ترجمه فارسی عنوان مقاله
مجموعه های فازی نامطمئن تعمیم یافته و کاربرد آنها در سیستم پشتیبانی تصمیمگیری
عنوان انگلیسی
Generalized hesitant fuzzy sets and their application in decision support system
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
5801 | 2013 | 9 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Knowledge-Based Systems, Volume 37, January 2013, Pages 357–365
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
کلمات کلیدی
1.مقدمه
جدول1. رده بندی بدست آمده از تعداد دفعات مختلف تجمیع
2. مقدمات
2.1 مجموعه های فازی نامطمئن
3. مجموعۀ فازی نامطمئن تعمیم یافته
3.1 عملیات اصلی
3.2 ویژگی ها
4. اصل بسط
جدول 2 . ماتریس ارزیابی تعیین شده توسط ارزیاب e1
جدول 3. ماتریس ارزیابی تعیین شده توسط ارزیاب e2
جدول 4 . ماتریس ارزیابی تعیین شده توسط ارزیاب e3
جدول 5. ماتریس ارزیابی ترکیبی به دست آمده از اتحاد سه کارشناس
جدول 6. تفاوتهای پنج DSS در برخی جنبه ها
شکل 1. چهارچوب G-HFS بر اساس سیستم پشتیبانی تصمیم.
5. کاربرد G-HFS در سیستم پشتیبانی تصمیم
5.1. چهارچوبی از سیستم پشتیبان تصمیم گیری مبتنی بر G-HFS
5.2 مقایسه با تکنیک های موجود
6.نتیجه
کلمات کلیدی
1.مقدمه
جدول1. رده بندی بدست آمده از تعداد دفعات مختلف تجمیع
2. مقدمات
2.1 مجموعه های فازی نامطمئن
3. مجموعۀ فازی نامطمئن تعمیم یافته
3.1 عملیات اصلی
3.2 ویژگی ها
4. اصل بسط
جدول 2 . ماتریس ارزیابی تعیین شده توسط ارزیاب e1
جدول 3. ماتریس ارزیابی تعیین شده توسط ارزیاب e2
جدول 4 . ماتریس ارزیابی تعیین شده توسط ارزیاب e3
جدول 5. ماتریس ارزیابی ترکیبی به دست آمده از اتحاد سه کارشناس
جدول 6. تفاوتهای پنج DSS در برخی جنبه ها
شکل 1. چهارچوب G-HFS بر اساس سیستم پشتیبانی تصمیم.
5. کاربرد G-HFS در سیستم پشتیبانی تصمیم
5.1. چهارچوبی از سیستم پشتیبان تصمیم گیری مبتنی بر G-HFS
5.2 مقایسه با تکنیک های موجود
6.نتیجه
ترجمه کلمات کلیدی
گروه تصمیم گیری - تصمیم گیری چند معیار - مجموعه های فازی نامطمئن - مجموعه های فازی شهودی - اپراتور تجمع - سیستم پشتیبانی تصمیم گیری -
کلمات کلیدی انگلیسی
Group decision making,
Multi criteria decision making,
Hesitant fuzzy sets,
Intuitionistic fuzzy sets,
Aggregation operator,
Decision support system,
ترجمه چکیده
هنگامی که کارشناسان درمیان چندین عضویت ممکن برای عنصری در یک مجموعه تردید دارند، مجموعههای فازی نامطمئن برای رفع مشکلات تصمیم گیری مفید هستند. هر چندعملا در طی روند ارزیابی، نه تنها ممکن است ارزش قطعی این عضویتهای احتمالی[0 و 1]باشد، بلکه مقادیر بازۀ آن نیز به همین ترتیب باشد. در این تحقیق، با مجموعههای شهودی، مجموعههای فازی نامطمئن را بسط دادیم و آنها را مجموعههای فازی نامطمئن تعمیم یافته نامگذاری کردیم. مجموعههای فازی زاده، مجموعههای فازی شهودی و مجموعههای فازی نامطمئن موارد خاص جدید هستند.برخی از عملیات پایۀ مجموعههای فازی نامطئن را اصلاح کردیم، عملیاتهایی که با مجموعههای فازی نامطمئن سازگار هستند. در میان آنها در مورد برخی از عملیاتهای ریاضی و رابطهای نیز بحث شد. در فراتر قانون مقایسه برای تشخیص دو مجموعۀ فازی نامطمئن تعمیم یافته را بر اساس تابع امتیاز و پایستگی، معرفی میکنیم. علاوه بر آن، اصل تعمیم پیشنهادی، به جهت جمع آوری مجموعه های فازی نامطئن برای تصمیم گیری، به تصمیم گیرندگان توانایی به کارگرفتن عملگرهای تجمیع مجموعههای فازی شهودی را نیز میدهد. با مثالهایی عملی در مورد منطق به کار بردن تکنیک پیشنهادی توضیح داده شده است. در نهایت، تکنیکهای پیشنهادی به سیستم پشتیبانی تصمیم گیری اختصاص داده شدهاند.
