ترجمه فارسی عنوان مقاله

موسیقی درمانی در اختلال اضطراب فراگیر

عنوان انگلیسی

Music therapy in generalized anxiety disorder

کد مقاله	سال انتشار	تعداد صفحات مقاله انگلیسی
35096	2015	6 صفحه PDF

منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : The Arts in Psychotherapy, Volume 44, July 2015, Pages 19–24

فهرست مطالب ترجمه فارسی

چکیده

کلمات کلیدی

مقدمه

روش ها

موسیقی درمانی

جدول 1 جلسات موسیقی درمانی: درمان GAD.

شکل 1 منحنی روش شناختی HMT. این شکل 7 مرحله فرآیند موسیقی درمانی را نشان می دهد. این مراحل توسط درمانگر در مطالعات فردی و گروهی پیگیری شد تا بتواند بیمار را از طریق فرایندهایی بر اساس تجربیات شخصی او و کشف لحظات کلیدی بیان این تجربیات، هدایت کند.

جدول 2 ساختار جلسه 4. شامل موضوع، فعالیت، شرح، هدف، محتوا، مدت زمان و مرحله روش شناختی برای هر تمرین است.

نتایج

تجزیه و تحلیل آماری

شکل 2. مقایسه میانگین های کل در پیش و پس آزمون برای اضطراب. محورهای قائم نشان دهنده نمرات BAI هستند.. 0 تا 21 نشان دهنده اضطراب کم است؛ 22 تا 35 نشان دهنده اضطراب متوسط است؛ 35 و بالاتر نشان دهنده اضطراب شدید است. علامت (*) نشان می دهد که تفاوت بین نتایج پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از آمار ویلکاکسون برای BAI معنا داراست (Z = -2.201، p <.028).

شکل 3. مقایسه میانگین های کل در نمرات پیش و پس آزمون برای افسردگی. محور قائم نشان دهنده نمرات BDI است. 0 تا 9 بیانگر حداقل افسردگی است. 10 تا 16، نشان دهنده افسردگی خفیف است؛ 17 تا 29، نشان دهنده افسردگی متوسط است؛ و 30 و بالاتر، نشان دهنده افسردگی شدید است. علامت (*) نشان می دهد که تفاوت بین پیش آزمون و پس از آزمون با استفاده از آمار ویلکاکسون برای BDI معنا داراست (Z = -2.023، p <.043).

بحث

نتيجه گيري

ترجمه کلمات کلیدی

موسیقی درمانی - اختلال اضطراب فراگیر - روانپزشکی - روان درمانی -

کلمات کلیدی انگلیسی

Music therapy; Generalized anxiety disorder; Psychiatry; Psychotherapy

ترجمه چکیده

در این مطالعه، موسیقی درمانی به عنوان رویکردی جدید در روانپزشکی بالینی برای اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، که یکی از مهمترین موارد اختلال یادگیری است، ارائه می شود. ما نتایج یک مداخله آزمایشی را با بیماران بالینی و دریافت کننده دارو ارایه می دهیم. موسیقی درمانی با استفاده از یک دستورالعمل نظام مند برای کاهش علائم این اختلال استفاده شد. گروه مورد مطالعه شامل هفت بیمار بدون همبودی بود. بیماران با استفاده از دستورالعمل تشخیصی و آماری اختلالات روانی، نسخه چهارم (DSM-IV) و توسط روانپزشکان در موسسه ملی روانپزشکی رامون دلا فوئنت مونیز شناسایی شدند. ~ محققان یک برنامه 12 جلسه ای 2 ساعته برای این گروه از بیماران ارایه کردند. طرح پیش آزمون / پس آزمون با استفاده از پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک مورد استفاده قرار گرفت. آزمون آماری ویلکاکسون، کاهش قابل توجهی در اختلال پس از مداخله نشان داد. نتایج نشان می دهد که موسیقی درمانی در کاهش اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به GAD مؤثر است. مطالعات بیشتری برای تایید این داده های آزمایشی لازم است.

