه گیری کارای فرآیند استفاده می شود بیشتر تعدیل کرد. این مقاله پس از معرفی این چارچوب، به توصیف طراحی و فرایند این مطالعه تجربی می پردازد. در نهایت، نتایج این آزمایش ارائه و بحث می شوند.