فرهنگ سازمانی در موسسات دولتی و خصوصی

چکیده

واژگان کلیدی

1.مقدمه. فرهنگ سازمانی در موسسات رمانیایی

2-اهداف و روش شناسی های تحقیقِ پژوهش

3- بررسی فرهنگ سازمانی در موسسه ای دولتی

4-بررسی فرهنگ سازمانی در موسسه ای خصوصی

5-نتیجه گیری

هر سازمانی بدون توجه به مکان، کشور یا بخش فرهنگی مختص به خودش دارد. فرهنگ سازمانی موسسه ای دولتی بر خلاف فرهنگ سازمانی موسسه ای خصوصی، در یک قالب غیرمادی (معنوی) گسترده تر توسعه می باید. هدف این مورد پژوهی مشخص کردن نوع فرهنگ سازمانی در موسسات رمانیایی بود یعنی یک موسسه ی دولتی ( سیتی هال کالاراشی ) و موسسه ای خصوصی ( شرکت مشارکتی با مسئولیت محدود فعال در تجارت ) برای دورنمایِ مقایسه ای در فرهنگ های سازمانی شان. با توجه به متد تحقیق، پرسشنامه ای حاوی 10 سوال به کار گرفته شد و پاسخ ها موکول بر تجزیه و تحلیل آماری بودند.

هر سازمانی بدون توجه به مکان، کشور یا بخش فرهنگی مختص به خودش دارد (روسو 1989 ص 7 ). اگر در مورد بخش خصوصی بتوانیم بگوییم که تفاوت های مهمی در فرهنگ سازمانی شان وجود دارد، نمی توانیم همین ادعا را در مورد فرهنگ سازمانی بخش خصوصی بکنیم. اگر چه تفاوت های فراوانی در ارزش ها وجود دارد، سازمان های دولتی بسته به حوزه های فعالیتشان هم دسته از ارزش های مشترک با همه ی فرهنگ های سازمانی دارند. طبق نظر لیندا اسمیرچیچ متخصص (1989) فرهنگ قوی و منسجم است و اغلب تاثیر شگرفی بر رفتار سازمان و کارمندانش دارد (ص 21). از اینرو، باور داریم که فرهنگ سازمانی درسازمان های دولتی حاویِ ویژگی های متفاوت معنوی، مادی، عقلی و احساسی است که نحوه ی تفکر و احساسات کارمندان و شخصیت آنان که در فرآیندهای کاری ای مشخص هستند که به طرز قابل توجهی ماموریت و اهداف اساسی سازمان های دولتی را تعیین میکند مستلزم آن است. اگر چه در کل فرهنگ سازمانی به عنوان یک مفهوم در سازمان های رمانیایی کمتر شناخته شده است، و تقریبا به طرز ویژه در بخش دولتی ناشناخته است، مولفه های فرهنگ سازمانی را میتوان در موسسات دولتیِ مختلف از طریق بررسی ها ویژه پیدا کرد. ورایِ آنچه مدیران دولتی رمانیایی، سیاست مداران و کارکنان دولت به طور کلی در مورد فرهنگ و به طرزی ویژه در مورد فرهنگ سازمانی باور دارند، بر مدیریت موسسه ی دولتی، سبک رهبری، مفهوم مدیریت، رفتار کارکنان دولتی، نگرش در مورد سازمان و مشتری-شهروند تاثیر عظیمی دارند. فرهنگ سازمانی همواره در خدمت بخش خصوصی از طریق ماموریت اجتماعی این نوع موسسات است (هافستد 1996، ص 30-31). فرهنگ سازمانیِ موسسه ای دولتی بر خلاف فرهنگ سازمانی موسسه ای خصوصی، در یک قابل غیر مادی (معنوی) گسترده تر توسعه می یابد. فرهنگ موسسه ی دولتی تمامی ادراک، تفکرات و احساسات اعضایش را کنترل میکند. با این وجود، فرآیندی که از طریق آن کارکنان دولتی چگونگی کنترل محیط درونی و بیرونی را می آموزند مستلزم تمام عناصر شناختی و عاطفی است. هر چه بیش تر در یک فرهنگ زندگی کنیم، همانطور که فرهنگ قدیمی تر میشود، بیش تر بر ادراک، تفکرات و احساسات ما تاثیر میگذارد. تغییرات در محیطی که این موسسات در آن به طرز قابل توجهی عمل میکنند و موسسات دولتی را در رومانی به صورتی فرهنگی نشان میکنند. واقعیت نشان میدهد که چنانچه سازمانی مدیران دولتی و قسمتی و کارکنان دولتی اش را به طور متناوب تغییر دهد، چنین موسسه ی دولتی ای در خطر تضعیفِ فرهنگ سازمانی اش است. این اولین گام پیش از راه اندازی خلأ هویت فرهنگی است که به بیانی رسانه ای، میتواند منجر به از بین رفتن تدریجی هویت فرهنگی و میتواند بر تعادل کلی موسسه ی دولتی تاثیر بگذارد ( دیل و کندی 1982 ص 54-55 ).