دانلود مقاله ISI انگلیسی شماره 23107
ترجمه فارسی عنوان مقاله

سهامداران بزرگ متعدد و ارزش شرکت

عنوان انگلیسی
Multiple large shareholders and firm value
کد مقاله سال انتشار تعداد صفحات مقاله انگلیسی
23107 2005 22 صفحه PDF
منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : Journal of Banking & Finance, Volume 29, Issue 7, July 2005, Pages 1813–1834

فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده

واژگان کلیدی

1.مقدمه

2.سهامداران بلوکی متعدد و ارزش شرکت: مدلی ساده

3.داده ها

1.3. نمونه

2.3. توصیف متغیر

3.3. آمار توصیفی

4.نتایج رگرسیون

1.4. آزمون فرضیه های 1 و 2

2.4. آزمون فرضیه ی 3

5.استواری

6.نتیجه گیری

جدول 1 .خلاصه ی آمار و توزیع مالکیت و کنترل

جدول 2 .آمار توصیفی: سهامداران بلوکی و Qهای توبین میانه

جدول 3 .رگرسیون های مربوط به رابطه ی بین ارزش شرکت و قابلیت رقابت کنترل

جدول 4 .رگرسیون های رابطه ی بین ارزش شرکت و قابلیت رقابت کنترل، با نوع سهامدار

جدول 5 .رگرسیون های رابطه ی بین بازده دارایی ها و سنجه های قابلیت رقابت کنترل
ترجمه کلمات کلیدی
اداره امور شرکت ها - ساختار مالکیت - سهامدران چندگانه - ارزش شرکت
کلمات کلیدی انگلیسی
Corporate governance,Ownership structure,Multiple blockholders,Firm value
ترجمه چکیده
این مقاله به بررسی آثار داشتن سهامداران بزرگ متعدد بر ارزش شرکت ها می پردازد. با استفاده از داده های شرکت های فهرست شده ی فنلاندی، هم راستا با مدل خود، نشان می دهیم که توزیع یکسان تر آرا در بین سهامداران بلوکی تأثیری مثبتی بر ارزش شرکت می گذارد. شدت این نتیجه به ویژه در شرکت هایی که به صورت خانوادگی کنترل می شوند حاکی از آن است که در صورتی که خانواده ها (که عموماً حضور مدیریتی داشته یا عضو هیئت مدیره هستند) مورد نظارت سهامدار بلوکی قوی دیگری نباشند بیشتر مستعد استخراج منافع شخصی هستند. همچنین نشان می دهیم که رابطه ی بین سهامداران بلوکی متعدد و ارزش شرکت به صورت معناداری تحت تأثیر هویت این سهامداران بلوکی قرار دارد.
ترجمه مقدمه
مطالعات تجربی اخیر نشان داده اند که مالکیت عموماً در دستان تعداد کمی از سهامداران بزرگ متمرکز است (مثلاً لا پورتا و همکاران، 1999؛ بارکا و بکت، 2001). این شواهد موجب تغییر تمرکز از تضاد منافع بین مدیران و سهامداران پراکنده (برل و مینز، 1932) به تعارض سازمانی به همان اندازه مهمی بین سهامداران کنترل-کننده ی بزرگ و سهام داران اقلیت منجر شده است. از یک طرف، سهامداران بزرگ می توانند از طریق نظارت