ترجمه مقدمه
مسائل تصمیم گیری به ارزیابی، اولویت بندی یا انتخاب میان چندین جایگزین موجود اشاره میکند که در عمل بسیار رایج است [1]. معیارهای چندگانه که ممکن است با یکدیگر در تضاد باشند، یا میان سطوح مختلف تصمیم گیرندگان (DMs) تضاد پیدا کنند (همانطور که در [2] میتوان دید) باید در روند تصمیم-گیری در نظر گرفته شوند. به طور کلی در این مسائل دو چالش وجود دارد. برای نمونه، شرکتی میخواهد به عنوان شریک استراتژیک،شخص سومی را برای تامین تداراکات پشتیبانی انتخاب کند. چندین تامین کننده برای تصمیم نهایی در نظر گرفته می شوند.اولین چالش با پیچیدگی مسئله ایجاد می شود. کارشناسی ممکن است در ارزیابی قابلیتهای لجستیک تامین کننندگان خوب باشد اما در بررسی داراییهای ثابت ضعیف عمل کند. بنابراین به جای تصمیم گیری فردی تصمیم باید به صورت گروهی یا حتی چند گروه متشکل از کارشناسان یا تصمیم گیرندگان گرفته شود (همانطور که میتوان در [3] دید).چالش دیگر چگونگی توضیح دقیق اولویتهای تصمیم گیرندگان است. کارشناسان معمولا ارزیابیهای ذهنی و عینی ارائه میدهند که منجر به داده های نامطمئن، مبهم، نامحدود یا ذهنی میشود [4].ممکن است کارشناسی نتایج ارزیابی را با اصطلاحات زبانشناسی توضیح دهد، دیگری ممکن است در مورد آن تردید داشته باشد. برای مدیریت کردن این موضوع، نظریههایاحتمال و ریاضیات فازی بسط یافته اند. نظریۀ استدلال شواهد [5] که به عنوان تعمیمی از نظریۀ احتمال عمل میکند، ابزار مشهری برای تصمیم گیری تحت شرایطی است که قطعیت کافی وجود ندارد. اما عدم قطعیت احتمالی نیست بلکه در بسیاری شرایط غیردقیق و مبهم است. بنابراین کاربرد منطق و مجموعۀ فازی هنگام مدیریت اطلاعات غیر دقیق و مبهم و ناقص محبوب است.
