گرایش به خودکشی، استرس پس از تروما، و افسردگی پس از زلزله و بدرفتاری: یک مطالعه بین بخشی با یک نمونه تصادفی متشکل از 6132 کودک و نوجوان چینی

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2.مواد و روش ها

2.1. شرکت کنندگان

2.2.سنجه ها

گرایش به خودکشی

بدرفتاری با کودک

علائم استرس پس از تروما / PTSD 

افسردگی

تجربه زلزله

2.3. کنترل کیفیت داده ها

2.4. تحلیل آماری

3.نتایج

4.بحث

جدول 1: توصیف آماری جمعیت مطالعه و نسبت افرادی که در پرسشنامه ها بالاتر از نمره معیار بالاتری نمره کسب کردند (تعداد کل= 5505)

جدول 2: PTSD، علائم افسردگی و گرایش به خودکشی بر حسب سن، جنسیت، و نوع تجربه زلزله (تعداد کل=5505).

جدول 3: همبستگی های پیرسون میان متغیرهای مطالعه (تعداد کل=5505)

جدول 4: رگرسیون خطی سلسله مراتبی چندگانه گرایش به خودکشی بخاطر سوء استفاده و بی توجهی، پس از کنترل عوامل پاتولوژی روانی دیگر 

جدول 5: تحلیل های میانجی گری اثرات مستقیم و غیرمستقیم سوء استفاده و بی توجهی عاطفی از طریق PTSD و افسردگی بر گرایش به خودکشی

نکات برجسته

پیشینه زنده ماندن از واقعه زلزله می تواند ریسک خودکشی را میان کودکان و نوجوانان به شدت افزایش دهد، خصوصا اگر آن ها پس از زلزله مورد بی توجهی عاطفی و بدنی یا سوء استفاده در خانه قرار بگیرند. اینکه پس از یک فاجعه طبیعی مانند زلزله چه مسائلی بر آسیب پذیری نوجوانان نسبت به خودکشی اثر می گذارد مشخص نشده است.این مطالعه رابطه میان ترومای کودکی، گرایش به خودکشی، پاتولوژی روانی و تجربه زلزله را بررسی می کند. روش گرایش به خودکشی، سطح تجربه زلزله، اختلال استرس پس از تروما (PTSD)، افسردگی و بدرفتاری (شامل بی توجهی یا سوء استفاده عاطفی و بدنی) 6132 کودک و نوجوان زنده مانده از زلزله ارزیابی شد که از سه مدرسه ابتدایی، پنج مقطع متوسطه اول و دو مقطع متوسطه دوم و یک دبیرستان شش ساله در شهرستان های بائوژینگ، لوشان و تیانکوآن بصورت تصادفی انتخاب شده بودند. این مناطق بخاطر زلزله سال 2013، به شدت مورد آسیب قرار گرفته بودند. نتایج نمرات پرسشنامه رفتارهای خودکشی محور- اصلاح شده (SBQ-R) بالا بودند، 27.8 درصد از شرکت کنندگان بالاتر از نمره معیار 7 گرفتند. رگرسیون چندمتغیره نشان داد که افسردگی و سوء استفاده عاطفی تجربه شده بعد از زلزله نقش مهمی در ریسک خودکشی داشته است، در حالیکه بی توجهی عاطفی و PTSD نقش کمتری داشتند. تحلیل های واسطه نشان داد که PTSD و علائم افسردگی تاحدی در رابطه گرایش به خودکشی با سوء استفاده یا بی توجهی عاطفی دخالت دارد. نمرات PTSD، افسردگی و گرایش به خودکشی بصورت کلی برای دخترها بیشتر از پسرها بودند در حالیکه نمرات افسردگی و گرایش به خودکشی برای شرکت کنندگان بزرگ تر از نظر سنی، بیشتر از جوانترها بود. نتیجه گیری ها نتایج ما نشانگر نیاز برای اجرای برنامه های پیشگیری از خودکشی با تمرکز بر مدرسه و نوجوانان را خصوصا بعد از رویدادهای فاجعه بار نشان می دهد. مداخلات نیز باید بر حسب جنسیت و مرحله رشدی متناسب سازی شوند. گرایش به خودکشی بصورت مستقل با بی توجهی، سوء استفاده عاطفی، افسردگی و علائم PTSD در این جمعیت جوان مصیبت زده ارتباط دارد. مطالعات طولی باید بررسی کنند که آیا افسردگی و علائم PTSD در رابطه بین سوء استفاده یا بی توجهی عاطفی گذشته و ریسک خودکشی فعلی مداخله می کند یا خیر.

