تجربه ی روش های تدریس سنتی در آموزش طراحی معماری :«تکنیک تقلید»

چکیده

کليدواژگان

مقدمه

ماهیت آموزش طراحی معماری در زمینه خلاقیت

شکل1. مولفه های آموزشی در مرحله نظری آموزش طراحی معماری

شکل2. پردازش قیاسی داده ها در آموزش سنتی طراحی معماری

شکل3. دریافت طرح های اولیه ی ایده اصلی به عنوان سازنده اولیه (اوراز تی یو/Uraz.T.U).

مطالعه موردی

شکل4. مولفه های آموزشی در مرحله خلاق آموزش طراحی معماری

جدول1. رابطه ی تقلیدی بین نمونه های معماری معاصر نشان داده شده و طراحی های دانشجویان در آخر ترم.

نتیجه گیری

هدف آموزش طراحی معماری ایجاد خلاقیت است و با دیگر نظام های آموزشی متفاوت است. علوم تربیتی آموزشی شامل گرایش هایی با عناوینی مانند: روش های آموزشی ، تکنیک های تدریس ، محیط آموزشی ، ابزارهای آموزشی و روانشناسی آموزشی است. در خصوص آموزش خلاقیت، استفاده ی همزمان از برخی از این مولفه ها ضروری است. در نیمسال آموزشی در دانشگاه قاضی ، گروه معماری، برخی از روش ها و تکنیک ها را به ترتیب مورد استفاده قرار دادند. دوره نظری شامل «ارائه ی سخنرانی»، «بحث» و «پرسش سوال/طرح مساله» در گردآوری داده ها و اطلاعات و انجام ارزیابی بود. طی بخش خلاقیت آموزش طراحی، «تکنیک تقلید» مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های طراحی معاصر و کنونی مربوط به مشکل و مساله طراحی نشان داده شدند و از دانشجویان خواسته شد تا از این نمونه ها برای طراحی های جدید شان الهام بگیرند. در این مرحله، هدف ارزیابی پیشرفت مهارت طراحی دانشجویان با استفاده از تکنیک تقلید قیاسی است. در نهایت، این تکنیک زمان بر نیست و در ایجاد راه حل های جدید ایده پرداز است. الهام از ویژگی های اصلی نمونه های نشان داده شده به جای تقلید از آنها، شیوه ای قابل استفاده در آموزش خلاقیت معماری است.

بنا به تعریف فرهنگ لغت، آموزش اینگونه تعریف می شود: «کمک مستقیم یا غیرمستقیم به کودکان و نوجوانان برای کسب اطلاعات، مهارت ها و درک های لازم، توسعه ی شخصیت های شان در و بیرون از مدرسه به منظور مشارکت آنها در زندگی و رفتار های اجتماعی». علوم آموزشی تربیتی علومی هستند که به بررسی رشته هایی می پردازند که آموزش را مطرح می کنند. علوم آموزشی تربیتی گرایش های ارزشمندی دارند، متشکل از عنوان های فرعی مانند: «روش های آموزشی»، «تکنیک ها تدریس»، «ابزارها-محیط آموزشی» و «روانشناسی آموزشی- هوش های چندگانه» است. روش های آموزشی به دو گروه تقسیم می شوند: «دانشجو محور » و «معلم محور ». روش های «ارائه سخنرانی»، «بحث» و «پرسش سوال/طرح مساله»، «شرح نمونه »، «نشان دادن نمونه»، «حل مساله» در هر دو گروه مورد استفاده قرار می گیرند. تکنیک های تدریس به این صورت طبقه بندی می شوند: «تبادل اندیشه/سیال سازی ذهن »، «پرسش و پاسخ»، «تقلید»، «کار گروهی و دو نفری»، «نقش گزاری» و «درام خلاقانه». محیط آموزشی به دو عنوان اصلی تقسیم می شود: «آموزش از راه دور» و «آموزش رسمی». محیط آموزش رسمی متنوع است، مانند کلاس درس، محل کار (خوشه ای یا گروهی)، و ابزارهای آموزشی و تعاملی یک به یک (فرد به فرد) انواع مختلف دارند، مانند: ابزارهای دیجیتال و سنتی. عوامل بسیاری هستند که بر اولویت استفاده از روش ها، تکنیک ها و محیط های نام برده تاثیر می گذارند. این عوامل به شرح زیر اند: • محتوای دوره: این مرحله ای است که مهارت ها و اطلاعات مورد نظر را تعریف می کند. زبان های خارجه، سواد، علوم طبیعی، علوم اجتماعی، هنر، تربیت بدنی، ریاضیات، فناوری، مدیریت کسب و کار، حرفه و فن و تعلیمات دینی مثال هایی ازاین موضوعات هستند. • ویژگی های دانش آموز: سن، جنسیت، روانشناسی آموزشی و شیوه های هوش چندگانه بسته به انواع هوش-علاقه در دانش جویان را می توان مورد بحث و بررسی قرار داد. • ویژگی های مربی: این بخش به تعریف مشخصات و ویژگی های یک معلم خوب برای رسیدن به هدف آموزش و حوزه های تخصص مورد نظر می پردازد (نظری، عملی، آزمایشگاهی و غیره). • ویژگی های ابزارهای آموزشی: ابزارهای رسانه ای مناسب برای آموزش های رسمی و از راه دور این ویژگی ها را تعریف می نمایند. کلاس درس، آزمایشگاه، کارگاه ها، تجهیزات و امکانات ورزشی و رایانه ای به عنوان مثال هایی در این بخش هستند.