ترجمه فارسی عنوان مقاله
رفتار و نمایندگی دلبستگی فرزندان فاستر: تأثیر تجربیات پیش از ازدواج کودکان و حساسیت مراقبان پرستار
عنوان انگلیسی
Foster children's attachment behavior and representation: Influence of children's pre-placement experiences and foster caregiver's sensitivity ☆
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
63212 | 2016 | 13 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Child Abuse & Neglect, Volume 51, January 2016, Pages 323–335
ترجمه کلمات کلیدی
ضمیمه، فرزندان فاستر، حساسیت والدین، زودرس زودرس، مراقبت از تاریخ
کلمات کلیدی انگلیسی
Attachment; Foster children; Parental sensitivity; Early adversity; Caregiving history
ترجمه چکیده
اگرچه اکثریت فرزندان پرستار در معرض ابتلا به بیماری های زودرس در خانواده های زیست محیطی قرار دارند و یک یا چند اختلال روابط دلبستگی را تجربه کرده اند، اغلب مطالعات شگفت آور فرزندان پرستار را به عنوان محرمانه به عنوان کودکان در نمونه های کم خطر مورد توجه قرار می دهند. با این حال توجه تقریبا به طور انحصاری برای شکل گیری دلبستگی در کودکان کمتر از دو ساله پرداخت شده است و اکثر مطالعات صرفا رفتار وابستگی را مورد بررسی قرار می دهند، در حالی که تعداد کمی از نمایندگی های فرزندان فرزندان درباره روابط دلبستگی شناخته شده است. برای به دست آوردن یافته های مربوط به دلبستگی در فرزندان فرزندان و پیش بینی کننده های آن، مطالعه ما هر دو رفتار دلبستگی و نمایندگی در فرزندان طفل بین 3 تا 8 سال را مورد بررسی قرار داد. پیش بینی های بالقوه گوناگون از جمله متغیرهای کودک، والدین تولد متغیرها، تجربیات پیش از قرار دادن و رفتار مراقب پرستار در تحلیل ها گنجانده شده است. نتایج نشان داد که کودکان پرستار هر دو ضریب پایبندی پایین و نمره ناهنجاری بالاتر نسبت به کودکان در نمونه های کم خطر را نشان دادند. رفتار و نمایندگی پیوستگی به طور گسترده ای مستقل از یکدیگر بودند. عوامل مختلفی را به رفتار و نمایندگی دلبستگی کمک کرد: در حالی که رفتارهای دلبستگی فرزندان به طور عمده توسط پدر و مادر والدین تحت تأثیر قرار گرفت؟ رفتار، تجربیات پیش از جابجایی پیش بینی کننده فعالیت بیش فعالی و اختلال در سطح نمایندگی بود. نتایج نشان می دهد که در هنگام مداخله با خانواده های پرستار، به نظر می رسد که ضروری است که نه تنها بر ارتقاء رفتار دلبستگی امن تمرکز نکنیم، بلکه به منظور ایجاد مداخلات برای تقویت نمایندگی های دلبستگی ایمن و سازمان یافته.