از هنگامی که پرفسور لطفیزاده نظریه های مجموعه فازی را معرفی کردند [6]، این نظریهها به عنوان راه حلی عالی در تصمیم گیری در شرایطی که اطمینان وجود ندارد، خدمت میکنند. اما ابزار مدلسازی مجموعه های فازی زاده (Z-FS) محدود هستند که به موجب آن منابع ابهام (دو یا چندین منبع) به صورت همزمان پدیدار می شوند. بنابراین چندین تعمیم و بسط از Z-FS گسترش یافته است، مانند مجموعه های فازی نوع 2 [7،8]، مجموعههای فازی نوع n [8]، مجموعۀ فازی شهودی (IFS) [9]، چند مجموعه ای فازی [10]، و مجموعه های فازی نامطمئن[11]. مجموعۀ فازی نوع 2 ما را قادر میسازد تا عضویت عنصری مشخص را بر حسب اصطلاحات مجموعۀ فازی تعریف کنیم. به عنوان تعمیمی از مجموعه های فازی نوع 2، مجموعه های فازی نوع n در حالی که از همین گونه مشتق شده اند، در عضویت خود عدم قطعیت را نیز جای می دهند. IFS یا مجموعه های فازی مقادیر فاصله، مجموعه های فازی را به وسیلۀ تابع عدم اطمینان، بسط می دهد، بنابراین عضویت آن شکل فاصله و بازه پیدا می کند. چند مجموعه ای فازی به عناصر اجازه می دهند تا بیشتر از یک بار در این مجموعه تکرار شوند، از این رو این مجموعه را میتوان به عنوانی تعمیمی از مجموعه های Z-FS و چند مجموعه ای در نظر گرفت. اخیرا Torra مجموعه های فازی نامطمئن را تعریف کرد (به اختصار T-HFS نامیده میشود) که در آن عضویت اتحادی از چندین عضویت Z-FS است. T-HF کاملا برای این وضعیت مناسب هستند، وضعیتی که در آن به جای حاشیه ای از خطا (مانند IFS) یا چند توزیع ممکن در مقادیر احتمالی، مجموعه ای از مقادیر ممکن داریم (مانند مجموعه های فازی نوع 2). [Torra [11 به این نکته اشاره کرد که کنار آمدن با تمام مقادیر ممکن به جای در نظر گرفتن تنها یک عملگر تجمع مفیدتر است.
پیشرفتهایی در مورد T-HFS وجود دارد. Torra و [Narukawa[12 اصل تعمیمی را برای استفاده در تصمیم گیری معرفی کردند. Xia و [Xu [13 مجموعه ای از عملگرهای تجمیع را برای اطلاعات فازی نامطمئن گسترش دادند و در تصمیم گیری چندمعیاره به کاربردند. پس از آن، Xia برخی از عملگرهای تجمیع القائی در تنظیمات فازی نامطمئن را معرفی کرد[14]، این عملگرهای متغیرهای القائی منظمی هستند که توسط سطح اعتماد به نفس تصمیم گیرندگان تعریف می شوند. Xia بر اساس میانگین های شبه حسابی [15] در مورد برخی از عملگرهای تجمیع منظم و عملگرهای تجمیع منظم القائی و کاربرد آنها در تصمیم گیری گروهی بحث کرده است. در مطالعات Xu و Xia برخی از مقیاس های شباهت و همبستگی به ترتیب با دقت و جزئیات آورده شده است.
در عمل، هنگامی که در مورد عضویت عنصری از یک مجموعه صحبت میکنیم ممکن است چندین عضویت احتمالی داشته باشیم که شکل مقادیرقطعیو فاصلهای را در بازه [۰و 1] بگیرند. سازمان تصمیم گیرندهای را در نظر بگیرید که سه گروه کارشناس دارد و مجاز به بررسی درجه رضایت از یک گزینه با توجه به معیاری خاص است. اولویتهای کارشناسان در هر گروه متفاوت است. در گروه 1 برخی از کارشناسان با اطمینان نمرۀ 0.5 و برخی دیگر بدون تردید 0.6 را ارائه دادند و بنابراین ارزیابی میتواند با THFS {0.5 و 0.6} نمایش داده شود. در حالیکه در گروه 2، برخی از کارشناسان امتیاز 0.4 را بدون شک ارائه دادند، بعضی از آنها بین 0.45 و 0.55 بحث میکردند و برخی