ترجمه فارسی عنوان مقاله
مداخله ای برای والدین در کلینیک مبتنی بر جامعه روی کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه / بیش فعالی
عنوان انگلیسی
Community-Clinic-Based Parent Intervention Addressing Noncompliance in Children With Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder ☆
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
32785 | 2011 | 11 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Cognitive and Behavioral Practice, Volume 18, Issue 4, November 2011, Pages 491–501
فهرست مطالب ترجمه فارسی
مطالعه حاضر
روش
نمونه
روش ها
تطبيق درمان
مقیاس ها
مقیاس ارزیابی رفتارهای ایذایی (فرم والدین)
جدول 1 خلاصه جلسه به جلسه پروتکل درمانی (اجزاء اصلی درمان)
استراتژي تحليلي
نتایج
متغیرهای وابسته
ارزیابی تغییرات بالینی
پذیرش و پایداری برنامه درمان در کلینیک مبتنی بر جامعه
بحث
جدول 2 گزارش های والدین: پیش و پس از درمان و انحراف معیار ها
جدول 3 رضایتمندی والدین پس از درمان در همه آیتم های پرسشنامه M (SD)
روش
نمونه
روش ها
تطبيق درمان
مقیاس ها
مقیاس ارزیابی رفتارهای ایذایی (فرم والدین)
جدول 1 خلاصه جلسه به جلسه پروتکل درمانی (اجزاء اصلی درمان)
استراتژي تحليلي
نتایج
متغیرهای وابسته
ارزیابی تغییرات بالینی
پذیرش و پایداری برنامه درمان در کلینیک مبتنی بر جامعه
بحث
جدول 2 گزارش های والدین: پیش و پس از درمان و انحراف معیار ها
جدول 3 رضایتمندی والدین پس از درمان در همه آیتم های پرسشنامه M (SD)
ترجمه کلمات کلیدی
اختلال نقص توجه/بیش فعالی ؛ مداخله والدین مبتنی بر جامعه کلینیک
کلمات کلیدی انگلیسی
Community-Clinic-Based Parent Intervention Addressing Noncompliance in Children With Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder ☆
ترجمه مقدمه
در مطالعه حاضر بررسی کردیم که آیا نسخه خلاصه شده کودکان نافرمان (یک برنامه آموزش والدین کارآمد برای رسیدگی به ناسازگاری رفتاری که اغلب با اختلالات رفتاری درهم گسيخته مرتبط است)، می تواند با موفقیت در یک کلینیک بهداشت روانی توسط درمانگران حاذق اجرا گردد یا نه. والدین 16 کودک (4 تا 12 ساله) که از نظر نژاد و وضعیت اجتماعی – اقتصادی متفاوت بودند، یک دوره 6 جلسه ای درمان گروهی را تکمیل کردند . این جلسات بر استفاده از مهارت های توجه، استراتژی های وقفه و برنامه تقویت ساخت یافته برای افزایش رضایت کودکان تمرکز دارند. اندازه گیری های قبل و بعد از درمان در مورد اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD)، اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) و اختلال رفتارى (CD) و نیز اندازه گیری گستره متنی (یعنی تعداد تنظیمات) و شدت رفتارهای ایذایی (تخریبی)، انجام شد. رضایت والدین از درمان نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل ها نشان داد که اثرات درمان بر روی تمام اختلالات به جز اختلال رفتارى، قابل توجه است. نتایج این مطالعه در زمینه پیاده سازی درمان های تجربی حمایت شده در برنامه های درمانی مرسوم، مورد بحث قرار می گیرند.
اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) یک بیماری بسیار شایع در دوران کودکی می باشد که 3 تا 12 درصد از کودکان را تحت شعاع قرار می دهد ( شایعترین همبودی روانپزشکی مرتبط با این بیماری، اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) است که در 45٪ تا 65٪ کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه / بیش فعالی دیده می شود. و خطر مشکلاتی مانند اختلال در عملکرد تحصیلی و اجتماعی، درگیری در خانواده و همبودی روانپزشکی در کودکان مبتلا به اختلال ADHD غیر پیچیده افزایش می یابد و افرادی که همبودی ODD دارند، پیامد های منفی می گیرند. شواهد نشان می دهد که الگوی نافرمانی دوران کودکی و رفتارهای هنجار شکن می تواند پیش بینی کننده اختلالات جدی اجتماعی، از جمله رفتارهای ضد اجتماعی و مجرمانه باشد که اغلب در دوران نوجوانی و بزرگسالی رخ می دهند . علاوه بر این، کودکان مبتلا به اختلالات رفتاری مانند اختلال ODD و اختلال CD در معرض خطر ابتلا به افسردگی، اضطراب، آسیب زدن به خود، سوء مصرف الکل و مواد مخدر، شکست در مدرسه و بی خانمانی در نوجوانی هستند . خوشبختانه درمان های مربوط به رفتارهای در هم گسیخته مرتبط با ADHD به خوبی مورد تحقیق قرار گرفته اند و برخی درمان ها در چندین کارآزمایی بالینی تصادفی ، مزایای قابل توجهی نشان داده اند مهمترین این رویکردهای تجربی ، آموزش رفتاری والدین است که شامل آموزش والدین برای ایجاد و حفظ محيط هایی است که در آنها، از رفتار مطلوب کودک (اطاعت از بزرگسالان، بازی مستقلانه) تشویق صورت می گیرد و از رفتار نامطلوب کودک ( مانند اطاعت نکردن و تکانشگری) تشویقی صورت نمی گیرد. این درمان ، بهترین درمان روانشناختی برای رفتارهای برونی سازی دوران کودکی است. از جمله ADHD پیچیده (با رفتار نافرمانی، فرزند پروری ناکارآمد و / یا مهارت های اجتماعی ضعیف)؛ ، که دارای اثرات اولیه و طولانی مدت است و به عنوان یک روش تجربی معتبر توسط بخش 12 انجمن روانشناسی آمریکا معرفی شده است. علاوه بر این، آموزش رفتاری والدین، توسط مادران پسران دارای ADHD از مداخله روانی-دارویی، قابل قبول تر دانسته شده است و نشان می دهد که انگیزه شرکت در این مداخلات و پیروی از این مداخلات ممکن است قوی باشد.
علیرغم شواهد دلگرم کننده در مورد تاثیر مداخله آموزش رفتاری والدین در کاهش رفتارهای غیرمعمول و ایذایی مرتبط با ADHD و ODD ، استفاده واقعی از این استراتژی ها در محیط های واقعی، مانند مراکز درمانی کودکان، از تحقیقات عقب افتاده است. بعضی از منتقدان اشاره کرده اند که پیاده سازی عملی برخی درمان ها ، ممکن است مشکل ساز باشد ، شرایط توسعه و آزمایش اکثر درمانهای مبتنی بر شواهد (EBTs) ، به شدت از شرایطی درمانی کودکان در مراکز مراقبت های بهداشتی متفاوت هستند. اختلاف معنی داری بین آزمایش های تحقیقاتی درمان ها و پیاده سازی واقعی وجود دارد که ناشی از ویژگی های روانپزشکی و اجتماعی افراد تحت درمان است؛ جوانان مراجعه کننده به درمانگاه نسبت به جوانان انتخاب شده برای RCTs ، اختلال شدیدتری دارند، احتمال بیشتری برای مطابقت با معیارهای تشخیصی دارند، احتمال همبودی و خارج شدن از درمان در آنها بیشتر است. افراد درمان شده در درمانگاه ها نسبت به شرکت کنندگان در RCT ها، از لحاظ دلایل جستجو برای درمان نیز متفاوت می باشند- جوانان مراجعه کننده به مراکز بالینی از مدارس و یا از طریق تبلیغات انتخاب نشده اند، بلکه توسط والدینشان و یا حتی توسط دادگاه های نوجوانان و به دلیل مشکلات و یا بحران خانوادگی به این مراکز ارجاع داده شده اند. چنین تفاوت هایی نشان می دهد که درمان هایی که در تنظیمات تحقیقاتی توسعه یافته اند، برای استفاده در دنیای واقعی آماده نیستند. از جمله تفاوت های دیگر این دو عبارتند از: درمانگران ارائه دهنده درمان و تنظیمات تحویل درمان. درمانگرانی که درمان را در درمانگاه ها ارائه می دهند، ممکن است مانند دانشجویان تحصیلات تکمیلی یا سایر همکاران تحقیقاتی که برای یک متخصص یا توسعه دهنده یک درمان کار می کنند، نسبت به یک درمان خاص تعصبی ندارند. یک متاآنالیز مبتنی بر شواهد روی درمانگران در مقابل مراقبت های بالینی معمول نشان داد که درمانگران ارائه دهنده درمان های RCT ، به احتمال زیاد محققان یا دانشجویان تحصیلات تکمیلی بوده اند که در زمینه تحویل EBT روی نمونه کوچکی از افراد مطالعه می کرده اند. از سوی دیگر، درمانگران درمانگاه ها، متخصصانی با سالها تجربه هستند و ترجیحات درمان خود را دارند، که ممکن است اصول آنها از اصول یک EBT ، متفاوت باشد. علاوه بر این، در حالی که درمانگران RCT ممکن است از برنامه های انعطاف پذیر تر و داشتن زمان زیاد برای آماده شدن برای هر جلسه درمان خوششان بیاید، اما درمانگران درمانگاه ها توسط موارد متعددی تحت فشار هستند مانند: بهره وری یا پرداخت به ازای تعداد ساعات درمان، تکمیل پرونده ها و زمان کمی برای یادگیری دستورالعمل درمان جدید یا آمادگی قبلی برای هر جلسه کلینیک ها همچنین نیاز به تکمیل فرم های مالی بیشتری دارند و ممکن است مستلزم بوروکراسی بیشتری نسبت به خدمات بالینی ارائه شده در محیط های دانشگاهی باشند، و رضایت شرکت کنندگان و هزینه ها از اهمیت بسیار زیادی برای آنها دارد. بنابراین، یک گام مهم در نشان دادن سودمندى هر گونه درمان روانشناختی این است که اثربخشی آن در تنظیمات واقعی مورد بررسی قرار گیرد.
می دانیم که آموزش رفتاری والدین می تواند برای کودکان مبتلا به ADHD و ODD سودمند باشد؛ سوال این است که: آیا این درمان در تنظیمات بالینی نیز اثربخشی خوبی نشان می دهد یا نه؟ اثربخشی درمان های روانی-اجتماعی برای اختلالات رفتاری ایذایی بسیار مهم است، زیرا رفتارهای برونی سازی و درگیری با والدین دلیل عمده ارجاع کودکان برای درمان است ، و تا 40٪ از پرونده های پزشکی سرپایی را شامل می شود ، چان و همکارانش خاطر نشان کرده اند که هزینه کلی مراقبت از کودکان مبتلا به ADHD به طور قابل توجهی بیشتر از جمعیت عمومی کودکان است و این مقدار در حال افزایش است. این هزینه ها برای کودکان مبتلا به ADHD دارای همبودی روانپزشکی، بیشتر است. بنابراین، پیدا کردن خدمات کوتاه-مدت، مقرون به صرفه و کارآمد برای مقابله با اختلال ناشی از ADHD و همبودی ODD ، به نفع بیماران و همچنین سیستم مراقبت های بهداشتی است که هزینه های خدمات ناکارآمد و اغلب طولانی را بر دوش می کشند. با این حال، تا زمانی که مدرکی وجود نداشته باشد که نشان دهد این مداخلات برای کاربرد بالینی مناسب هستند، درمانگران ممکن است تردید داشته و تمایلی به استفاده از آنها نداشته باشند.