شواهد زیادی نشان داده که زنده ماندن از واقعه زلزله (وهید و همکاران، 2006؛ ییپ، 2009) یا طوفان (کسلر و همکاران، 2008؛ تانگ و همکاران، 2010) می تواند به شدت احتمال گرایشات به خودکشی را افزایش دهد. اکثر مطالعات در مورد پیامدهای روانی فجایع طبیعی بر نوجوانان (سینات و دیریویس، 2015؛ کارماسی و همکاران، 2013؛ دل اوسو و همکاران، 2014؛ گوکسن و همکاران، 2013؛ هیلر و همکاران، 2016؛ کوسوکوگلو و همکاران، 2015؛ لای و همکاران، 2013) بر اختلال استرس پس از تروما (PTSD) و افسردگی تمرکز کردند و کمتر به خودکشی پرداخته اند. کودکان و نوجوانان پس از فجایع طبیعی بخاطر کمبود دانش و تجربه و مهارت های مقابله ای ضعیف ممکن است بیشتر آسیب پذیر نسبت به خودکشی باشند (ویندفور و کاپور، 2011). این مسائل می تواند ریکاوری آنها را مختل کند و باعث شود که نسبت به پریشانی روانی بیشتر آسیب پذیر بمانند (گراس و تامپسون، 2007؛ سالمون و بریانت، 2002). مطالعات اندکی که در مورد بازماندگان جوان و نوجوان زلزله تحقیق کردند، افزایش گرایش به خودکشی را گزارش کرده اند. در یک مطالعه، 343 نوجوان که زلزله لاکیا در ایتالیا سال 2009 را تجربه کرده بودند، دو سال بعد از این تجربه تلخ، 10 درصد افزایش گرایش به خودکشی پیدا کرده بودند (استراتا و همکاران، 2014). مطالعه گرایش به خودکشی در میان 2298 کودک و نوجوان بازمانده از زلزله ونچوآن در چین سال 2009، نشان داد که نرخ این گرایش 14.4 بوده است (یینگ و همکاران، 2015). عوامل موثر در این افزایش و نقش سن و رشد بخوبی مورد بررسی قرار نگرفته است. یک مطالعه در آمریکا نشان داد که نرخ خودکشی در میان جوانان از 1.28 نفر به ازای هر صدهزار نفر میان افراد 10 تا 14 ساله تا 7.79 نفر به ازای هر صدهزار نفر در میان افراد 15 تا 19 ساله و 3.76 نفر به ازای هر صدهزار نفر میان افراد 20 تا 24 ساله متغیر است (بورس و اسلیت، 2009). با این حال، اینکه نتایج مشابه برای افراد جوانی که تجربه تلخ فجایع طبیعی را دارند صادق است یا خیر مشخص نیست. اطلاعات کیفی تر در مورد عوامل موثر در گرایش به خودکشی پس از تروما از جمله اثرات رشدی، می تواند افراد در معرض ریسک خودکشی را مشخص تا مداخلات موثر روی آنها انجام گردد. 30 آوریل 2013 زلزله یاآن با قدرت 7 ریشتر آمد و شهرستان لاشان و مناطق اطراف آن را به شدت تخریب کرد، که جزو مناطق کوهستانی روستایی و فقیرنشین در چین محسوب می شدند. کودکان و نوجوانان نه تنها با اثرات تروما پس از زلزله روبرو شدند بلکه در درون خانواده نیز دچار بی مهری قرار گرفتند (لیب و همکاران، 2008)، از جمله بی توجهی و سوء استفاده؛ که عامل بی توجهی می تواند منجر به وضعیت سلامت ذهنی ضعیف شود و که متاسفانه بر اساس فرهنگ چین اغلب اعمال چنین رفتاری تحمل می شود (چن و چان، 2016؛ کیائو و چان، 2005؛ ژائو و یو، 2016). مطالعه قبلی ما که بر اساس مصاحبه های ساختارمند رو در رو با بازماندگان زلزله یاآن بود نشان داد که تنش با والدین، سوء استفاده و بی توجهی ریسک توسعه مشکلات روانشناختی را افزایش داده است (تانگ و همکاران، 2017). مساله بدرفتاری با کودک بُعد جدیدی به ادبیات این حوزه اضافه می کند که نشان می دهد که پریشانی روانشناختی، مانند PTSD و افسردگی می تواند در افزایش ریسک گرایش به خودکشی در کودکان و نوجوانان پس از فجایع طبیعی مداخله کند (کریسینسکا و لستر، 2010؛ پاناگیوتی و همکاران، 2012؛ پاناگیوتی و همکاران، 2015؛ یینگ و همکاران، 2015). این یافته نشان می دهد که باید اثرات احتمالی چنین بدرفتاری هایی بر تجربیات پس از فاجعه برای بازماندگان جوان بررسی گردد. بنابراین، مطالعه فعلی سعی می کند تا مشخص کند که چه مشکلات روانشناختی در کودکان بر آسیب پذیری افراد جوان نسبت به خودکشی اثر می گذارند. ما با تمرکز بر افراد جوان مصیبت دیده بر اثر زلزله یاآن 2013، روابط میان انواع تجربه زلزله، بدرفتاری با کودکان، پاتولوژی روانی، و گرایش به خودکشی را بررسی می کنیم. ما این فرضیه را تست می کنیم که آیا سوء استفاده و بی توجهی نسبت به کودکان بصورت مستقیم بر گرایش به خودکشی این افراد اثر دارد یا خیر و بصورت غیرمستقیم اثرات تجربه خودکشی را بدتر می کند یا خیر (یعنی از طریق افسردگی و PTSD ). ما همچنین اثر سن، جنسیت، نوع تجربه زلزله بر افسردگی، PTSD و گرایش به خودکشی را بررسی خواهیم کرد.