ترجمه فارسی عنوان مقاله

شيوع اختلال خود زشت انگاری در زنان سوئد: مطالعه مبتني بر جمعيت

عنوان انگلیسی

Prevalence of body dysmorphic disorder among Swedish women: A population-based study

کد مقاله	سال انتشار	تعداد صفحات مقاله انگلیسی
35612	2015	8 صفحه PDF

منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : Comprehensive Psychiatry, Volume 58, April 2015, Pages 108–115

فهرست مطالب ترجمه فارسی

چکیده

1.مقدمه

2. مواد و روش ها

2.1 طرح مطالعه

2.2 اندازه گیری ها

2.2.1 پرسشنامه اختلال خود زشت انگاری

2.2.2 مقیاس اضطراب کلینیکی و افسردگی (HADS)

شکل 1. همبستگی پاسخ دهندگان با معیارهای اختلال خود زشت انگاری بدن براساس پرسشنامه اختلال خود زشت انگاری (BDDQ). درصد ها به عنوان نسبت کل تعداد پاسخ دهندگان BDDQ (2885 = n) گزارش می شود.

2.3 شرکت کنندگان

2.4 روش های آماری

3. نتایج

3.1 نمونه نماینده

3.2 شیوع BDD

جدول 1. داده های جمعیت شناسی نمونه در مقایسه با جمعیت عمومی زنان.

جدول 2. داده های جمعیت شناسی اشخاص با BDD در مقایسه با اشخاص بدون BDD

3.3 علائم افسردگی و اضطراب

4. مباحثه

جدول 3. نشانه های افسردگی و اضطراب در اشخاص با اختلال خود زشت انگاری (BDD) در مقایسه با اشخاص بدون BDD مطابیق با مقیاس اضطراب و افسردگی کلینیک (HADS)

5. نتیجه گیری

ترجمه کلمات کلیدی

شیوع - اختلال بدریخت انگاری - زنان سوئدی -

کلمات کلیدی انگلیسی

Prevalence .body dysmorphic disorder .Swedish women.

ترجمه چکیده

پس زمینه: اختلال خود زشت انگاری (BDD) توسط میل اضطراب بالا و مضر با نقص های غیر واقعی یا کم در ظاهر مشخص می گردد. بیماران مبتلا به BDD به روان پزشکان و پزشکان معمولی مراجعه می کنند. چندین مطالعه میزان شیوع BDD را در نمونه های نماینده جمعیت کل ارزیابی کرده اند و نشان داده اند که این اختلال نسبتا رایج است. هدف اصلی ما ارزیابی شیوع BDD در جمعیت کشور سوئد بود زیرا هیچ داده ای در حال حاضر موجود نیست. روش ها: در مطالعه مقطعی حاضر، 2891 زن سوئدی به طور تصادفی در سن 18 تا 60 سال مشارکت کردند. وقوع BDD با استفاده از پرسشنامه اختلال خود زشت انگاری (BDDQ) مورد سنجش قرار گرفت که یک سنجش خود گزارشگیری معتبر است که از راهنمایی های تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) -IV برای BDD حاصل شده است. بعلاوه، علائم افسردگی و اضطراب با استفاده از مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستانی (HADS) اندازه گیری شد. نتایج: شيوع BDD میان زنان سوئد 2.1٪ بود. زنان مبتلا به BDD علائم افسردگی و اضطراب بیشتری نسبت به زنان بدون BDD داشتند. افسردگی (نمره افسردگی HADS ≥8) و اضطراب (نمره اضطراب HADS ≥8) به ترتیب توسط 42٪ و 72٪ زنان با BDD گزارش شده است. جمع بندی: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که BDD در میان زنان سوئدی (2.1٪) نسبتا رایج است و با بیماری های مضر مرتبط است.

