ترجمه فارسی عنوان مقاله
آموزش بزرگسالان و نوآوری کشاورزی: رویکرد یادگیری اجتماعی
عنوان انگلیسی
Adults’ Education and Agricultural Innovation: A Social Learning Approach ☆
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
42438 | 2015 | 6 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Procedia - Social and Behavioral Sciences, Volume 191, 2 June 2015, Pages 163–168
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
کلمات کلیدی
۱- مقدمه
2. مرور منابع:
3. روش تحقیق
4. نتایج
1.4. نوآوری و کارآمدی فرایند
2.4. ماندگاری نوآوریها
3.4. یافتههای دیگر در تحلیل سه سال بعد
5. نتیجهگیری
ترجمه کلمات کلیدی
نوآوری - یادگیری اجتماعی - آموزش بزرگسالان - کشاورزی -
کلمات کلیدی انگلیسی
innovation; social learning; adults’ education; agriculture.
ترجمه چکیده
روندهای یادگیری اجتماعی میتوانند مبنای روش نوآوری کشاورزی باشند که دربرگیرنده دانش تجربی و کارشناسی است. در این مفهوم، هدف این تحقیق تعیین اثربخشی و پایداری روند نوآوری، که یادگیری اجتماعی تلقی میشود، در گروهی کوچک از کشاورزان در ارتفاعات جنوبی پرو است. پیشنهادهای نوآورانه و پایداریاش سه سال بعد از اتمام فرایند ارزیابی شد. مشاهده شد روندهای نوآوری در طی زمان ماندگار هستند؛ با این حال، نوآوریهای جدید در ادامه خلق نشدند. نتیجهگیری میکنیم روندهای یادگیری بزرگسالان و نوآوری مبتنی بر یادگیری اجتماعی اثربخشتر و ماندگارتر هستند؛ باری، درونیسازی در کشاورزان در روندهای نوآوری طولانیمدتتر است.
© 2015 نویسندگان. نشر توسط شرکت مسئولیت محدود الزویر. این مقاله دارای دسترسی باز تحت مجوز CC BY-NC-ND است (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/)
انتخاب و بررسی نظیر تحت مسئولیت کمیته سازماندهی WCES 2014
ترجمه مقدمه
وضعیت فعلی کشاورزان کوچک حل شدنی نیست اگرچه خیلی وقت است استراتژیهای توسعه بررسی میشود. تا یک دهه قبل، این استراتژیها مبتنی بر نیاز به معرفی فناوریهای جدید بودند که در مراکز آزمایشی امتحان شده بودند؛ بزرگترین مسئله غامض نحوه هدایت کشاورزان به اتخاذ فناوریهای بیرونی جدید (انتقال فناوری) بود. این رویکرد خطی کشاورزان را صرفاً ذینفعان فناوریهای جدید میکند.
با این حال، تجربه نشان میدهد بسیاری از فناوریهای جدید در ییلاقات روستایی قادر به تولید نتایج قابل انتظار با توجه به فقدان علاقه کشاورزان، انعطافپذیری کم برای انطباق با اولویتهای شخصی و فقدان پیشگستری نیستند. این استراتژی در طی زمان تغییر کرد همزمان با مواجهه افراد حرفهای با سوالاتی از جمله: آیا متخصصان فنی نقشی دارند که نباید داشته باشند؟ در مواجهه با فناوریهای جدید، آیا تجربه-دانش زنده (یا سنتی) کشاورز ارزشی ندارد؟ پاسخ به این سوالها، همراستا با نتایج ضعیف انتقال فناوری، شواهدی فراهم کرد که آموزش بزرگسالان، شامل کشاورزان، را نمیتوان از ابتدا شروع کرد، بلکه باید مبتنی بر این حقیقت باشد که این بزرگسالان قبلاً تجربههای خاصی داشتهاند که به آنها یاد داده چگونه عمل کنند. تجربه و اقدامات کشاورزان تحت تاثیر فرهنگ و جهانبینیشان است. یعنی کشاورز باید به عنوان شخصی با پتانسیل مشابه با هر شخص دیگر تلقی شود، اما مسیر دانش وی متفاوت است. مفاهیم مشارکت و بررسی فرهنگ محلی اکنون عملکردی مهم تلقی میشود و منجر به استراتژیهایی میشود که کشاورز را در کانون توسعه خود قرار میدهد، و بنابراین منجر به روندهای توسعهای میشود که اصولاً درونی هستند. با این حال، این روندها نمیتوانند زمینه تولیدکننده محصولات کشاورزی را تنها برای فضای جغرافیاییاش کاهش دهند. واقعیت موجود برای بسیاری از کشاورزان نشان میدهد رابطهشان با این زمینه، با توجه به اثر جهانیسازی محدود به محدودههای فیزیکیِ قلمرو نیست، بلکه کل جهان و روندهایی است که در آن تنظیم شده، و در بازارِ متغیر و روندهای سیاسی، اجتماعی و محیطی برررسی میشود. این محیط متغیر و پیچیده کشاورزان را وادار میکند نوآور باشند. عمده جمعیت روستایی در پرو (58%) در منطقه آندیان ساکن شدهاند (موسسه ملی آمار و اطلاعات، 2008). آند با جانمایی ناهموار توصیف میشود، ارتفاعاتش در بازه بین 2000 متر روی سطح دریا (MASL) تا 4000 MASL است. این موضوع دشوارهایی برای حملونقل و ایجاد مزرعههای بزرگ ایجاد میکند، بنابراین کشاورزی در مقیاس کوچک مرسوم است. از سوی دیگر، اجتماعات آند هنوز با مناطق روستایی پرو کاملاً فرق دارند زیرا مفاهیمی مانند کمک متقابل و کار در کنار هم هنوز در فرهنگ آند وجود دارد. در این زمینه، سیستمهای نوآوری به عنوان روشی ظاهر میشود که به واسطه آن اجتماعات آند به دنبال راهحل جایگزین برای بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعیشان بدون لزوماً وابستگی به دولت هستند (Fernandez-Baca, Montoya, & Yañez, 2010). برای توسعه جامعه، ارتقاء همافزایی بین دانش بیرونی و درونی (به خصوص دانش علمی) ضروری است تا بدیلهایی با انطباق محلی ایجاد شود که میتواند مسائل جدید را حل کند *. ایالت آیماراس، واقع در ارتفاعات جنوبی پرو، نماینده نمونهای از رویکرد سیستمهای نوآوری است. در آیماراس، ساختار جاده جدید که شهرهای لیما و آبانسی را پیوند میدهد و در ضمن از بین چند شهر ایالت عبور میکند دسترسی بیشتر به بازار برای تولیدکنندگان کوچک فراهم کرده است اما این دسترسی تحت شرایط تجاری نامنصفانه است. گروهی از کشاورزان کوچک در این ایالت انتخاب شدند تا روش تحقیق بر روی آنها اجرا شود و روندهای نوآوری کشاورزی از رویکرد یادگیری اجتماعی و سیستمهای نوآوری کشاورزی ایجاد شود. هدف این مقاله ارزیابی اثربخشی و پایداری این روشتحقیق با ارزیابی نتایجش در طی زمان است.