بر مدیران به سهامداران اقلیت منفعت برسانند (اشلایفر و ویشنی، 1986، 1997). از طرف دیگر، اگر سهامداران بزرگ به دنبال اهداف شخصی ای غیر از به حداکثررسانی سود باشند یا مشوق های مدیریتی ارزشمند را کاهش دهند (اشلایفر و ویشنی، 1997؛ بورکارت و همکاران، 1997) می توانند مضر باشند. در این مقاله، به مسئله ی متفاوتی رسیدگی می کنیم: سهامداران بزرگ متعدد در مقابل تنها یک سهامدار بزرگ در چه صورتی به سهامداران اقلیت منفعت یا زیان می رسانند؟ خارج از ایالات متحده، حضور چندین سهامدار بزرگ با بلوک های سهامی مهم رایج است (بارکا و بکت، 2001). داده های مربوط به 5232 شرکت اروپایی جمع آوری شده توسط فاسیو و لنگ (2002) نشان می دهد که 39% از شرکت ها حداقل دو سهامدار بلوکی دارند که حداقل 10% حق رأی به آن ها تعلق دارد و 16% از شرکت ها دارای حداقل سه سهامدار بلوکی هستند. بنابراین، مطالعه ی تخصیص کنترل به سهامداران بزرگ متعدد و همچنین تأثیر آن بر عملکرد شرکت مهم است.ادبیات پژوهشی نظری مدل هایی را ارائه می دهند که در آن ها سهامداران بلوکی متعدد بر سر کنترل رقابت می کنند (بلاچ و هج، 2001)، بر سهامدار کنترل کننده نظارت می کنند (وینتون، 1993؛ پاگانو و روئل، 1998؛ بولتون و فون تادن، 1998) و ائتلاف هایی را برای به اشتراک گذاری منافع شخصی شکل می دهند (زوایبل، 1995؛ پاگانو و روئل، 1998؛ بندسن و ولفنزون، 2000؛ گومز و نووائس، 2001). شواهد تجربی در مورد اثر سهامداران بزرگ متعدد بر عملکرد شرکت محدود شده اند. وولپین (2002) شواهدی را در مورد ایتالیا ارائه می دهد که نشان می دهند زمانی که کنترل تا حدی فابل منازعه است، مانند مورد کنترل شرکت توسط سندیکای رأی گیری، ارزش بالاتر است. لهمن و وایگند (2000) گزارش می دهند که حضور سهامدار بزرگ قدرتمند دوم سودآوری شرکت های فهرست شده ی آلمان را افزایش می دهد. فاسیو و همکاران (2001) اثر سهامداران بزرگ متعدد بر سود سهام را مورد بررسی قرار دادند. آن ها متوجه شدند که حضور سهامداران بزرگ متعدد استملاک در اروپا را کاهش می دهد (به دلیل نظارت)، اما در آسیا آن را وخیم تر می کند (به دلیل تبانی). بیشتر این مطالعات تجربی تنها بر حضور سهامداران متعدد متمرکزند و بر ویژگی های فردی سهامداران بلوکی تمرکز ندارند. ما مدل ساده ای را ارائه می دهیم که در آن سهامداران بلوکی متعدد می توانند به طور همزمان دو نقش مختلف داشته باشند. از یک طرف، سهامدار بلوکی از طریق در دست داشتن بلوک رأی گیری مهم دارای قدرت و مشوق-های لازم برای نظارت بر بزرگ ترین سهامدار و بنابراین توانایی کاهش انحراف سود