ترجمه مقدمه

اختلال خود زشت انگاری (BDD) یک اختلال روانی است که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) -IV به عنوان تمایل اضطرابی و مضر با نقص در ظاهر دیده می شود که برای دیگران قابل مشاهده نیست؛ اگر انحراف فیزیکی حداقلی وجود داشته باشد، نگرانی فرد به طور قابل توجهی زیاد است [1]. در نسخه جدید DSM (DSM-5) یک معیار اضافی شامل رفتارهای تکراری (مثلا بررسی در آینه، نظافت بیش از حد، پوست گیری) و یا اعمال ذهنی (به عنوان مثال، مقایسه ظاهر خود با دیگران) در پاسخ به نگرانی های ظاهر می باشد [2]. شایع ترین نگرانی ها، چهره و سر هستند و نگرانی های اصلی مربوط به مشکلات مانند آکنه، چین و چروک ها، زخم ها، اندازه و شکل بینی یا گوش ها، صورت نامتقارن یا نامنظم و یا موهای صورت بیش از حد است. با این حال، ممکن است نگرانی در مورد هر بخشی از بدن یا حتی بیش از یک قسمت از بدن باشد [3،4]. BDD با یک الگوی افکار، احساسات و رفتارهای اجباری وسواسی مشخص می شود. اشتغال های ذهنی بسیار زمان گیر هستند و به طور متوسط 3-8 ساعت در روز رخ می دهند؛ که معمولا مقاومت یا کنترل در برابرشان دشوار می باشد [5]. بنابراین، این وضعیت اغلب منجر به اختلال عملکرد در روابط، اجتماعی شدن و صمیمیت و کاهش توانایی عملکرد در کار، مدرسه یا سایر فعالیت های روزانه می شود [4]. BDD با پریشانی، ناتوانی، جراحی زیبایی غیر ضروری، و خودکشی [3،6-8] مرتبط است. بر طبق نظر فیلیپس، 80٪ افراد مبتلا به BDD در طی عمر خود با ایده های خودکشی مواجه شده اند و 24 تا 28٪ افراد اقدام به خودکشی کرده اند [8]. BDD دارای میزان بالای همراهی با اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی (اغلب اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال وسواس-اجباری)، اختلالات مصرف مواد و اختلالات خوردن است [9-11]. اختلالات افسردگی و اضطراب در 75-76 و 70-64 درصد بیماران مبتلا به BDD (293 [9] و n = 200 [10]) تشخیص داده شده است. به نظر می رسد BDD کمی در زنان شایع تر است، که میزان شیوع زنان:مردان از 1: 1-3: 2 در مطالعات قبلی را نشان می دهد. اگر چه آگاهی رسانی و تحقیقات در مورد این اختلال در دو دهه گذشته افزایش یافته است، اما BDD همچنان یک اختلال کمتر مطالعه شده و ناشناخته است. در برخی مطالعات اپیدمیولوژیکی، شیوع BDD مورد بررسی قرار گرفته و نشان می دهد که این اختلال نسبتا شایع است. مطالعاتی که نمونه های روانپزشکی را مورد بررسی قرار داده اند، BDD را در 2.6-16.0% بیماران گزارش کرده اند [15-12]. مطالعات جمعیت دانش آموزان میزان شیوع را بین 5 تا 13 % می دهد [16]. با استفاده از مصاحبه های بالینی ساختار یافته که نمونه های کوچکتر جامعه در ایتالیا و ایالات متحده را مورد بررسی قرار دادند، میزان شیوع در ایتالیا 0.7% (637 نفر) و 0.7% (976 = n) تا 3٪ (73 = n) در ایالات متحده شناسایی شد [17-19]. تنها سه تحقیق جامع تر مبتنی بر جمعیت با استفاده از نمونه های نماینده (N> 2000) انجام شده است. این مطالعات میزان شیوع BDD را در 1.7٪ [20] و 1.8٪ [21] در آلمان و 2.4٪ در ایالات متحده نشان داد [22]. این آمار نشان دهنده علائم خود گزارش گیری را با استفاده از پرسشنامه های انجام شده از طریق تلفن [22] یا چهره به چهره [20،21] نشان می دهد. پرسش هایی که از معیارهای DSM-IV برای BDD حاصل شده در تمام سه مطالعه بزرگتر مبتنی بر جمعیت استفاده شده است. اگرچه، پرسشنامه ها متاسفانه معتبر نبودند. بنابراين، ميزان شيوع BDD به شدت متفاوت است و بستگي به جمعيت مورد مطالعه دارد و احتمالا به دليل حجم نمونه و تفاوت ها و محدوديت ها در روش هاي ارزيابي متفاوت است. بنابراين، مطالعات اپيدميولوژيک بيشتر با استفاده از نمونه هاي نماینده براي مطالعه وقوع BDD ضروري است. در حال حاضر هیچ اطلاعاتی در مورد میزان شیوع BDD در کشورهای اسکاندیناوی وجود ندارد. هدف اصلی این مطالعه استفاده از یک ابزار اعتباربخشی برای ارزیابی شیوع BDD در یک جمعیت بزرگ زنان سوئدی است. بعلاوه، ما شاهد بروز علائم افسردگی و اضطراب در افراد مبتلا به BDD بودیم.

