ارزشیابی عملکرد توسعه پایدار شرکت ها

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2.مدلی برای ادغام شاخص های پایداری

شکل1. رویکرد گام به گام به توسعه شاخص های پایداری ( اولستورن و همکاران،2001)

3. مورد مطالعه: به کار گیری مدل در یک شرکت تولیدی نساجی

جدول1. شاخص های اقتصادی شرکت مورد بررسی

جدول 2. شاخص های محیطی شرکت

جدول 3. شاخص های اجتماعی شرکت

4. نتایج

در حال حاضر، محتوای گزارشهای پایداری در شکل ها و واحدهایی ظاهر می شوند که تبدیل آنها به شرایط یکپارچه قابل مقایسه آسان نیست. طرح شاخص مرکب توسعه پایدار را ارتقا دادیم که عملکرد شرکت ها را به عنوان یک تابع زمانی ارزیابی می کند و ادغام شاخص های توسعه پایدار را به یک روش مناسب و مفیدتضمین می کند. انتظار می رود که مدل پیشنهادی پیشرفتی در ارزشیابی پایداری شرکت ها باشد. از روش شبیه سازی استفاده کردیم، و تاثیر هر شاخص بر پایداری جهانی شرکت با روش فرآیند سلسله مراتب تحلیلی مشخص گردید. مدل به روشی اطلاق می شود که در آن شاخص های اجتماعی، اقتصادی و محیطی می توانند به شاخص های فرعی و در انتها به یک شاخص جهانی عملکرد شرکت مرتبط باشند. نتایج مدل پیشنهادی نشان می دهد که به کار گیری آن در سطح شرکت عملی و آسان است، هر چند، باید توجه کرد که هیچ کدام از روش های بیان کمی چنین مفهوم پیچیده ای مثل توسعه پایدار نمی تواند بی نقص و کامل باشد. اشکال و نقص مدل این است که روشی که وزن (اهمیت) شاخص ها را مشخص می کند چندان دقیق و مستقیم نیست.

گزارش های پایداری مجموعه ای از شاخص های توسعه پایدار را ارائه می دهند که می توانند برای ارزیابی عملکرد پایداری شرکتها به کار روند. آنها جنبه های پایداری را به مقادیر کمی عملکرد اقتصادی، اجتماعی و محیطی با هدف اصلی کمک به حل دغدغه مهم برای پایداری و فراهم آوردن اطلاعات در مورد روشی که در آن شرکت به توسعه پایدار کمک می کند، تبدیل کردند. ضرورت واضح و روشنی برای ایجاد چارچوبی جامع از معیارهای پایداری که بر عملکرد هر بخش صنعتی تمرکز دارند و حتی بطور خاص تر، ضرورت ارزیابی پایداری شرکتها مشخص شد. ده ها شاخص برای ارزشیابی بهبود فرآیند تولید، مکان و موقعیت صنعتی یا یک شرکت پیشنهاد داده شدند. اما هیچ کدام از این دستورالعمل ها تلاشی برای ایجاد مقیاس های اندازه گیری منسجم ارائه نمی دهند، از این مقیاس ها می توان برای مقایسه آسان استفاده کرد، به عنوان مثال، برای ارزیابی توسعه شرکتها با استفاده از یک شاخص مرکب که اطلاعات کمی و ساده شده ای را در مورد عملکرد محیطی شان ارائه می دهد ( پرینی و تنکاتی، 2006). در سالهای اخیر، تحقیقات بین المللی بر روی توسعه شاخص های مرکب، و عمدتا برای مقایسه بین ایالت ها با توجه به پیشرفت اجتماعی، محیطی و اقتصادی شان تمرکز داشتند. علی رغم این تحولات، هنوز هم روش مناسبی برای ارزیابی ادغام پایداری در سطح شرکت وجود ندارد. برای رویارویی با چالشهای پایداری، رهیافتی از یک ارزیابی یکپارچه شرکتها لازم است تا راهنمایی خوبی در فرایند تصمیم گیری فراهم شود. با اینکه فهرست اجتماع شاخص ها برای ارزیابی شرکت پذیرفته شده بود، هنوز هم روشهای اجتماع و انباشت به طور ناکارآمد توسعه یافته اند و یا برای تمامی جنبه های پایداری در دسترس نیستند (سیکدار و همکاران، 2012). در این زمینه طرحی از یک شاخص مرکب توسعه پایدار ارائه کردیم که عملکرد شرکت ها را به عنوان تابع زمان ارزیابی می کند، و ادغام شاخص های پایداری را به روشی مفید و مناسب برای فرایند تصمیم گیری تضمین می کند.