زمین کردن نقطه خنثی ( نوترال ) سیستم‌های الکتریکی از طریق مقاومت های زمین‌کنندگی کوچک : یک مورد کاربردی

چکیده

قراردادها 

معرفی

شکل 1: حلقه عمومی برای خطا شامل LRG

شکل 2: ولتاژ تماس متناسب است با  و نه LRG

روش مولفه های متقارن

مورد کاربردی

شکل 3: دیاگرام تک خطی سیستم توزیع ساده شده 

کمینه کردن جریان خطای زمین در (تنها) ترانسفورماتور

شکل 4: حلقه خطای زمین معادل تونن به همراه مقاومت زمین کننده RG برای محاسبه جریان توالی صفر

شکل 5: گراف به عنوان تابعی از RG  

راه کارهای ممکن

شکل 6: حلقه خطای زمین معادل تونن توالی صفر به همراه مقاومت زمین کننده RG و استاتور ماشین سنکرون که از زمین ایزوله شده است.

نتیجه گیری

دانش عمومی حاکی از آن است که جریان اتصال کوتاه های سه فاز بدترین نوع سناریو برای سیستم های الکتریکی به شمار می آیند. در واقعیت، ممکن است جریان خطاهای تکفاز به زمین از جریان خطاهای سه فاز شدیدتر باشند. اگر جریان خطای تکفاز به زمین بزرگی رخ دهد، به هسته های آهنی ماشین های الکتریکی موجود در حلقه خطای توالی صفر، صدمه وارد می شود. روش زمین کردن نقطه خنثی با استفاده از مقاومت کم با اعمال محاسبه پله به پله به یک مورد واقعی ، بحث خواهد شد تا بتوان بخوبی اندازه مقاومت زمین کننده را بدست آورده و جریان خطا را محدود کرد.

بنظر می رسد مقاومت های زمین کننده کوچک ( LRG ها ) یک گزینه مناسب برای سیستم های توزیع باشند؛ جایی که بارهایی که نقطه نوترال آنها وصل نشده است (مترجم : یعنی در واقع نقطه نوترال، زمین نشده است) از طریق ترانسفورماتورهای مثلث – ستاره تغذیه می شوند، بخصوص وقتی موتورها بطور مستقیم در باس ترانسوفرماتورها تغذیه می شوند. زمین کردن از طریق مقاومت های کوچک وقتی مناسب است که موقع بروز یک خطا، عملکرد پیوسته و مداوم فرایندها ، خیلی بحرانی نباشد. در تعیین دامنه جریان خطای تکفاز به زمین (SLG) لازم است از وضعیت نقطه نوترال سیستم مطلع باشیم. این نوع خطا به دفعات زیادی رخ می دهد و خطاهای سه فاز معمولا تکامل یافته و در ادامه SLG ها هستند ( مترجم : خطاهای تکفاز تبدیل به سه فاز می شوند ). هدف اصلی زمین کردن با LRG این است که بیشترین جریان خطا را به یک مقدار از پیش تعیین شده ای که هیچ آسیبی به سیستم قدرت نمی زند محدود کنیم همچنانکه اجازه دهیم چرخش جریانی موجود باشد تا رله های محافظ قادر به عملکرد و رفع خطا باشند ( مترجم : یعنی مقدار جریان نباید را نباید از یک حدی کمتر کنیم چون دراین صورت رله ها قادر به تشخیص خطا نخواهند بود ). کمترین جریان خطای زمین باید به اندازه ای بزرگ باشد که بتواند دستگاه حفاظت خطای زمین و رله مربوط به بخش دچار خطا شدۀ سیستم را فعال کند. به عبارت دیگر، شدت جریان نباید دارای دامنه یکسانی باشد با جریان های نامتعادل شارژ خازنی شرایط طبیعی که از فازهای سالم در طی عملکرد منظم سیستم می آیند. این مورد جهت جلوگیری از تریپ های مزاحم دستگاه های حفاظتی لازم است.