ترجمه فارسی عنوان مقاله
تأثیر یک رویکرد برنامه نویسی ریاضی فازی برای طرح ریزی زنجیره تأمین تولید با تقاضای فازی
عنوان انگلیسی
The effectiveness of a fuzzy mathematical programming approach for supply chain production planning with fuzzy demand
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
21379 | 2014 | 8 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : International Journal of Production Economics, Volume 128, Issue 1, November 2010, Pages 136–143
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
کلمات کلیدی
1. مقدمه
2. توصیف فرمول بندی مسئله
جدول 1
متغیرهای تصمیم و پارامترهای مدل
3. روش برنامه ریزی ریاضی فازی
4. مطالعه موردی طرح ریزی زنجیره تامین
4.1. فرضیات
4.2. پیاده سازی و وضوح
4.3. تحلیل کمی نتایج
5. نتیجه گیری
سپاسگذاری
ترجمه کلمات کلیدی
برنامه ریزی ریاضی فازی - زنجیره ی تامین - طرح ریزی تولید - مدل سازی عدم اطمینان - مجموعه های فازی
کلمات کلیدی انگلیسی
Fuzzy mathematical programming,
Supply chain,
Production planning,
Uncertainty modelling,
Fuzzy sets
ترجمه چکیده
تمرکز اصلی این اثر بر اثبات تاثیر یک روش برنامه ریزی ریاضی فازی برای مدل سازی یک مسئله ی طرح ریزی تولید زنجیره ی تامین با تقاضای نامشخص است. یک مدل بهینه سازی فازی که نبود دانش براساس تقاضای بازار توسعه یافته است. این اثر از یک روش برنامه ریزی احتمالی استفاده می کند. چنین روشی امکان مدل سازی ابهام را بر اساس تقاضا فراهم می کند به طوری که می تواند در مسائل برنامه ریزی تولید زنجیره ی تامین به عنوان اعداد فازی مثلثی، ارائه شود. تاکید بر کسب دانش بیشتر درمورد اثر برنامه ریزی فازی در مسائل طرح ریزی زنجیره ی تامین با تقاضای نامشخص است.
ترجمه مقدمه
روش مدیریت زنجیره ی تامین (SCM)، از زمان ظهورش در 1982(الیور و وبر را ببینید، 1982)، با مجموعه ای از مفاهیم در ارتباط بوده است. در دهه ی هشتاد، SCM در اصل در مفاهیم منطقی برای شرح یک روش یکپارچه ی جدید از مدیریت منطق از طریق توابع تجاری مختلف، به کار رفت. (هاولیهان، 1984). سپس، روش یکپارچه خارج از محدودیت های شرکت برای تامین کنندگان و مشتریان توسعه یافت (کریستوفر، 1992). براین اساس، به همراه اجتماع زنجیره ی تامین جهانی (لمبرت و کوپر، 2000)، SCM، پیوند فرایندهای تجاری کلیدی از کاربران نهایی به تامین کنندگان اصلی محصول، خدمات و اطلاعات است که ارزش را به مشتری، سهامداران و ... می افزاید. این مقاله به یکی از فرایندهای کلیدی تجاری وابسته است: طرح ریزی تولید زنجیره ی تامین.
طرح ریزی زنجیره ی تامین شامل مختصات و یکپارچه سازی فعالیت های تجاری است که از تهیه مواد خام تا توزیع محصولات کامل شده به مشتری، انجام می شود (گوپتا و ماراناس، 2003). در اینجا، مدلهای تاکتیکی در رابطه با مدیریت موجودی و محدودیت های منبع، هدف اصلی تحقیق ما است. در این متن، با هدف کسب راه حل های بهینه مرتبط با حداقل سازی هزینه ها، مولفان زیادی مدلسازی فرایندهای طرح ریزی زنجیره ی تامین را از طریق مدل های برنامه ریزی ریاضی، مطالعه کرده اند (برای مثال، آلِمانی و همکاران (2009) و مولا و همکاران (2010) را ببینید). با اینحال طبیعت پیچیده و پویایی روابط بین مدعیان زنجیره ی تامین نشان دهنده ی یک درجه ی مهم از ابهام در طرح ریزی تصمیمات است (باتناگار و سوهال، 2005). بنابراین، ابهام یک فاکتور اصلی است که می تواند بر کارایی پیکربندی و هماهنگی زنجیره های تامین، تاثیر بگذارد (دیویس، 1993). یکی از منابع کلیدی ابهان در هر سیستم توزیع – تولید، تقاضای محصول است. بنابراین، ابهام تقاضا در طول زنجیره ی تامین با تاثیر محسوس به عملکرد آن، بالا و پایین می رود (مولا و همکاران، 2005).
در طول سالها هدف بسیاری از پژوهش ها و کاربردها، مدل سازی ابهام در مسائل طرح ریزی تولید بوده است (مولا و همکاران، 2006a). تکنیک های مختلف مدل سازی تصادفی با موفقیت در مسائل طرح ریزی تولید زنجیره ی تامین به صورت تصادفی به کار رفته اند (اسکوردو، 1994؛ گوپتا و ماراناس، 2003؛ سودهی و تانگ، 2009). با این حال، توزیع های احتمالی به دست آمده از شواهد ثبت شده در گذشته، همیشه در دسترس و قابل اطمینان نیستند. در این مواقع، نظریه ی مجموعه ی فازی (بلمن و زاده، 1970)، وقتی که پویایی محیط صنعتی تشخیص اهداف، محدودیت ها و پارامترهای مدل را محدود کند، یک ابزار جذاب برای پشتیبانی از پژوهش طرح ریزی تولید ارائه می کند. ابهام منطقی با پارامترهای شناخته شده ای مرتبط است که با استفاده از اعداد فازی در مقداردهی نظریه ی احتمال، مدلسازی شده اند (دوبیوس و پرید، 1988).
در این مقاله، در جهت نمایش سودمندی و اهمیت برنامه ریزی ریاضی فازی برای طرح ریزی تولید، یک روش فازی برای یک مسئله ی طرح ریزی تولید زنجیره ی تامین با شرط نداشتن آگاهی از اطلاعات تقاضا، به کار رفته است. سهم اصلی این مقاله، کاربرد برنامه ریزی احتمالی معلوم در یک مطالعه ی موردی طرح ریزی زنجیره ی تامین است. دیگر کاربردهای برنامه ریزی احتمالی در مسائل طرح ریزی تولید را می توان در اینویگوچی و همکاران (1194)، سو و وانگ (2001)، وانگ و فانگ (2001)، لودویک و باچمن (2005)، وانگ و لیانگ (2005)، مولا و همکاران (2008) و واسانان و همکاران (2008) یافت. با این حال، تحقیقات قبلی اشاره شده در بالا، مسائل طرح ریزی تولید زنجیره ی تامین را در نظر نگرفتند.
ترتیب این مقاله به این شرح است. در ابتدا، در بخش 2، مدل طرح ریزی زنجیره ی، که اساس این تحقیق است، ارائه شده است. در بخش 3، یک مدل فازی برای برای ترکیب ابهام تقاضا در مدل طرح ریزی تولید زنجیره ی تامین، توسعه می یابد. سپس، بخش 4 از یک مطالعه ی موردی زنجیره ی تامین استفاده می کند تا پس اندازهای بالقوه و دیگر مزایایی را که می توان با استفاده از مدل های فازی در یک محیط فازی، به دست آورد، نمایش دهد. بخش 5 نیز به نتیجه گیری اختصاص دارد.