ترجمه فارسی عنوان مقاله
ذهنآگاهی، شخصیت و اختلال خوردن
عنوان انگلیسی
Mindfulness, personality and disordered eating
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
116169 | 2017 | 6 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Personality and Individual Differences, Volume 119, 1 December 2017, Pages 7-12
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
کلمات کلیدی
1.مقدمه
1.1 نظریه حساسیت تقویت
1.2 RST و خوردن ناهنجار
1.3 ذهنآگاهی و اختلال خوردن
1.4 ذهنآگاهی، RST و پیامدهای روانشناختی
1.5 فرضیهها
2. روششناسی
2.1 شرکتکنندگان و رویه
2.2 معیارها و همسوییهای درونی
2.2.1 r-RST
2.2.2 ذهنآگاهی
2.2.3 خوردن مهارکننده
شکل 1. الگوی تعدیلگر آزموده شده. انتظار میرود ذهنآگاهی رابطۀ میان سیستمهای فرعی r-RST و معیارهای اختلال خوردن را تعدیل کند.
جدول 1.میانگین و انحراف معیار حساسیت به تقویت، ذهنآگاهی و متغیرهای اختلال خوردن
2.2.4 خوردن بیرونی و هیجانی
3. نتایج
3.1. رگرسیون چندگانۀ سلسله مراتبی
3.2 تحلیل تعدیلی
3.2.1 خوردن هیجانی
3.2.2 خوردن بیرونی
3.2.3 Eat-26
شکل 2. تأثیر ذهنآگاهی روی رابطۀ میان r-BIS و خوردن بیرونی، به گونهای که بزرگی تأثیر همراستا با بزرگی ذهنآگاهی افزایش مییابد.
4. بحث
4.1. محدودیتها
5. نتیجهگیری
ترجمه کلمات کلیدی
ذهن آگاهی، خوردن ناهنجار، شخصیت، نظریه حساسیت تقویتی،
کلمات کلیدی انگلیسی
Mindfulness; Disordered eating; Personality; Reinforcement sensitivity theory;
ترجمه چکیده
درک تفاوتهای فردی که سبب آسیبپذیری برخی افراد در برابر اختلال خوردن میشود کمک میکند تا نظارت و بررسی مؤثرتری انجام گیرد. افزون بر این، درک شیوۀ تعامل عوامل محافظتی با چنین تفاوتهای فردی یاریگر ترسیم راهبرد مداخلههاست. مطالعۀ حاضر به منظور بررسی این موضوع که آیا ویژگی ذهنآگاهی رابطۀ میان شخصیت و اختلال خوردن را تعدیل میکند یا خیر، پرسشنامۀ خودتکمیلی بر اساس نظریه حساسیت به تقویت تجدید نظر شده را بهکار برده است. پرسشنامۀ مذکور توسط دانشجویان دانشگاه (N = 332) پر شده است. نتایج حاکی است سیستم بازداری رفتاری با رفتار خوردن عاطفی و بیرونی افزایش یافته و سیستم فعالیت رفتاری با خوردن محدود کنندۀ افزایش یافته مرتبط بود. ویژگی ذهنآگاهی با سطوح پایین تمامی الگوهای اختلال خوردن مرتبط دانسته شد. در مجموع، هیچ تأثیر تعدیلی معنیداری از ذهنآگاهی مشاهده نشد، گرچه تعامل میان ذهنآگاهی و سیستم بازدارندۀ رفتاری در مورد خوردن بیرونی، با تأثیری کوچک، معنیدار از آب درآمد که نشان میدهد احتمالاً مزیتهای ذهنآگاهی برای آن دسته که حساسیت بالایی به تضاد هدف دارند کمتر باشد. در حالی که یافتهها اهمیت تفاوتهای فردی را برجسته میسازد، از کاربرد ذهنآگاهی در قالب اقدامی مداخلهآمیز برای اختلال خوردن پشتیبانی میکند.
ترجمه مقدمه
اختلال خوردن طیف وسیعی از الگوهای نادرست خوردن، از جمله، خودداری از خوردن غذا، رژیم گرفتن، استفراغ کردن، بیش از حد خوردن، نداشتن کنترل در خوردن، مصرف قرصهای ملین و رژیمی، را در بر میگیرد (کرول، نئومارک-استاینر، استوری و ایرلند، 2002). تأثیر اینچنینی الگوهای غذا خوردن عبارت است از نقصهای فیزیکی (عقبافتادگی رشد، نوسانات وزنی، استخوان نهچندان سالم)؛ کمبود مواد غذایی؛ (بریلا، 2003)؛ و تأثیرات فیزیکی شدید (برای نمونه، استرس فیزیولوژیکی، افسردگی، اضطراب، سوءمصرف مواد و اقدام به خودکشی)؛ (نئومارک-استاینر، استوری، دیکسون و موری، 1998). شواهدی وجود دارد مبنی بر این که اختلال خوردن مسیری است به سمت آسیبهای جدیتر سلامتی همچون افزایش ریسک ابتلا به مشکلات شدید مرتبط با خوردن؛ اختلالات کلینیکی و تشخیص داده شدۀ خوردن (بریلا، 2003)؛ و چاقی (دسای، میلر، استاپلز و براوندر، 2008) است. به منظور کاهش ریسک تأثیر چنین پیامدهای شدیدی، شناسایی زودهنگام و درمان مؤثر اختلال خوردن از اهمیت برخوردار است (نئومارک-استاینر و همکاران، 2006). در تحقیقات مشخص شده است تفاوتهای فردی میتواند نشاندهندۀ آن دسته از افرادی باشد که در معرض ریسک اختلال خوردن هستند (برای نمونه، لاکستون و داوی، 2006) و حمایت رو به افزایشی از ذهنآگاهی در قالب اقدامی مداخلهآمیز شده است (برای نمونه، اتکینسون و واید، 2014).