ترجمه فارسی عنوان مقاله
اثرات شرطی و غیرمستقیم سن نخستین مواجهه با علائم PTSD
عنوان انگلیسی
Conditional and indirect effects of age of first exposure on PTSD symptoms
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
60238 | 2016 | 10 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Child Abuse & Neglect, Volume 51, January 2016, Pages 303–312
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
کلمات کلیدی
اهمیت ارزیابی قربانیسازی متعدد
توضیحات در مورد قدرت قربانیسازی زودرس
خطر غیر مستقیم
مسیر خطر شرطی
مطالعه حاضر
شركت كنندگان
رویه ها
شکل 1. تصویر مدل بررسی اثرات غیرمستقیم و مشروط سن اولین بار در معرض علائم استرس پس از سانحه
معیارهای
جمعیتشناختی
برنامه تحلیل داده ها
نتایج
شکل 2. نمایش گرافیکی اثر سن اولین قرارگیری در معرض رابطهی بین CVE کل و علائم هایپراروزال.
جدول 1. آمار توصیفی: مواجهه کودکی در معرض خشونت و سن اولین مواجهه.
جدول 2. ارتباط بین انواع مواجهه خشونت، سن اولین قرارگیری در معرض و علائم PTSD.
بحث
محدودیت ها و دستورالعمل های آینده
پیامدهای بالینی
کلمات کلیدی
اهمیت ارزیابی قربانیسازی متعدد
توضیحات در مورد قدرت قربانیسازی زودرس
خطر غیر مستقیم
مسیر خطر شرطی
مطالعه حاضر
شركت كنندگان
رویه ها
شکل 1. تصویر مدل بررسی اثرات غیرمستقیم و مشروط سن اولین بار در معرض علائم استرس پس از سانحه
معیارهای
جمعیتشناختی
برنامه تحلیل داده ها
نتایج
شکل 2. نمایش گرافیکی اثر سن اولین قرارگیری در معرض رابطهی بین CVE کل و علائم هایپراروزال.
جدول 1. آمار توصیفی: مواجهه کودکی در معرض خشونت و سن اولین مواجهه.
جدول 2. ارتباط بین انواع مواجهه خشونت، سن اولین قرارگیری در معرض و علائم PTSD.
بحث
محدودیت ها و دستورالعمل های آینده
پیامدهای بالینی
ترجمه کلمات کلیدی
تروما؛ استرس پس از سانحه؛ فرزندان؛ DSM-5؛ مواجهه با خشونت؛ قربانی
کلمات کلیدی انگلیسی
Trauma; Posttraumatic stress; Children; DSM-5; Violence exposure; Victimization
ترجمه چکیده
مواجهه کودک با خشونت (CVE) در سالهای رشد سازندهی وی ممكن است اثرات بسزایی در شدت و پیچیدگی علائم استرس پس از حادثه (PTSS) در بزرگسالی داشته باشد، با این حال در بررسی نقش سن نخستین مواجهه در زمینهی قربانیسازی متعدد یا فراتر رفتن از بررسی اثرات مستقیم، تحقیقات کمی صورت گرفته است. پژوهش حاضر به بررسی ارتباطات خاص بین سن نخستین مواجهه، CVE مجموع و علائم استرسی پس از سانحه در بزرگسالی میپردازد. علاوه بر این، اثرات شرطی و غیرمستقیم سن نخستین مواجهه بر علائم استرسی پس از سانحه بررسی شده است. ما فرض را بر این گذاشتیم که سن نخستین مواجهه با خشونت با میزان بالاتری از مواجهه با خشونت در کل، در دوران کودکی، همراه خواهد بود و از این طریق شدت علائم استرسی پس از سانحه (یعنی اثر غیرمستقیم) را پیشبینی میکنیم.
ما همچنین فرض کردیم که سن نخستین مواجهه میتواند رابطه بین مواجهه با خشونت در کل و علائم استرسی پس از سانحه را تحت تاثیر قرار دهد، به طوری که مواجههی زودرس اثرات مواجهه با خشونت را تشدید میکند (یعنی اثر شرطی). شرکتکنندگان شامل 269 بزرگسال بود که مواجهه با خشونت را تجربه کرده بودند و از طریق MTurk جذب شده بودند؛ میانگین سن نخستین CVE 6 سال بود (SD = 3.29). مدلهای فرآیند شرطی نشان دادند که سن نخستین مواجهه ارتباط قابل توجهی با مواجهه با خشونت کل در کودکی دارد، که این امر به نوبه خود ارتباط چشمگیری با علائم استرسی پس از سانحه در همه زمینهها دارد. علاوه بر این، اثر شرطی از سن اولین مواجهه وجود داشت به طوری که رابطهی بین مواجهه کل با خشونت و علائم هایپراروزال (بیشبرانگیختگی) برای کسانی که نخستین بار در سنین پایینتر مواجهه را تجربه کردهاند قویتر بود. یافتهها از قدرت ویژهی ترومای زودرس در سیستمهای پاسخگویی نظارتی پشتیبانی میکنند.
ترجمه مقدمه
میزان مواجهه با خشونت در کودکی (CVE) در ایالاتمتحده به طرز حیرتانگیزی بالا است، به طوری که 71٪ از افراد حداقل یک نوع از خشونت را قبل از 18 سالگی گزارش میکنند (فینکلور ، ترنر ، اورمرود و هامبی 2009). متاسفانه، این احتمال وجود دارد که کسانی که در معرض رویدادهای آسیبزا قرار داشتهاند، چندین مورد از مواجهه را گزارش کنند (کسلر ، 2000)، و کسانی که انواع مختلفی از مواجهه را گزارش میکنند (به عنوان مثال، هم تجاوز جنسی و هم مواجهه با خشونت شریک زندگی صمیمی) - که از آن با عنوان قربانیان متعدد نیز یاد میشود - به احتمال زیاد پیامدهای منفی را تجربه میکنند (فینکلور، اورمورد و ترنر 2007a، 2007b). اثرات منفی کوتاهمدت CVE که به طور معمول گزارش میشوند شامل داخلیسازی و بیرونیسازی مشکلات رفتاری، علائم استرسی پس از سانحه، بههم ریختگی فیزیولوژیکی و مشکلات شناختی و توجه است (چان و یونگ 2009؛ گراهام-برمان، هاول، میلر، کوک و لیلی ، 2010؛ میلر 2014؛ مارگولین و گوردیس 2000؛ ییتس، دادس، سروفه و ایگلند 2003). بزرگسالان با سابقه CEV سطوح بالاتری از اضطراب، افسردگی، استرس پس از سانحه، رفتارهای پرخطر بهداشتی، مشکلات سلامت جسمی و اقدام به خودکشی را گزارش میکنند (میلر-گراف، کاتر، هاول، و گراهام برمان، 2015، دابی، فلیتی، دونگ، گیلز، و آندا، 2003). فراتر از پیامدهای منفی بر سلامت روان، CVE به طور قابل توجهی هم با قربانیسازی خشونت در بزرگسالی همراه است (آراتا 2002؛ هالیدی، سلم، وون و سوریس 2014؛ مسمن و لانگ 1996؛ وایتفیلد، آندا، دابی و فلیتی 2003؛ ویزدم، زایا و داتون 2008).