دیگر اصرار داشتند که این امتیاز حداقل باید 0.6 باشد، پس این سه عضویت ممکن را به ترتیب میتوان با سه (IFS (0.4، 1-0.4)، (0.45، 1-0.55 و (0.6، 0). گروه 3 به طور ثابت امتیازی بین 0.5 و 0.7 را ارائه دادند. راهحلی جایگزین برای این مسئله این است که در ابتدا اطلاعات هر گروه و سپس برآیند اطلاعات جمع شده میان گروه ها را جمع کنیم. و انتخابهای عملگرهای تجمیع معمولا به ذهنیت تصمیم گیرندگان بستگی دارد. همانطور که در نوشته های [۱۸ _20] دیده میشود، عملگرهای متفاوت میتوانند منجر به تصمیمات نهایی متفاوتی شوند. بنابراین با دو بار استفاده از عملگرهای تجمیع (یا حتی سه بار اگر در مثال چندین معیار در نظر گرفته شدهاند) که در تصمیمگیری گروهی رایج است ممکن است منجر به تصمیمات کم قدرتتری شود. جدول 1 دو دسته رده بندی را نشان میدهد که به وسیله تعداد دفعات مختلف تجمیع به دست آمده است. این مسئله و دادههای ارزیابی مرتبط با آن را میتوان در [14] یافت. کاملا مشخص است که نتایج دسته دوم نسبت به دسته اول گیجکننده و متناقضتر است. علاوه بر آن روند تجمیع برابر میانگین بدست آمده از برخی میانه های اطلاعات اصلی است. به عنوان مثال با استفاده از عملگر ریاضی میانگین که در[Xu [21 معرفی شد ارزیابی گروه 2 میتواند منجر به (0.4905 0) شود. به کارگیری این میانگین در گام دوم تجمیع ممکن است منجر به از دست دادن اطلاعات شود. بنابراین THFS را تعمیم دادیم تا با موارد کلی تر سازگار شود. به هر عضویت احتمالی در مجموعۀ فازی نامطمئن تعمیم داده شده اجازه دادیم تا شامل عدم اطمینان شود، به عبارت دیگر، عضویت اتحاد برخی از IFSها یا مجموعه های فازی با مقادیر فاصلهای است. به طور کلی سه مزیت در این تعمیم وجود دارد. اول، مانند آن مورد در T-HFSها، در نظر گرفتن تمام عضویت های ممکن با عدم اطمینان بسیار مفیدتر از در نظر گرفتن تنها یک عملگر تجمیع است. دوم، این امر می تواند تعداد دفعات استفاده از عملگرهای تجمیع را در طول روند تصمیم گیری گروهی از بین ببرد که این موضوع میتواند از عذاب تصمیمات با قدرت کمتر که در نتیجۀ تعداد دفعات تجمیع ایجاد می شود را کم کند. در نهایت، تک تک کارشناسان می توانند ارزیابی خود را هم به وسیلۀ Z-FSها، IFSها، T-HFSها یا مجموعه های فازی پیشنهادی شرح دهند.
بنابراین، در این تحقیق T-HFS ها را بسط دادیم تا مجموعه های فازی نامطئن تعمیم یابد (G-HFS). بر روی آنها برخی از عملیات اصلی، مانند اتحاد، اشتراک و چند عملیات ریاضی بر عناصر آنهاتعریف شدند. و ویژگیها و روابط آنها با T-HFS ها نیز مورد بحث قرار گرفت. سپس قانون مقایسه را برای تشخیص اطلاعات دو G-HFS گسترش دادیم. اصل تعمیم مربوطه برای کابردهای آتی در تصمیم گیری های گروهی معرفی شد. برای دستیابی به آن، ساختار این تحقیق مانند زیر است. بخش 2 برخی از مقدمات مربوطه مانند T-HFS و IFSها را بررسی میکند. در بخش 3، G-HFSها تعریف شده اند، در مورد برخی از عملیات اصلی مرتبط با روابط آنهابحث شده است، و اصول مقایسه نیز به همین ترتیب گسترش یافته اند. بخش 4 اصل تعمیم را ارائه می کند و بخش 5 چهارچوبی را برای G-HFSها برا اساس سیستم پشتیبانی تصمیم پیشنهاد می دهد و آن را با تکنیک های دیگر مقایسه می کند. سپس در بخش 6 نتیجه گیری کل مقاله انجام می شود.