دانلود رایگان 2 صفحه اول مقاله لاتین (PDF)

پیش نمایش مقاله

چکیده انگلیسی

Background Body dysmorphic disorder (BDD) is characterized by a highly distressing and impairing preoccupation with nonexistent or slight defects in appearance. Patients with BDD present to both psychiatric and non-psychiatric physicians. A few studies have assessed BDD prevalence in representative samples of the general population and have demonstrated that this disorder is relatively common. Our primary objective was to assess the prevalence of BDD in the Swedish population because no data are currently available. Methods In the current cross-sectional study, 2891 randomly selected Swedish women aged 18–60 years participated. The occurrence of BDD was assessed using the Body Dysmorphic Disorder Questionnaire (BDDQ), which is a validated self-report measure derived from the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM)-IV criteria for BDD. In addition, symptoms of depression and anxiety were measured using the Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS). Results The prevalence of BDD among Swedish women was 2.1%. The women with BDD had significantly more symptoms of depression and anxiety than the women without BDD. Depression (HADS depression score ≥8) and anxiety (HADS anxiety score ≥8) were reported by 42% and 72% of the women with BDD, respectively. Conclusions

مقدمه انگلیسی

Body dysmorphic disorder (BDD) is a psychiatric disorder that is defined in the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM)-IV as a distressing and impairing preoccupation with a perceived defect in appearance that is not observable to others; if a minor physical anomaly is present, the individual's concern is markedly excessive [1]. In the new version of the DSM (DSM-5), one additional criterion is included, which describes repetitive behaviors (e.g., mirror checking, excessive grooming, skin picking) or mental acts (e.g., comparing his or her appearance with that of others) in response to the appearance concerns [2]. The most frequent areas of concern are the face and head, and the main worries are related to problems such as acne, wrinkles, scars, the size and shape of the nose or ears, asymmetric or disproportional face, or excessive facial hair. However, there may be a concern regarding any part of the body or even more than one part of the body [3] and [4]. BDD is characterized by a pattern of obsessive thoughts, feelings, and compulsive behaviors. The preoccupations are very time-consuming and occur, on average, 3–8 hours per day; they are typically difficult to resist or control [5]. Thus, the condition often leads to impaired functioning in relationships, socialization, and intimacy and a decreased ability to function in work, school, or other daily activities [4]. BDD is associated with significant distress, disability, unnecessary cosmetic surgery, and suicidality [3], [6], [7] and [8]. According to a review by Phillips, 80% of individuals with BDD have experienced suicidal ideation during their lifetime, and 24–28% of individuals have attempted suicide [8].