ترجمه فارسی عنوان مقاله
در رابطه با بهبود قابلیت اطمینان سیستم قدرت ناوبری
عنوان انگلیسی
On Improving Reliability of Shipboard Power System
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
53916 | 2015 | 8 صفحه PDF |
منبع
Publisher : IEEE (آی تریپل ای)
Journal : IEEE Transactions on Power Systems, Page(s): 1905 - 1912 ISSN : 0885-8950 INSPEC Accession Number: 15219327 Date of Publication : 16 September 2014 Date of Current Version : 16 June 2015 Issue Date : July 2015
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
مقدمه
روش محاسبۀ قابلیت اطمینان
شاخصهای قابلیت اطمینان اجزا
جدول 1شاخصهای قابلیت اطمینان خرابی اجزا
شاخصهای قابلیت اطمینان سیستم
مقایسۀ توپولوژیهای سیستم توزیع
رهیافت ارائهشده برای مکانیابی بهینۀ تجهیز
جدول2 جابجاییهای شی-شیار
نتایج
مکانیابی بهینۀ تجهیزات در توپولوژی یکونیمکلیده
تغذیههای اضافی به بار ضربهای در توپولوژی یکونیمکلیده
نتیجهگیری
مقدمه
روش محاسبۀ قابلیت اطمینان
شاخصهای قابلیت اطمینان اجزا
جدول 1شاخصهای قابلیت اطمینان خرابی اجزا
شاخصهای قابلیت اطمینان سیستم
مقایسۀ توپولوژیهای سیستم توزیع
رهیافت ارائهشده برای مکانیابی بهینۀ تجهیز
جدول2 جابجاییهای شی-شیار
نتایج
مکانیابی بهینۀ تجهیزات در توپولوژی یکونیمکلیده
تغذیههای اضافی به بار ضربهای در توپولوژی یکونیمکلیده
نتیجهگیری
ترجمه کلمات کلیدی
توزیع توان، قابلیت اطمینان سیستم قدرت، سیستم قدرت ناوبری
کلمات کلیدی انگلیسی
Generators
Network topology
Power system reliability
Radar
Reliability
Topology
ترجمه چکیده
قابلیت اطمینان سیستم توزیع که با تعداد دفعات موردانتظار و مدت زمان قطعیهای سرویس بار در اثر خرابیهای اجزا تعریف میشود، به توپولوژی شبکۀ توزیع، و نیز به جایگذاری نسبی بارها و ژنراتورها در داخل سیستم، بستگی دارد. در یک سیستم توزیع الکتریکی ناوبری، یک توپولوژی شبکه بر اساس طرح یکونیمکلیده نسبت به سایر توپولوژیهای توزیع مبتنی بر طرحهای شینۀ حلقوی و شینهدوبل دوکلیده قابلیت اطمینان بیشتری را فراهم میکند. نرخ قطعی کل سرویس در توپولوژی یکونیمکلیده نسبت به توپولوژی شینۀ حلقوی 8/17% کمتر و نسبت به توپولوژی شینهدوبل دوکلیده 40% کمتر است. علاوه بر اینف یک پیکربندی با جایگذاری بهینۀ تجهیزات به صورت الگوریتمی برای بارها و ژنراتورهای درون شبکۀ توزیع یکونیمکلیده شناسایی شده است که موجب افزایش هر چه بیشتر قابلیت اطمینان میشود. جایگذاری بهینۀ تجهیزات موجب کاهش نرخ قطعی کل سیستم به اندازۀ 54/0 % میشود. این مقاله یک مکان بهینه برای تغذیه های اضافی، که باید به مهمترین بارهای کشتی (ناو) متصل شوند، تعیین میکند تا حداکثر مزیت ممکن برای قابلیت اطمینان سرویس حاصل شود.
ترجمه مقدمه
در یک ناو جنگی الکتریکی، عملکرد مناسب بار تجهیزات، مثل رادار، سلاحها و موتورهای پیشران، دارای اهمیت فوقالعاده برای موفقیت ماموریت و سلامت کارکنان است. یک عنصر کلیدی برای تضمین استمرار سرویس برای یک تجهیز ناو، سیستم توزیع الکتریکی ناو است. خرابی سیستم توزیع میتواند باعث شود یک تجهیز حیاتی بدون برق شده و تا زمانی که تعمیر شود در آن حالت باقی بماند، که این موضوع باعث بروز تهدیدات جدی به خدمه و به ماموریت میشود. بنابراین، لازم است تضمین شود که سیستمهای توزیع الکتریکی ناو طوری طراحی شدهاند که تا جای ممکن مستحکم و مقاوم باشند تا تعداد دفعات قطعی سرویس به حداقل برسد.
در طی عملکردهای دوران آرامش و صلح، قطعی خدمات اغلب به دلیل خرابی هر کدام از اجزای درون سیستم توزیع اتفاق میافتد. احتمال اینکه سرویس به یک بار تجهیز قطع شود به دو عامل بستگی دارد: توپولوژی کلی سیستم توزیع و مکان نسبی بارها و واحدهای ژنراتور درون سیستم. کار قبلی به منظور ایجاد معیارهایی برای محاسبۀ کیفیت سرویس (QOS) زمان صلح در سیستمهای توزیع توان ناو (SPS) انجام گرفت [1]. این معیار QOS با تمرکز بر روی گزینههای طراحی همچون اندازۀ ژنراتور و رابطهای کنترلی، به طراحی سیستم قدرت ناو اعمال شد [2]، [3]. رویکر کمیتبخشی قابلیت اطمینان سیستم توزیع به عنوان تابعی از توپولوژی سیستم نیز در بستر سیستمهای قدرت زمینی (سطح زمین) بررسی شد [4]-[6].
این کار قابلیت سیستم را از منظر توپولوژی کلی شبکۀ توزیع ارزیابی میکند، یعنی رابطۀ بین قابلیت اطمینان مدار توزیع و توپولوژی سطح بالای اتصالات آن. این روش به طور ویژه در سیستم توزیع یک کشتی جنگی الکتریکی به کار میرود، اما رویکردهایی که در اینجا توصیف میشوند را میتوان به بیشتر سیستمهای توزیع مقیاسکوچک، مثل پستها یا میکروگریدها (ریزشبکهها) اعمال کرد. سیستمهای توزیع ناو فرضی مبتنی بر توپولوژیهای شینۀ حلقوی و یکونیمکلیده (BAAH) در پستهای بهرهبرداری موجود در نواحی زمینی پیشتر از لحاظ قابلیت اطمینان ارزیابی شدهاند [6]. علاوه بر این، یک سیستم توزیع مبتنی بر طراحی شینهدوبل دوکلیده (DBDB) به ارزیابی صورتگرفته در این کار افزوده میشود. چنین نتیجه میشود که هرچند شینهدوبل دوکلیده دارای مدارشکنهای بیشتری است، اما توپولوژی یکونیمکلیده نسبت به هر دو توپولوژی شینهدوبل دوکلیده و شینهحلقوی برتری دارد.