ترجمه فارسی عنوان مقاله
در باب پیامدهای حسابداری ادغام مبتنی بر ارزش منصفانه
عنوان انگلیسی
On the Implications of Fair Value Based Merger Accounting ☆
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
44472 | 2015 | 6 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Procedia - Social and Behavioral Sciences, Volume 189, 15 May 2015, Pages 356–361
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
کلیدواژه ها
1. مقدمه
2. روش های اتحاد منافع و خرید: ارزیابی نسبی
3. روش تصاحب: R 141 SFAS
جدول1. هزینه ترکیب واحدهای تجاری (به دلار)
جدول 2. اعداد بر حسب دلار هستند.
جدول 3. مابه ازای احتمالی (به دلار)
4. حسابداری ترکیب واحدهای تجاری در هند
5. نتیجه گیری
کلیدواژه ها
1. مقدمه
2. روش های اتحاد منافع و خرید: ارزیابی نسبی
3. روش تصاحب: R 141 SFAS
جدول1. هزینه ترکیب واحدهای تجاری (به دلار)
جدول 2. اعداد بر حسب دلار هستند.
جدول 3. مابه ازای احتمالی (به دلار)
4. حسابداری ترکیب واحدهای تجاری در هند
5. نتیجه گیری
ترجمه کلمات کلیدی
گزارش مالی - اندازه گیری ارزش منصفانه - ترکیب کسب و کار: خرید و ادغام روش حسابداری ادغام - روش خرید:
کلمات کلیدی انگلیسی
Financial reporting; Fair value measurements; Business combinations: Purchase and pooling methods of merger accounting; Acquisition method: SFAS 141(R); SFAS 160; IFRS 3.
ترجمه چکیده
حسابداری ترکیب واحدهای تجاری به طور رسمی برای اولین بار در سال 1970 و به هنگام اعلام آرای شماره 16 (ترکیب واحدهای تجاری) و شماره 17 (دارایی های نامشهود) توسط هیئت اصول حسابداری (APB) در مجموعه قوانین آمریکا پدید آمد. پس از آن، هیئت استانداردهای حسابداریِ مالی آمریکا (FASB) استانداردهای R)141SFA) و 160 SFAS را اعلام کرد. این مقاله تلاش میکند تا حسابداری ادغام را در بافتار استانداردهای مذکور و مفاد مرتبط تحلیل کند چرا که این مفاد و استانداردها بر نقش ارزش منصفانه حسابداری و سنجشها تاکید میکنند. علاوه بر این، به منظور توضیح مخالفت نسبی مجموعه های حسابداری با روش اتحاد منافع، ارزیابی دقیقی از روش های اتحاد منافع و روش خرید در حسابداری ادغام ارائه می شود. همچنین استانداردهای SFAS، IFRS و استانداردهای هندی در مورد ترکیب واحدهای تجاری که الزامات استفاده از روش تصاحب را اعلام می کنند به دقت بررسی می شوند.
ترجمه مقدمه
گام های اولیه جهت تدوین یک چارچوب رسمی حسابداری برای ترکیب واحدهای تجاری در سال 1970 و توسط هیت اصول حسابداری (APB) در آمریکا به هنگام اعلام رای شماره 16 (ترکیب واحدهای تجاری) برداشته شد. این استانداد دو روش مختلف برای حسابداری ترکیب واحدهای تجاری پیش روی ما می گذارد: (1) روش اتحاد منافع و (2) روش خرید (اندروز، 2009). اتحاد منافع به منظور ادغام های با سطح مشابه استفاده می شود. در این نوع ادغام ها، حقوق قانونی رای گیری از یک شخص به شخص دیگر منتقل می شود. دارایی ها و دیون انتقال دهنده به ترازنامه ی شخص تحویل گیرنده اضافه می شوند. در این روش، برای گزارشگیری از ارزش های تاریخی استفاده می شود و این مسئله منجر به استهلاک بالاتر دارایی های مشهود و نامشهود و سود خالص کمتر می شود. پیامد دیگر این رویکرد این است که چون هیچ گونه معامله ی واقعی در عمل رخ نمی دهد، امکان تشخیص سرقفلی وجود ندارد. علاوه بر این، از آنجا که سود خالص هر دو شرکت با استفاده از اصل ساده ی جمع به هم اضافه می شوند، بهبود آنی در وضعیت سود به وجود می آید. به دلیل تمام این عوامل، روش «اتحاد منافع» روش انتخابیِ کارآفرینان برای گزارشگیری از ترکیب واحدهای تجاری است. با وجود این، عیب اساسی «اتحاد منافع» این است که افزایش های تحقق نیافته در سودآوری در صورت های مالی گزارش شده نشان داده می شود.
همانطور که پیش از این ذکر شد، 16 APB دو روش مختلف برای گزارشگیریِ ترکیب واحدهای تجاری پیشنهاد می کند. این مسئله منجر به عدم سازگاری در گزارشگیری ادغام می شود. علاوه بر این عدم سازگاری، FASB مشاهده کرد که در اکثر ادغام ها/یا سایر حالات ترکیب واحدهای تجاری، دارایی های نامشهود (یعنی سرقفلی) بالاترین ارزش گذاری اقتصادی را در صورت های مالی تلفیقی گزارش کرده اند. به منظور حل این مسائل، در سال 1984، FASB کمیته بررسی مسائل نوظهور (EITF) را تشکیل داد. پس از ارائه ی توصیه هایی از سوی EITF، FASB استاندارد 141 SFAS را اعلام نمود که برخی تغییرات نوآورانه در حسابداری ادغام در آن معرفی شدند که می-توان به عنوان نمونه به ممنوعیت روش «اتحاد منافع» برای گزارشگیری اشاره کرد. پس از آن، استاندارد 142 SFAS آزمون کاهش ارزش سرقفلی را برای برخی دارایی های نامشهود خاص مانند سرقفلی معرفی کرد. همچنین این استاندارد استهلاک خودکار دارایی های نامشهود با عمر نامحدود را محدود و به جای آن آزمون سالانه کاهش ارزش سرقفلی را الزامی کرد. تمام این تغییرات تا حدودی سبب افزایش شفافیت و قابلیت مقایسه ی صورت های مالی گزارش شده شدند ولی برخی مسائل باقی مانده بودند که باید حل می شدند.
با وجود این، بر مبنای بازخورد ارائه شده از طرف بخش های مختلف موردنظر پس از اجرای این استانداردها، در سال 2008 هیئت FASB استاندارد 141 SFAS را بازنگری و استاندارد R141 SFAS را اعلام نمود که بعدا به منظور کمک به تدوین قانون در 805 ASC لحاظ شد. همچنین FASB استاندارد 160 SFAS (منفعت غیرکنترل کننده در صورت های مالی تلفیقی) را تصویب کرد که معرف فلسفه ارزش منصفانه در حسابداریِ ترکیب واحدهای تجاری بود. بنا به نظر گیل و روشان (2007)، طی سال های اخیر، هیئت FASB تمایل زیادی به حرکت از سمت رویکرد قانون محور (مانند GAAP) به سمت رویکردهای اصل محور (مانند IFRS) نشان داده است.