اندیشه هایی بر اصول اخلاقی بازرگانی و مسئولیت اجتماعی شرکت ها از منظر ادبیات ودایی

چکیده

کلمات کلیدی

1-مقدمه

2- بررسی یافته ها

نظریه کارما و چهار هدف زندگی

وظایف چهارگانه( چاتور دارما) و ارتباط آنها با هم

دارمای جهانی یا ریتا

قوانین اجتماعی یا وارنا دارما

قوانین انسانی یا آشراما دارما 

سوادارما

برنامه رفتاری برای خیرات

3-یافته ها و نتیجه گیری   

رهاوردهای تحقیق

در این مقاله تلاش شده است تا توجه خواننده را به مفهوم اصول اخلاقی در بازرگانی و مسئولیت اجتماعی، آنگونه که در حماسه های هندو مانند رامایانا، مهابهاراتا و ادبیات ودایی، تشریح شده است، معطوف کرد،؛ و رابطه آنها را با هم در زمینه ای نوین دریابیم. در یک بازخوانی از مسئولیت اجتماعی شرکت ها، مشخص می شود که اغلب اقتصاددانان، متخصصان مدیریت و بازرگانان، دیدگاه میلتون فریدمن در مورد CSR( تنها وظیفه یک سازمان افزایش سود و ارزش خود است) تایید نمی کنند. در میان نقطه نظرهای مختلف در مورد CSR،اندیشه های ادبیات ودایی در این مورد بسیار غنی و نوآورانه است. نظریه کارما به شرکت ها اخطار می دهد که بایستی در قبال فعالیت هایشان، پاسخگو باشند. نظریه ی دارما( چتور دارما) با مصلحت اندیشی، بازرگانی را نیازمند این می داند که در چهار سطح هماهنگی داشته باشد: جهانی(طبیعت)، انسانی، اجتماعی و فردی. مسئولیت بازرگانی در حفظ و اعاده ی تعادل زیست محیطی، بر دیگر عوامل برتری دارد، زیرا بزرگترین مصرف کننده ی منابع طبیعی و عظیم ترین آلوده کننده محیط زیست است. شرکت های بازرگانی باید بیاموزند که در هماهنگی با تمامی مخلوقات عمل کنند و بر این امر بایستی تاکید شود. بنا بر دارمای انسانی، شرکت های بانفوذ و ثروتمند مانند بیل گیتس که از همان مراحل ابتدایی تجارتشان پیگیرانه در مسیر سود دهی حرکت کرده اند، پیگیر اهدافی مانند انجام اعمال نیکوکارانه و رفاهی هم بوده اند. همچنین دریافته ایم که، بسیاری از پیش برنده های موفق در زمینه بازرگانی، در دوران تکاملشان، برای امور تجاریشان قائم مقام تعیین می کنند و یک شورای مشورتی تعیین می کنند. این مقاله همچنین چگونگی تشریح اصول در دارما و سوادارمای اجتماعی را با دقت شرح می دهد، که هر دو به یک اندازه با جامعه ی تجاری ارتباط دارند. بطور خلاصه، ادبیات ودایی رویکردی معنوی در بازرگانی را در نظر دارد، که به تامل درونی و خلوص درون نیازمند است.

در دنیای مدرن، شرکت ها در حالیکه تجارتشان را اداره می کنند، برای نشان دادن مسئولیت بیشتر در قبال اجتماع برانگیخته شده اند. طبق گفته میلتون فریدمن، تنها و تنها یک مسئولیت اجتماعی برای کسب و کار وجود دارد و آن این است: استفاده از منابع تجارت و شرکت در فعالیت هایی که برای افزایش منافع تجارت طراحی شده است، البته، تا زمانی که در چارچوب قوانینی عمل کند که می گوید رقابت باید در فضایی باز و آزاد بدون فریبکاری و تقلب انجام بگیرد(میلتون فریدمن،سپتامبر 1970). باوجود دیدگاه میلتون فریدمن و پیروانش، یک بیداری جدید در تجارت، در جهت مسئولیت سازمانی شکل گرفته است. استدلال کنندگان CSR باور دارند که شرکت ها، منافع بسیاری کسب می کنند و در این راه، هزینه های اجتماعی زیادی به اجتماع تحمیل می شود، بدین ترتیب آنها از نظر اخلاقی مقیدند در قبال اجتماع مسئولانه تر رفتار کنند. یک باور کلی وجود دارد که بر اساس آن در گذشته، شرکت های بزرگ جهان، آگاهی همه جانبه ای در مورد مسئولیت هایشان در قبال کارمندان، مشتریان و اجتماع داشتند. از آن پس، این فلسفه پسندیده که بر تصمیمات کسب و کار تاثیر می-گذاشت، جای خود را به کسب حداکثر سود در کوتاه مدت داد. ناظران شرکت ها می گویند، احتمالا در پاسخ به نارضایتی عمومی از رفتار غیر مسئولانه ی شرکت ها، بخشش های خیرخواهانه ی آنها مورد توجه قرار گرفته است. در نتیجه ی تجارت مرزی، سرمایه گذاران چند ملیتی و زنجیره های تامین جهانی، افزایش سطح آگاهی از دغدغه-های CSR در رابطه با تلاش برای مدیریت منابع انسانی، حفاظت از محیط زیست، و سلامتی و ایمنی در میان دیگر چیزها بوجود آمده است. (گزارش هیئت دولت بر CSR، KPMG در هند). واقعیت این است که MNC در بسیاری از کشورها منفور است. سیاست جهانی شدن بعنوان ابزار ضد فقر شناخته شده است. در نتیجه ی تغییر و تحول در عرصه ی کسب و کار در مورد مسئله مسئولیت اجتماعی تجارت، افکار مختلف CSR ؛ فلسفه ها و رویکردهایی شکل می گیرد. در این مقاله تلاش شده است تا توجه خواننده را به مفهوم اصول اخلاقی در بازرگانی و مسئولیت اجتماعی، آنگونه که در حماسه های هندو مانند رامایانا، مهابهاراتا و ادبیات ودایی، تشریح شده است، معطوف شود و رابطه آنها را با هم در زمینه ای نوین دریابیم.