است. از طرف دیگر، سهامدار بلوکی می تواند با سایر سهامداران بلوکی ائتلافی کنترل کننده تشکیل داده، سود منحرف شده را به اشتراک بگذارد. یکی از نقش های کلیدی این مقاله ریشه یابی شرایطی است که موجب می شوند انحراف سود در شرکت-های دارای سهامداران بلوکی متعدد نسبت به شرکت های دارای یک سهامدار بلوکی بالاتر باشد. در ارتباط با نقش اول، فرضیه پردازی می کنیم که توانایی به چالش کشیدن بزرگ ترین بلوک، داشتن قابلیت اعتراض، بر ارزش شرکت تأثیری مثبت می گذارد. در ارتباط با نقش دوم، فرضیه پردازی کردیم که حضور سهامداران بلوکی ای که از طریق تبانی می توانند بازده استخراج منافع شخصی را افزایش دهند بر ارزش شرکت تأثیری منفی می گذارد. با استفاده از نمونه ای از 136 شرکت غیرمالی فهرست شده ی فنلاندی که حداقل یک سهامدار بزرگ با 10% یا بیشتر آرا داشتند، دریافتیم که قابلیت رقابت قدرت رأی دهی بزرگ ترین سهامدار (با استفاده از سنجه های مختلف)، بر ارزش کشور تأثیری مثبت می گذاردکه سنجش با Q توبین این امر را نشان داد. داده ها نشان می-دهند که زمانی که قدرت رأی دهی مساوی تر توزیع می شود ارزش شرکت افزایش می یابد. قابلیت رقابت قدرت کنترل اهمیت ویژه ای در شرکت هایی که به صورت خانوادگی کنترل می شوند دارد. از آنجا که خانواده ها عموماً حضور مدیریتی داشته یا عضو هیئت مدیره هستند، این نتیجه حاکی از آن است که در صورتی که توانایی افراد خارجی برای نظارت بر افراد داخلی کم باشد، ارزش شرکت می تواند کاهش یابد. جالب است که متوجه شدیم در شرکت هایی که به صورت خانوادگی کنترل می شوند سهام رأی دهی بالاتر یکی از اعضای خانواده با ارزش شرکت رابطه ی منفی دارد، در حالی که سهام رأی دهی ببالاتر متعلق به مالکی غیر از اعضای خانوادهبا ارزش شرکت رابطه ای مثبت دارد. این نتایج حاکی از آنند که مشوق های تبانی با بزرگ ترین سهامدار یا نظارت بر بزرگ ترین سهامدار به صورت معنادار تحت تأثیر نوع سهامدار بلوکی قرار می گیرند. ما، همراستا با مدل خود، این نتیجه را این گونه تبیین می کنیم که برخی از ائتلاف ها (مثلاً ائتلاف دو خانواده) انحراف سود را تسهیل می کند. در ضمن در سایر ائتلاف ها، استملاک دشوارتر است. این مقاله به این صورت پیش می رود: بخش 2 مدلی را برای آثار سهامداران بزرگ متعدد بر ارزش شرکت و فرضیه های قابل آزمونی را ارائه می دهد؛ بخش 3 به شرح مجموعه داده ها و متغیرها می پردازد؛ بخش 4 نتایج رگرسیون را نشان می دهد؛ بخش 5به بررسی استواری و بخش 6 به نتیجه گیری می پردازند.
پیش نمایش مقاله
پیش نمایش مقاله  سهامداران بزرگ متعدد و ارزش شرکت

