دانلود مقاله ISI انگلیسی شماره 133614
ترجمه فارسی عنوان مقاله

اثرات همتراز در مسابقات ماراتن: نقش سرعت سازان

عنوان انگلیسی
Peer effects in marathon racing: The role of pace setters
کد مقاله سال انتشار تعداد صفحات مقاله انگلیسی
133614 2018 9 صفحه PDF
منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : Labour Economics, Volume 52, June 2018, Pages 74-82

ترجمه چکیده
مسابقات ماراتن مسابقات رتبه بندی با جایزه تعیین شده در درجه اول با عملکرد نسبی است. در نتیجه، کارایی یکپارچه یک عامل مهم برای عملکرد فرد است. اثرات همتراز در محدوده های مختلفی مورد مطالعه قرار گرفته اند، و بسیاری از تحقیقات مربوط به پیدا کردن یک اندازه گیری از عملکرد همکار که خارج از محیط است. تحقیقات ما در مورد مسابقات ماراتن با سرعت گیرندگان تمرکز می کنند؛ زیرا حضور آنها اجازه می دهد تا ما را برای شناسایی اثرات همگروه خارجی با شناسایی تغییرات در عملکرد همکار و توانایی که خارجی است. با استفاده از داده ها در مورد مهاجران نخبه در ماراتن های سال های 2009 تا 2014 در برلین، شیکاگو و لندن، وجود اثرات منفی همجنس گرایان را می بینیم و این نتیجه برای تعدادی از متغیرهای عملکرد هم ارزی است. ما نتیجه خود را به نوع خودسانسنجی دوندهها با توانایی و مقایسه پیچیده آن که در ماراتن با سرعت سازی اتفاق می افتد اختصاص می دهیم.
پیش نمایش مقاله
پیش نمایش مقاله  اثرات همتراز در مسابقات ماراتن: نقش سرعت سازان

چکیده انگلیسی

Marathon races are rank-order tournaments with prizes determined primarily by relative performance. As a result, peer performance is an important determinant of an individual's performance. Peer effects have been extensively studied in a variety of settings, with much of the research concerned with finding a measure of peer performance that is exogenous. We focus our research on marathon races with pace setters as their presence allows for us to identify exogenous peer effects by identifying variation in peer performance and ability that is exogenous. Using data on elite male runners from 2009 to 2014 marathons in Berlin, Chicago, and London, we find the presence of negative exogenous peer effects and this result is robust to a number of peer performance variables. We attribute our result to the self-sorting of runners by ability and the subsequent invidious comparison that occurs in marathons with pace setters.