دگرگونی همگنی منطقه ای در یخ زدگی گام بیماری پارکینسون

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2- مواد و روش ها

1.2 آزمودنی ها

2.2 آنالیز تصویربرداری از عصب

1.2.2 پروتکل کسب تصویر تشدیدی مغناطیسی

2.2.2 پیش پردازش داده ها

3.2 آنالیز آماری

3- نتایج

جدول 1- مشخصات بالینی بیماران PD با FOG، بدون FOG و گروه های کنترل نرمال (NC).

شکل 1- مناطق تغییریافته ی مقدار ReHo دربین گروه های FOG+، FPG- و NC. 

جدول 2- تفاوت ها در همگنی منطقه ای (ReHo) بین گروه های FOG+، FOG- و NC (p < 0.05، Alpha Sim corrected، وکسل های K ≥85). 

شکل 2- تغییرات ReHo در بیماران FOG+ و FOG-. SMA چپ (Brodmann 6) و ناحیه قدامی خلفی چپ (Brodmann 9) کم فعالیتی را در بیماران FOG+ درمقایسه با بیماران FOG- (p < 0.05) نشان می دهند

4- بحث

5- نتیجه گیری

مقدمه: یخ زدگی گام (FOG) عارضه ی جدی در بیماران پارکینسون (PD) است که در اخرین مراحل بیماری شایع تر است. ریسک زمین خوردن در بیماران FOG بر کیفیت زندگی آنها اثر می گذارد. هدف: کاوش فعالیت نورونی مرتبط با کارکرد اجرایی و شناختی بیماران PD با FOG. روش ها: چهارده بیمار PD با FOG (FOG+)، بیست بیمار PD بدون FOG (FOG -) و هجده کنترل طبیعی (NC) نام نویسی شدند. داده های ام آرآی کارکردی از همه ی بیماران PD در خلال وضعیت پزشکی OFF جمع آوری شدند. داده ها با کمک نرم افزار DPARSF و REST آنالیز شدند. فعالیت مغزی ایستا ازطریق همگنی منطقه ای (ReHo) سنجش شد. تست ANOVA ی ReHo دربین گروه های FOG، PD و NC انجام شد. نتایج: دگرگونی های ReHo ی ناحیه ی حرکتی مکمل چپ (SMA) (Brodmann 6)، ناحیه ی قدامی فوقانی چپ (Brodmann 9)، و هسته (Brodmann 48) بطورمعناداری بین سه گروه متفاوت بودند. مقادیر ReHo درSMA چپ و ناحیه ی قدامی فوقانی چپ (Brodmann 9) در بیماران FOG+ درمقایسه با بیماران FOG- بطورمعناداری کم شدند. نتیجه گیری: تغییرات در همگنی عصبی ناحیه ی قدامی و SMA که ظاهرا با FOG بیماران PD مرتبط هستند حاکی ازآن است که مکانیسم اصلی FOG می تواند به اختلال اجرایی و شناختی مربوط باشد.

یخ زدگی گام (FOG) تحت عنوان عدم پررخدادی (یا کاهش شاخص) تسلسل روبه جلوی پا علیرغم قصد راه رفتن تعریف می شود. بیماران FOG احساس خود را اینگونه بیان می کنند: «پا ظاهرا ناگهان به کف می چسبد». این تصویر از FOG در سمینار 2010 FoG که در واشنگتن دی سی برگزار شد پذیرفته شد ]1[. FOG عارضه ی جدی بیماران پارکینسون (PD) است و مکررا در مراحل آخر بیماری گزارش می شود ]2[، که با تشدید شدت بیماری و درمان طولانی تر با levodopa مرتبط است. ریسک بالای زمین خوردن در بیماران FOG می تواند به مشکلات وخیم سلامتی (نظیر آسیب به لگن یا مچ) منجر شود که بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت تاثیر منفی دارد]3، 4[ باتوجه به اینکه پاتوفیزیولوژی FOG هنوز مشخص نیست، گزینه های درمانی جاری در بیماران PD با FOG بشدت محدود هستند. برخلاف سایر علائم حرکتی PD (نظیر ترمور، برادی کینزی یا سفتی)، مدیریت FOG با درمان انتقال‌دهنده‌های عصبی دوپامینی یا شبیه سازی مغزی عمیق (DBS) مشکل است. FOG در برخی افراد به افزودن levodopa مقاوم است (حتی بدتر می شود) ]5[. بعلاوه، پاسخ رفتار یخ زدگی به درمان DBS که لُب زیرتالاسمی (STN) ]6[ یا لُب pedunculopontine (PPN) را هدف گیری می کند متغیر است. FOG همچنین بعنوان عارضه ی جانبی DBS در برخی مطالعات گزارش شده است. حجم روز افزون مطالعات عصب- تصویربرداری مطرح کرده است که FOG یک پدیده ی صرفا حرکتی نیست بلکه اثرات متقابل عوامل شناختی و حرکتی پیچیده دخیل هستند ]8[. FOG با بی ثباتی پوسچرال و افت شناختی همبسته است. سوءکارکرد اجرایی (ازجمله افت set-shifting، رفع مشکل و مهار پاسخ، فراخنای (بازه زمانی) توجه) در بیماران PD رخ می دهند ]9، 10[. تحقیق همچنین نشان داده است که FOG به سوکارکرد داخل مناطق پیشانی آهیانه ای قشر خارجی مغز مربوط است ]11- 14[ که با کارکردهای اجرایی و شناختی شناخته می شود. آموزش شناختی ازاین حیث مد نظر است که می تواند فرایندهای اجرایی را بهبود دهد و لذا بروز FOG را کم می کند که سرنخی از پاتوفیزیولوژی اصلی آن است ]5[. تصویربرداری تشدیدی مغناطیسی کارکردی حالت ایستا (rs-fMRI) می-تواند تغییرات پاتوفیزیولوژی PD را پایش کند ]15، 16[. ReHo روش آنالیز داده محور rs-fMRI است که در سنجش همگامی تغییرات موقتی سیگنال های تابع سطح اکسیژن خون (BOLD) rs-fMRI استفاده می شود. ReHo می تواند پیوستگی کارکردی را به روش وکسل وار و محاسبه ی ضریب کندال مطابق با یک خوشه ی معین بررسی کند، با این فرض که ناحیه ای با ReHo بالا نشان دهنده ی واحد کارکردی شاخص است ]17[. کاهش یا افزایش مقادیر ReHo حاکی از آن است که همزمانی فعالیت کارکردی درمقایسه با کنترل ها در برخی نواحی بترتیب خیلی کم یا خیلی زیاد بودند ]18[. اخیرا، ReHo در مطالعات تصویربرداری در بیماران PD اعمال شده است، و ReHo در بررسی تغییر کارکرد موضعی مغز در بیماران PD با خستگی با ارائه ی بینش های بیشتر در مکانیسم زیستی PD استفاده شده است ]19، 20[. این درحالی است که مشخص نیست آیا مقادیر ReHo در بیماران PD با FOG درمقایسه با مقادیر ReHo در بیماران PD بدون FOG یا کنترل های سالم فرق می کنند یا خیر. ReHo در اینجا برای بررسی فعالیت عصبی در بیماران PD با FOG درمقایسه با بیماران بدون FOG و کنترل های سالم که ازنظر سنی تطابق داشتند، در تلاش برای کشف تغییرات عصبی مرتبط با FOG در نواحی مغزی مرتبط با کارکرد اجرایی و شناختی استفاده شد.