تقویت حاکمیت شرکت های مرتبط با دولت از طریق شیوه های حسابداری مدیریت استراتژیک و ارزش آفرینی

چکیده

کلید واژه ها

1. مقدمه

1.1. حسابداری مدیریت استراتژیک

1.2. ارزش آفرینی 

1.2. شیوه های SMA و ارزش آفرینی

1.3. قابلیت مدیریت ائتلاف و شیوه های SMA 

1.4. قابلیت مدیریت ائتلاف، شیوه های SMA و ارزش آفرینی

2. نتایج و نکات

انتظار می رود که شرکت های مرتبط با دولت (GLC ها) به رشد پایدار دست یابند و رقابتی بودن خود را در بازار جهانی بهبود دهند. ارزش آفرینی می تواند تحت تاثیر قابلیت مدیریت ائتلاف، که توانایی شرکت برای مدیریت موثر چندین ائتلاف است، قرار گیرد. قابلیت قوی برای مدیریت ائتلاف به شرکت در داشتن پیاده سازی موثر روابط میان سازمانی، که به نفع شرکای ائتلاف خواهد بود، کمک می کند. در ضمن، شیوه های حسابداری مدیریت استراتژیک (SMA) از تکنیک های مختلفی تشکیل می شوند که می توانند ارزش آفرینی را در سازمان ها تقویت کنند. این شیوه اطلاعات حسابداری مدیریت را که برای استراتژی رقابتی، توسعه شرکت، تغییرات بازار، برنامه استراتژیک شرکت، پیاده سازی استراتژیک و کنترل استراتژیک استفاده می شوند فراهم می کند. هدف این مقاله اثبات نقش میانجی شیوه های حسابداری مدیریت استراتژیک (SMA) در رابطه بین قابلیت مدیریت ائتلاف و ارزش آفرینی برای شرکت ها در GLC های مالزیایی است. این مقاله با ارائه یک بررسی تجربی که مدیریت ارشد، حسابداران مدیریت، و سیاست گذاران را قادر به بررسی پیاده سازی تکنیک های SMA به منظور ارزش آفرینی برای شرکت می کند، سهیم می شود.

