عوامل فیزیکی محیط در کودکستان ها از لحاظ روانشناسی محیطی: یک بررسی

چکیده

کلمات کلیدی

1. مقدمه

2. روش

3. عوامل مؤثر در محیط های فیزیکی

3.1 فضا

3.2 صدای مزاحم

3.3. شرایط هوا

3.4 رنگ و روشنایی

نتیجه گیری

این مقاله، اهمیت روانشناسی محیط در پیش دبستان ها (کودکستان) را توضیح می دهد. زمینه روانشناسی محیطی تاکید کرده است که چگونه محیط فیزیکی بر احساسات و رفتارها تاثیر می گذارد. پیش دبستان ها سیستم هایی هستند که در آن محیط تنها یکی از عوامل تعاملی آموزشی، اجتماعی و فرهنگی، برنامه درسی، انگیزشی و اجتماعی-اقتصادی است. محیط یادگیری موثر ترکیبی از چندین عامل مختلف است؛ فضای قابل استفاده مناسب، صدا، وضعیت هوا، رنگ و نورپردازی. این مطالعه مفاهیم تحقیقات اخیر را درباره محیط فیزیکی در پیش دبستانی ها و بازتاب های آنها به ادبیات با توجه به روانشناسی محیطی در نظر می گیرد.

یک محیط سیستم زندگی، در حال تغییر است. بیش از فضای فیزیکی، این شامل زمانی است که ساخته می شود و نقش هایی را که ما انتظار داریم بازی کند. مشخص می کند که چگونه احساس، فکر و رفتار می کنیم؛ و این به طور چشمگیری بر کیفیت زندگی ما تاثیر می گذارد. محیط زیست هم برای ما کار می کند و هم علیه ما، که ما در آن زندگی می کنیم (Greenman، 1988). محیط های فیزیکی نقش مهمی را در رفتار و یا شیوه های فرهنگی که در داخل آنها قرار دارند، بازی می کنند. کیفیت محیط، حضور و شرایط ویژگی های آن، فرسایش و رکود آن و سطح حمایت آن، همه عوامل کیفیت فعالیت هایی است که در آن اتفاق می افتد (Dur n-Narucki، 2008 ). متخصصان محیط زیست و رفتار، نگرانی های خاصی را در مورد ویژگی های طراحی این تنظیمات که کم سن ترین کودکان را تحت تاثیر قرار داده اند، ذکر کرده اند - کودکان با سن بیشتر مدت توجهشان بسیار کوتاه تر است و به راحتی توسط حرکت بصری و سر و صدا حواسشان پرت می شود (Bell et al.، 2001). تا سن پیش دبستانی، در کودکان تصور می شود که محیط ها را به طور عادت ببینند، که فقط مربوط به خودشان است. به تدریج، این حالت با یک مرجع ثابت که در آن کودک در محیط زیست در ارتباط با برخی از نشانه های ثابت است جایگزین می شود (Bechtel & Churchman، 2002). آنچه که ما استدلال می کنیم برای کودک اینجا - و در حال حاضر - اهمیتی ندارد اما برای توسعه شناختی دراز مدت و عاطفی شخصی اش اهمیت دارد. در حال حاضر تعداد زیادی از مقالات وجود دارد که نشان می دهد که کودکان از تجربیاتشان از مکان ها چه چیزی بدست می آورند: از محدوده مکان های اجتماعی که می توانند در مورد جامعه ی خود یاد بگیرند، به دست می آیند و دیگران را به خاطر بخشی از آن درک می کنند. مکان های طراحی و پشتیبانی که شانس را برای توسعه و شناخت اجتماعی کودک به حداکثر می رساند، یکی دیگر از مبارزات کارزار است که در آن روانشناسی محیط زیست می تواند شواهد متقاعد کننده ای را در حمایت از کسانی که برای حقوق کودک مورد استهزاء قرار می گیرند ارائه دهد (Spencer & Blades، 2005).