دانلود مقاله ISI انگلیسی شماره 143960
ترجمه فارسی عنوان مقاله

پیش بینی رفتار بازیافت نوجوانان در بین انواع مختلف پنج نوع شخصیت

عنوان انگلیسی
Predicting adolescents' recycling behavior among different big five personality types
کد مقاله سال انتشار تعداد صفحات مقاله انگلیسی
143960 2017 34 صفحه PDF
منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : Journal of Environmental Psychology, Volume 54, December 2017, Pages 57-64

ترجمه کلمات کلیدی
بازیافت، شخصیت، بزرگ پنج رویکرد شخصیتی، نظریه رفتار برنامه ریزی شده،
کلمات کلیدی انگلیسی
Recycling; Personality; Big five; Person-oriented approach; Theory of planned behavior;
ترجمه چکیده
در این مطالعه رفتار نوپای خود گزارش شده توسط نوجوانان، با اتخاذ رویکرد فردی بسیار مورد نیاز، مورد بررسی قرار گرفته است. ما دریافتیم که نوجوانانی که دارای انواع شخصیت های متفاوت هستند، روش های مختلفی را برای بازیافت در نظر می گیرند. کسانی که دارای ویژگی های سازگارتر و مثبت تر از شخصیت هستند، نگرش های مثبت تر نسبت به بازیافت و مشارکت در بازیافت بیشتر از افرادی است که دارای ویژگی های سازگاری کمتری هستند. در مدلهای تحقیقاتی بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده، تفاوت های کمی در روابط خطی بین متغیرهای مدل بین خوشه ها یافت شده است. نتایج نشان می دهد که مداخلات باید به افرادی که به آنها بیشتر نیاز دارند، به جای جمعیت عمومی هدف قرار گیرد. پیشنهادات برای پژوهش های آینده و برخی نکات عملی ارائه شده است.
پیش نمایش مقاله
پیش نمایش مقاله  پیش بینی رفتار بازیافت نوجوانان در بین انواع مختلف پنج نوع شخصیت

چکیده انگلیسی

The present study investigates adolescents' self-reported recycling behavior, adopting a much-needed person-oriented approach. We found that adolescents that have different personality types approach recycling differently. Those who have more expressed adaptive and positive personality traits show more favorable attitudes toward recycling and engage in recycling more than those who have less adaptive traits. Investigating models based on the theory of planned behavior, we found slight differences in linear relationships between the model's variables among clusters. The results indicate that interventions should be targeted at the people that need them the most rather than the general population. Suggestions for future research and some practical points are presented.