توسعه روشی برای تولید شکل معماری در آموزش طراحی معماری

در مراحل اولیه آموزش معماری، مشاهده میشودکه دانشجویان برای تولید شکل ها مشکل دارند. دانشجویان، در طول فرایند طراحی، از یک به یک المان های هندسی بیسیک به سادگی استفاده می کنند، در هر حال، قادر نیستند با تغییر شکل به آنها تنوع ببخشند زیرا دانشجوبان به اندازه کافی توانمند نیستند تا شکل های هندسی بیسیک را مطابق با تغییرشکل های هندسی و عملیات حسابی تبدیل کنند. در این مطالعه برای تست ایجاد شکل معماری، یک مطالعه موردی سه ماهه با حضور دانشجویان سال اول در دانشکده معماری که در آن نرم افزار استفاده میشود، انجام شد. پروژه های معماری اولیه دانشجویان بر طبق روش های سنتی طراحی شد و مشاهده شد که دانشجویان دانشجویان قادر نیستند که شکل ها را کاملا تبدیل کنند. در مرحله دوم، از دانشجویان انتظار می رود که پروژه های خود را با تبدیل های نرم افزار توسعه دهند. به علاوه،یک پرسشنامه برای دانشجویان تهیه شد تا جنبه های مثبت و منفی شکل های ایجاد شده با این روش مشخص شود.

یک معمار فضا را به صورت یک فضای کلی در ارتباط با پیرامونش و روابط داخلی آن طراحی می کند و به شکل نهایی می رسد. بنابراین، هر داده ای که فرایند طراحی را مشخص و تعریف می کند، بر شکل گیری معماری تاثیرگذار است. شکل ها، که فضای معماری را تشکیل می دهند،عموما در ادبیات تحقیق از طریق تئوری هایی در زمینه علوم اجتماعی و طبیعی توضیح داده می شوند. اما، در مطالعه حاضر، عمل شکل گیری با فرایند طراحی برحسب فعالیت شکل دهی طراح تحلیل شدند. "شکلی که در انتهای فرایند طراحی بدست می آید، با تجربه طراح و تصمیم هایی که در ارتباط با اطلاعاتی که مساله طراحی را تعریف می کنند، ایجاد می شود. استینی و گیپس (1971) این فرایند شکل گیری را به صورت زیر توضیح دادند:" یک معمار در حالیکه اطلاعات ورودی را که در فرایند طراحی به شکل تبدیل می کند، هدایت می کند، برخی از قوانین ترکیب را که با تجمع تجربه هایی که او در کتابخانه ذهنش گذاشته، دنبال می کند." طراح باید درباره شکل فکر کند تا بتواند ساختمان را ایجاد کند. در فرایند شکل گیری اطلاعات را برای مساله طراحی در یک فرایند شهودی تصور می کند و سپس برای این که ایده اش را برای طراحی مادی کند، تصویری را که با شکل های هندسی بیسیک ایجاد کرده با فرم های دو و سه بعدی به تصویر می کشد و سرانجام محصول طراحی را با تبدیل شیوه تولید می کند. درهر حال، چون دانشجویان در سالهای اولیه آموزش طراحی دانش و تجربه کافی ندارند، مشخص شد که در شکل گیری طراحی معماری و به واقعیت رساندن طراحی ها با تبدیل فر مها سختی هایی را تجربه کردند. به همین دلیل در مطالعه حاضر ما می خواهیم یک ابزار کامپیوتری توسعه دهیم تا به دانشجویانی که در فرایند تعلیم پایه ای در شاخه معماری هستند، کمک کنیم تا یک زبان طراحی که آنها تولید کردند تا مشکلات طراحی را بیان کنند توسعه دهیم و به آنها کمک کنیم تا زمانی که ان را هدف قرار میدهند، بین ترکیب های معماری تفاوت قائل شوند. متعاقبا، یک مطالعه موردی با دانشجویان رتبه اول معماری برای تولید استایل از طریق روش های سنتی و نسخه خطی تولیدی انجام شد. در نهایت، جنبه های مثبت و منفی تولید شیوه از طریق استفاده موفق از روش های سنتی و دیجیتال تعیین شد.