ترجمه مقدمه

مطالعه میان فرهنگی سازمان بهداشت جهانی (WHO) در 14 کشور نشان می دهد که بخش قابل ملاحظه ای، یعنی تقریبا 24 درصد از همه بیماران در مراکز مراقبتهای اولیه، دارای اختلال روانی هستند. علاوه بر این، اضطراب یکی از شایع ترین اختلالات است. نتایج مؤسسه ملی اپیدمیولوژی بیماریهای روانی در 2001 (مینا مورا و همکاران، 2003) نشان می دهد که شایعترین اختلالات از نوع اضطراب (3/14٪ در برخی از زمانها در طول عمر فرد) و بیشترین شیوع آن در شهرهای بزرگ (3/3٪) است. اختلالات اضطرابی (AD) در سنین پایین ظاهر می شود، (از 15 سال که در بولتن WHOگزارش شده است). با توجه به نتایج مطالعات روی25،000 بیماری که با استفاده از معیار CIE-10 ارزیابی شدند، انواع اختلالات AD (یعنی ترس های خاص، جمع هراسى، اختلال استرس پس از سانحه، هراس از مکانهاى شلوغ، اختلال وحشتزدگی)، اختلال اضطراب فراگیر (GAD) بالاترین میزان بروز (7.9٪) را نشان می دهد. GAD با کاهش قابل توجهی در کیفیت زندگی بیماران همراه است. نظرسنجی ملی همبودی در ایالات متحده نشان داد که GAD همواره به طور قابل ملاحظه ای، وضعیت فرد را بدتر می کند. در سال 2008، فدراسیون بین المللی انجمن های روانپزشکی بیولوژیکی (WFSBP) توصیه هایی برای درمان دارویی اضطراب بر اساس ارزیابی اثربخشی و زیان / سود این داروها ارایه داده است. قوی ترین شواهد در مورد اثربخشی بالینی در درمان GAD از SSRIs--سیتالوپرام، پاروکستین، سرترالین، SNRIs-ونلافاکسین، دولوکستین؛ پریگابالین؛ و کوتیاپین گزارش شده است. علاوه بر این، بسیاری از محققان، با اشاره به شواهد، بنزودیازپین ها - آلپرازولام و دیازپام را برای موارد مقاوم در برابر درمان توصیه کرده اند. این دستورالعمل مشخص می کند که در بیماران مبتلا به GAD مقاوم به درمان، از تقویت SSRI با risperidone یا olanzapine می توان استفاده نمود. گزارش دیگری نشان می دهد که درمان های روان شناختی سطح یک مانند درمان شناختی رفتاری (CBT)، روان درمانی روان -پويشىکوتاه مدت و درمان های آرامش بخش مانند درمان شناختی مبتنی بر مراقبه حتی در موارد مقاوم در برابر درمان هم مفید است ( هم به صورت تنها و هم به صورت ترکیبی ). هرچند که درمانهای بسیاری وجود دارد، اما شواهد دارویی و غیر دارویی نشان می دهد که حداقل 50٪ از بیماران مبتلا به GAD با وجود درمان های سطح یک، باز هم نشانه های بیماری در آنها دیده می شود. بنابراین، باید راه های جدیدی را برای بهبود درمان این اختلال کشف کنیم. موسیقی درمانی به عنوان یک درمان غیر دارویی، امکان پذیر است. موسیقی درمانی (MT)، به عنوان استفاده از موسیقی برای اهداف درمانی تعریف می شود. گزارش هایی وجود دارد که موسیقی می تواند اثرات مطلوبی را در افراد مبتلا به آسیب های مختلف ایجاد کند به عنوان مثال، مطالعات قبلی، اثربخشی موسیقی را در از بین بردن موقت نشانه های رایج در بیماران با مشکلات پزشکی مانند آسم و سرطان و همچنین در کاهش استئوآرتریت و در کاهش اضطراب قبل از عمل و در کمک به بیماران تنفسی نشان داده اند. موسیقی به عنوان کمک در درمان و توانبخشی برخی از بیماران روانپزشکی، از جمله اسکیزوفرنی، اختلالات خواب و مشکلات شایع مانند اختلال افسردگی نیز موثر است. موسیقی برای کاهش اضطراب و کمک به بیماران مبتلا به زوال عقل نیز مورد استفاده قرار گرفته است. تفاوت پخش موسیقی در یک مکان برای دستیابی به یک اثر خاص و استفاده از MT در این است که MT یک نوع روان درمانی با یک زمینه معرفت شناختی است و نیاز به یک درمانگر آشنا به تکنیک های روانشناسی خاص دارد. چندین نوع MT وجود دارد که هر کدام با گرایشهای روانشناسی خاصی مرتبط هستند. در این مطالعه آزمایشی، از MT مکزیکو که مبتنی بر روانشناسی گشتالت است با برخی تغییرات استفاده شد،. استفاده از MT برای درمان GAD می تواند مزایای زیر را به همراه داشته باشد: 1. توانایی ایجاد حالت های عمیق تر تجرید و تمرکز. 2. بهبود توانایی برای فراخوانی خاطرات مثبت که بهبودی شناختی را به روشی جدید امکان پذیر می کند. 3. ایجاد شرایط کنترل شده برای شبیه سازی تجربیات مشکل ساز زندگی روزمره و توانایی ایجاد دیدگاه جدید در مورد نحوه برخورد با آنها. در این مطالعه آزمایشی از طراحی گروهی MT استفاده شده و در حوزه روان – فيزيولوژى کاربردی خدمات بالینی در موسسه ملی روانپزشکی ((INPRFM در مکزیکو سیتی انجام شد. از دلایل متداول مشاوره در مورد AD، نتایج ضعیف درمان های دارویی، دوره درمان طولانی مدت، زنان باردار و تشدید و / یا عود بیماری می باشد. این بخش از خدمات بالینی، معمولا بیماران مبتلا به GAD را برای روان درمانی می پذیرد و درمان معمول در چنین مواردی، CBT است (به دلیل اثر کوتاه مدت آن و بهینه سازی منابع انسانی ). در INPRFM، CBT اغلب در قالب گروه درمانی استفاده می شود. این رویکرد ما را به استفاده از روش های MT برای بهینه سازی منابع انسانی و درمان های کوتاه مدت مانند CBT هدایت کرد. هدف از این مطالعه آزمایشی این بود که آیا کاربرد MT می تواند سطح اضطراب را در بیماران مبتلا به GAD، با استفاده از پرسشنامه اضطراب بک، کاهش دهد و اینکه آیا این درمان می تواند موجب کاهش افسردگی در بیماران مبتلا به GAD، با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک شود یا نه. ارزیابی نشانه های افسردگی در ابتدا و پایان مداخله را باید در نظر داشته باشیم زیرا GAD اغلب همراه با درجه های مختلف افسردگی دیده می شود. دو سوال در این مطالعه بررسی شد. آیا استفاده از جلسات گروهی MT باعث کاهش سطح اضطراب در بیماران مبتلا به GAD می شود؟ 2. آیا استفاده از جلسات گروه MT باعث کاهش میزان افسردگی در بیماران مبتلا به GAD می شود؟

دانلود رایگان 2 صفحه اول مقاله لاتین (PDF)

پیش نمایش مقاله

چکیده انگلیسی

This study proposes music therapy as a novel approach in clinical psychiatry for generalized anxiety disorder (GAD), which is one of the most common and incapacitating mental disorders. In this study, we present the results of a pilot intervention with patients under clinical control and receiving pharmacotherapy. Music therapy was used to decrease the symptomatology of this disorder following a structured protocol. The pilot study group consisted of seven patients with no comorbidities. The patients were characterized by Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition (DSM-IV) criteria and were diagnosticated by psychiatrists at National Institute of Psychiatry Ramón de la Fuente Muñiz. The researchers programmed 12 × 2 h sessions for this group of patients. A pre-test/post-test design using the Beck Anxiety and Depression Inventory was used. The Wilcoxon statistical test for related groups in global scores demonstrated a significant reduction after the intervention. The results demonstrate that music therapy was effective in reducing anxiety and depression levels in GAD patients. Additional studies are required to corroborate these pilot data.

مقدمه انگلیسی

The cross-cultural study conducted by the World Health Organization (WHO) in 14 countries demonstrates that a substantial proportion, that is, approximately 24% of all patients in primary care settings, have a mental disorder. Furthermore, anxiety is one of the three most common diagnoses in these settings (Goldberg & Lecrubier, 1995). The results of Mexico's 2001 National Psychiatric Epidemiology Survey (Medina-Mora et al., 2003) reveals that the most frequent disorders are of the anxiety type (14.3% at some moment in a person's lifetime) and that metropolitan areas have the highest prevalence (3.4%) of such disorders. Anxiety disorders (AD) are appearing at earlier ages, with an estimated mean of 15 years as reported in the bulletin of the WHO (2000). Of the different types of AD (i.e., specific phobias, social phobia, post-traumatic stress disorder, agoraphobia, panic disorder), generalized anxiety disorder (GAD) exhibits the highest incidence (7.9%) according to the results of a study with more than 25,000 patients who were assessed using the CIE-10 criteria WHO (2000). GAD in patients is associated with substantial reductions in quality of life and deteriorated functionality. The National Comorbidity Survey administered in the United States found that GAD is always associated with a significant degree of deterioration ( Hoge, Oppenheimer, & Simon, 2004). With respect to the treatment of anxiety, in 2008, the World Federation of Societies of Biological Psychiatry (WFSBP) Guidelines included pharmacological treatment recommendations based on the quality of evidence for efficacy and risk/benefit assessment of GAD (Bandelow, Zohar, Hollander, Kasper, & Möller, 2008). The strongest evidence of clinical efficacy in the treatment of GAD was found for SSRIs—citalopram, paroxetine, sertraline; SNRIs—venlafaxine, duloxetine; the calcium channel modulator–pregabalin; and a second generation antipsychotic (SGA)—quetiapine (Bandelow et al., 2008 and Allgulander, 2010). In addition, many authors, citing strong evidence, have recommended the benzodiazepines – alprazolam and diazepam – for treatment-resistant cases (Lanouette & Stein, 2010). These guidelines specify that in treatment-refractory GAD patients, augmentation of SSRI treatment with risperidone or olanzapine (SGAs) may be used (Bandelow et al., 2008 and Allgulander, 2010).

نتیجه گیری انگلیسی

It appears that MT was an effective psychotherapeutic treatment in the psychiatric care of patients with GAD. The results of this pilot study demonstrate that MT was effective in reducing anxiety and depression levels in GAD patients, though it is necessary to conduct additional evaluations that consider the limitations of this study before considering this as a therapeutic option. However, the significant results of the application of MT in these cases of GAD encourage and allow us to affirm that MT could function as an effective adjuvant in treating GAD.