در مالزی، شرکت های مرتبط با دولت (GLC ها) به عنوان ستون اصلی اقتصاد عمل می کنند و نقش عمده ای را در هر موضوع تجاری ایفا می کنند، از حمل و نقل، انرژی، مخابرات، ساخت و ساز، نفت و گاز گرفته تا خدمات مالی (لاو و تانگ، 2008). GLC ها به عنوان سازمانی توصیف می شوند که هدف اصلی شان سود آوری است و دولت مالزی سهام کنترلی اصلی آن ها را در اختیار دارد. سهام کنترلی به قدرت دولت برای تعیین اعضای هیئت مدیره، مدیریت ارشد، و تصمیم گیری در خصوص تصمیمات عمده برای GLC ها، به طور مستقیم یا از طریق شرکت های سرمایه گذاری مرتبط با دولت (GLIC ها)، اشاره دارد. در صورتی یک شرکت به عنوان GLC طبقه بندی می شود که دولت سهم کنترلی موثری را که بیش از 50 درصد است در اختیار داشته باشد. مجله ویژن 2020 بر نقش GLC در رشد دادن و شکل دادن به اقتصاد تاکید کرد. با وجود تاثیر قابل توجه GLC ها بر اقتصاد مالزی، بخشی از عملکرد GLC ها در اوایل 1990 ضعیف و بی فروغ بوده است. از عوامل احتمالی و مهم برای موفقیت GLC ها، که برخی از GLC ها بالاتر از متوسط نشان می دهند و عملکرد ضعیف تری دارند، می توانند به دلیل این باشند که آن ها چقدر خوب ارزش شرکت را از طریق استعداد، مهارت ها و قابلیت های خود در خود سازمان ایجاد می کنند (امیرول و داوود، 2012). ارزش آفرینی به دلیل جریان مداوم شکست شرکت ها، قطعی محصولات، فشار بازار سهام، تخریب برند و بازار رقابتی به دغدغه ای جهانی تبدیل شده است (لائو و تانگ، 2008؛ پراهالاد و راماسامی، 2004). مشخص شده است که ارزش آفرینی تاثیری مثبت بر عملکرد کسب و کار دارد (فولر، 2001؛ غلامی، 2011؛ کرایجنبرینک و اسپندر، 2011). به گفته فولر (2001)، ارزش آفرینی برای شرکت مهم تر است و فرایندی بی پایان است. ارزش آفرینی با عملیات های مدل کسب و کار، اولویت بندی بخش ها برای بررسی دقیق تر، و کشف فرصت ها برای توسعه، آغاز شد. این فرایند با پیاده سازی تغییرات لازم برای به حداکثر رساندن موفقیت شرکت دنبال شد، و همچنین سنجش و تجدید نظر را ایجاد کرد، و این فرایند ادامه خواهد یافت، که اجازه ی نظارت مدیریت بر تغییرات بلند مدت در بازار را برای حفظ مزیت رقابتی می دهد (فولر، 2001). مطالعه ی اندرسون و همکاران (2014) به این نتیجه رسید که ائتلاف هایی که ارزش آفرینی را در کنترل های مدیریتی خود دارند، هر دوی جنبه های اقتصادی و رفتاری تبادل، هماهنگی و ارتباط میان سازمانی بین شرکا را درک خواهند کرد. بنابراین برای شرکت های مرتبط با دولت (GLC ها) بسیار مهم است که اهمیت ارزش آفرینی را به منظور دستیابی به مزیت رقابتی و حفظ رشد اقتصادی درک کنند. قابلیت های ائتلاف به GLC ها در توانایی برای ایجاد، به اشتراک گذاری و دسترسی به دانش و بررسی کاربرد شبکه منطقه ای غیر رسمی، که توسط شیوه های حسابداری برای انتقال کارآمد دانش و دسترسی به دانش بین اعضای ائتلاف توسعه یافته اند، کمک خواهند کرد. نقش شیوه های SMA ارائه اطلاعات مربوطه، دقیق و قابل اعتماد به مدیریت در مورد عوامل مهم موفقیت شرکت در داخل و خارج از سازمان برای دوره ی بلند مدت است. این شیوه ممکن است به GLC ها در رسیدن به تعالی کسب و کار و همچنین تقویت ارزش آفرینی برای شرکت کمک کند. از طریق این شیوه ها، سازمان ها قادر به کمینه کردن هزینه، بهبود رشد سود، و تقویت ارزش سهامدار با استفاده از تکنیک های SMA، برای مثال نظارت بر پیشرفت در برابر معیارهای داخلی و خارجی، هستند. بنابراین هدف اصلی این مقاله اثبات کمک های شیوه های حسابداری مدیریت استراتژیک (SMA) به رابطه ی بین قابلیت مدیریت ائتلاف و ارزش آفرینی شرکت ها در شرکت های مرتبط با دولت مالزی (GLC ها) بر اساس مقالات تجربی است. متعاقبا این مقاله مقالات تجربی مربوط به این موضوع را که آیا ارزش آفرینی برای شرکت تأثیر مثبتی بر عملکرد شرکت ها دارد یا خیر جمع خواهد کرد. ساختار این مقاله به شرح زیر است: نخست، توضیح در مورد مفاهیم SMA، ارزش آفرینی و قابلیت مدیریت ائتلاف. دوم، بحث در مورد استدلال بین SMA، ارزش آفرینی و قابلیت مدیریت ائتلاف. در نهایت، نتایج و نکات مربوط به این مقاله برای محققان و مدیریت ارشد، و نکات شیوه های SMA به منظور تقویت ارزش آفرینی.