تاثیر آموزش معماری بر کودکان

چکیده

کلید واژه ها

1.مقدمه

2.مورد های مطالعاتی

2.1اولین کارگاه: sounding of Architecture5، فنلاند آگوست 2004.

تصویر1: اسم بازی

تصویر2: بازی تصویری 

تصویر 3: مجسمه گروهی                   

تصویر4: نقشه کشی                                  

تصویر 5و6: مدل اسکله و پل معلق

2.2 دومین ورکشاپ: Liliput verus Brobdingnag، می 2005، قبرس شمالی

تصویر 7-8-9-10: تغییر معیارها در شهر

تصویر11: طراحی سفر گالیور

تصویر12-13: ساخت مرد بادکنکی    

تصویر 14: مرد بادکنکی 

2.3: ورکشاپ سوم: گفتگو با اطراف، سپتامبر 2006، لهستان

تصویر 15-16::مدلسازی

تصویر17: مدل میدان بازار                    

تصویر 18-19: اجرای تئاتر

تصویر20:پایان پیاده روی در روستا       

3.نتیجه گیری

آموزش معماری بعنوان یک طرح آموزشی همیشه خلاقیت را تشویق میکند.مطالعات موردی محقق با کودکان نشان میدهد که مواجه شدن با معماری از همان اوایل کودکی زمانیکه ذهنشان فرمت نشده دارای پتانسیل بالایی برای محیط معماری و برای آگاهی کودکان درارتباط با محیط اطرافشان است. آگاه بودن در اوایل کودکی ممکن است فرصتی برای شکل دهی محیطهای معنادارتری فراهم کند.برای مثال، نیاز نیست تا یک معمار باشید تابتوانید نسبت به محیط اطراف حس مسئولیت پیدا کنید از قبیل مشکلات اکولوژیکی، پایداری، مشکلات ترافیک که ابزاری برای آموزش نسلهای مسئولیت پذیرتر به محیط اطرافشان هستند. آنها میتوانند دنیا را به روش های متفاوتی درک کنند و درک آگاهانه ای از محیط ساخته شده داشته باشند. برگزاری این جلسات تاثیرات دوجانبه دارند هم بر ذهنشان و هم بر محیط معماری. مقاله حاضر افکار ذکر شده در بالا را بوسیله برگزاری ورکشاپهایی در خارج از کشور مورد بحث قرار میدهد.

آموزش معماری بعنوان آموزش طراحی همیشه خلاقیت را تشویق میکند. آشنایی با مفهوم خلاقیت از همان اوایل کودکی افراد را نسبت به محیط زندگیشان آگاه تر میسازد. گویلفورد(1950) بیان میکند که " یک عمل خلاق بعنوان نمونه ای از یادگیری است" و " نظریه یادگیری جامع باید هم نگرش و هم فعالیت فردخلاق را مورد توجه قرار دهد"(ص.446). محیط ساخته شده با افراد مسئول شکل گرفته است. اگر هر فردی توانسته در دوران کودکیش با آموزش معماری آشنا شده باشد، بنابراین این فرصت را داشته تا به آسانی به هنگام تصمیم گیری درباره محیط ساخته شده اش جایگاهی کسب کند. آموزش معماری که خلاقیت را دربرمیگیرد این فرصت را به کودک داده تا دنیا را مکانی زنده تر بسازد. بنابراین، این نوع تلاش دارای پتانسیلی برای کنار هم گذاشتن فرهنگ کودک و فرهنگ معماری است. بنابراین، تلاش مذکور توانسته رویکردهای جدیدی ایجاد کند که برای هر دو طرف یعنی فرهنگ کودک و معماری مفید و نوین باشد. و فرصتهایی برای پروراندن هر دو طرف را دارد به کمک آموزش خلاقیت؛ هر کودکی درک شخصیتیش را با محیط ساخته شده بهبود میبخشد. در این مسیر شاهد تغییر اساسی میباشیم. ذهن کودکان به نوع جدیدی از ادراکات یا مشاهدات باز میشود. آنها میتوانند به آسانی آگاهی زیست محیطی را در آموزش معماری توسعه دهند. و درباره آنچه که در اطرافشان رخ میدهد مطلع میشوند. کودکان یاد میگیرند دنیا را با بدن خودشان تعریف کنند. آنها مفهوم معیار و تناسب را توسعه میدهند. برای فهم معیار وتناسب درک ریاضی مفید است. یادگیری از طریق بازی و فعالیت در زمینه های هنر و صنایع دستی هدف اصلی در طول این فرایند است. درحال بازی همیشه خودشان را سرگرم میکنند. آموزش معماری بر اساس مشارکت منطقی/ فرضی کودک شکل میگیرد. آموزش خلاقیت قدرتش را از کودک میگیرد، نوعی از فرایند است که منبع آن کودک است. به این خاطر است که معلم با کار بر کودک نیرویش را از دست میدهد. مشارکت کودکان اصول اصلی در خلاقیت است. و صرفا فرایندی یک طرفه از معلم به کودک نیست بلکه فرایندی دو جانبه / طرفه است؛ از معلم به کودک و بالعکس. توانایی خلاق بودن در هر موقعیتی منجر به نوآوری در آینده میشود. کودکان توانایی حل مشکلشان را توسعه میدهند. خلاقیت کارآفرینی شان را بهبود بخشیده و باعث میشود به سرعت در موقعیتهای سخت پاسخ دهند / واکنش نشان دهند.