چکیده انگلیسی

This paper investigates the effects of having multiple large shareholders on the valuation of firms. Using data on Finnish listed firms, we show, consistent with our model, that a more equal distribution of votes among large blockholders has a positive effect on firm value. This result is particularly strong in family-controlled firms suggesting that families (which typically have managerial or board representation) are more prone to private benefit extraction if they are not monitored by another strong blockholder. We also show that the relation between multiple blockholders and firm value is significantly affected by the identity of these blockholders.

مقدمه انگلیسی

Recent empirical work has shown that ownership is typically concentrated in the hands of a small number of large shareholders (e.g., La Porta et al., 1999; Barca and Becht, 2001). This evidence has shifted the focus from the traditional conflict of interest between managers and dispersed shareholders (Berle and Means, 1932) towards an equally important agency conflict between large controlling shareholders and minority shareholders. On the one hand, large shareholders can benefit minority shareholders by monitoring managers (Shleifer and Vishny, 1986 and Shleifer and Vishny, 1997). On the other hand, large shareholders can be harmful if they pursue private goals that differ from profit maximization or if they reduce valuable managerial incentives (Shleifer and Vishny, 1997; Burkart et al., 1997). In this paper, we address a different question: In which way do multiple large shareholders, as opposed to just one large shareholder, benefit or harm minority shareholders? Outside the United States, the presence of several large shareholders1 with substantial blocks of shares is common (Barca and Becht, 2001). Data on 5232 European companies collected by Faccio and Lang (2002) show that 39% of firms have at least two blockholders that hold at least 10% of the voting rights, and 16% of firms have at least three blockholders. Therefore, it is important to study the allocation of control between multiple large shareholders, as well as its impact on firm performance. The theoretical literature provides models in which multiple blockholders compete for control (Bloch and Hege, 2001), monitor the controlling shareholder (Winton, 1993, Pagano and Röell, 1998 and Bolton and Von Thaden, 1998), and form controlling coalitions to share private benefits (Zwiebel, 1995, Pagano and Röell, 1998, Bennedsen and Wolfenzon, 2000 and Gomes and Novaes, 2001). Empirical evidence on the effect of multiple large shareholders on firm performance has been limited. For Italy, Volpin (2002) provides evidence that valuation is higher when control is to some extent contestable as in the case in which a voting syndicate controls the firm. Lehman and Weigand (2000) report that the presence of a strong second largest shareholder enhances profitability in German listed companies. Faccio et al. (2001) test the effect of multiple large shareholders on dividends. They find that the presence of multiple large shareholders dampens expropriation in Europe (due to monitoring), but exacerbates it in Asia (due to collusion). Most of these empirical studies focus on the simple presence of multiple blockholders, and not on the characteristics of individual blockholders. We present a simple model in which multiple blockholders can have two different roles in firms. On the one hand, by holding a substantial voting block, a blockholder has the power and the incentives to monitor the largest shareholder and therefore the ability to reduce profit diversion. On the other hand, the blockholder can form a controlling coalition with other blockholders and share the diverted profit. One of the key contributions of this paper is the derivation of conditions under which the diversion of profits can be higher in firms with multiple blockholders than in firms with a single blockholder. Related to the first role, we hypothesize that firm value is positively affected by the ability to challenge the largest block, i.e., by contestability. Related to the second role, we hypothesize that firm value is negatively affected by the presence of blockholders, who, by colluding, can increase the efficiency of private benefit extraction. Using a sample of 136 non-financial Finnish listed companies that have at least one large shareholder with more than or equal to 10% of the votes, we find that the contestability of the largest shareholder’s voting power (using different measures) has a positive effect on firm value, as measured by Tobin’s Q. The data show that firm value increases when the voting power is distributed more equally. The contestability of control power is particularly important in family-controlled firms. As families typically have managerial or board representation, this result suggests that firm value can decrease if the outsiders’ ability to monitor the insiders is low. Interestingly, we find that a higher voting stake by another family is negatively related to firm value in family-controlled firms, whereas a higher voting stake held by another non-family owner, typically a financial institution, is positively related to firm value in family-controlled firms. These results suggest that the incentives to collude with the largest shareholder or to monitor the largest shareholder are significantly affected by the type of the blockholder. Consistent with our model, we explain this result by suggesting that some coalitions (e.g., two families) can make profit diversion easier. Meanwhile in other coalitions, expropriation can be more difficult. The paper proceeds as follows. Section 2 presents a model on the effects of multiple large shareholders on firm value, and derives testable hypotheses. Section 3 describes the data set and variables. Section 4 presents regression results. Section 5 offers robustness checks, and Section 6 concludes.

نتیجه گیری انگلیسی

This paper examines the role of multiple large shareholders on firm performance using a panel of 136 non-financial Finnish firms during 1993–2000. We propose that even though the simple presence of multiple blocks can have a positive effect on firm value, it is not always the case. The link between control structures with multiple blocks and the valuation of firms is driven by the relative size, as well as the identity of the blockholders. First, using different measures of control contestability, we confirm the predictions of our simple theory that a more equal distribution of voting rights enhances firm value. The effect is much stronger in family (insider) controlled firms. Insiders are expected to be better in hiding profit diversion, and extracting more private benefits, if their actions and power cannot be challenged. Second, we corroborate previous findings that firm value decreases if the largest shareholder holds more votes than equity rights. Finally, we find that a higher voting stake held by another family reduces firm value in family-controlled firms, whereas a higher voting stake held by another non-family owner improves firm value in family-controlled firms. These results suggest that the incentives to collude with or to monitor the controlling shareholder are affected by the type of the individual owner. These results fit with our theoretical argument that certain blockholders jointly can reduce the cost of extracting private benefits. The evidence presented in this paper expands our understanding of the link between firm’s control structure and its performance, by showing that multiple blockholders can play an important role in corporate governance. Taken as a whole, our results suggest that the contestability of the leading shareholder’s power can limit the expropriation of minority shareholders. Comparisons of the relation between control contestability and firm performance in countries with different degrees of investor protection seem an interesting topic for further research.