ترجمه فارسی عنوان مقاله
برنامه ریزی استراتژیک و عملکرد آن: توسعه بحث
عنوان انگلیسی
Strategic planning and performance: Extending the debate
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
28498 | 2008 | 10 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Journal of Business Research, Volume 61, Issue 2, February 2008, Pages 99–108
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
- مقدمه
- توسعه نظریه
- انعطاف پذیری
- مدل نظری
- انعطاف پذیری عملیاتی
- انعطاف پذیری مالی
- انعطاف پذیری ساختاری
- انعطاف پذیری در فنآوری
- طراحی تحقیق و روش شناسی
- شاخص های استفاده شده
- نتایج
- آزمون اندازه گیری
- ازمودن مدل
- تست تأثیرات میانجیگری
- بحث
- محدودیت ها
- مدل نظری
- جدول 1 نتایج تست عدم پاسخ
- جدول 2 شاخص های استفاده شده: خلاصه آمار
- جدول 3 مدل ساختاری: ضرایب مسیر استاندارد شده و مقادیر t
- جدول 4 مقایسه مدل های نظری و رقیب
- جدول 5 نتایج تست میانجیگری
- ضمیمه 1 شاخص های استفاده شده
ترجمه کلمات کلیدی
- برنامه ریزی استراتژیک - عملکرد - انعطاف پذیری
کلمات کلیدی انگلیسی
Strategic planning,Performance,Flexibility
ترجمه چکیده
این مقاله بحث مرتبط با رابطه بین برنامه ریزی استراتژیک و عملکرد را ادامه می دهد. در این مقاله انتقادها از مطالعات تجربی پیشینی مورد بررسی قرار می گیرد که عمدتا روابط مستقیم و دو متغیره را بررسی کرده و نتایج مبهم و دو پهلویی را تولید کرده اند. این مقاله اثرات میانجی گری مربوط به چهار نوع از انعطاف پذیری بر روی برنامه ریزی استراتژیک و رابطه عملکردی را مورد بررسی قرار می دهد. انعطاف پذیری به عنوان میزان تولید و در نظر گرفته شدن تصمیمات جدید و جایگزین در برنامه ریزی استراتژیک تعریف می شود که امکانی برای تغییرات سازمانی مثبت و سازگاری با آشوب های محیطی به وجود میآورد. می توان از طریق بررسی معادلات همزمان در یک مدل معادله ساختاری دریافت که دو نوع از انعطاف پذیری واسطه رابطه بین برنامه ریزی استراتژیک و عملکرد مالی می شوند، در حالی که دو نوع دیگر میانجی رابطه بین برنامه ریزی استراتژیک و عملکرد غیر مالی هستند. نتایج ارائه شده دیدگاه های تجربی جدیدی هستند که پیش از این گزارش نشده اند.
ترجمه مقدمه
در حالی که شواهد تجربی برای یک رابطه مثبت بین برنامه ریزی استراتژیک و عملکرد وجود دارد، همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهند چنین رابطه ای وجود ندارد. این تضاد مانع از پیشرفت این حوزه پژوهشی مهم شده است. مطالعات تجربی که در مورد یک رابطه مستقیم بین برنامه ریزی استراتژیک و عملکرد تحقیق کرده اند، انقتادهایی از جمله به خاطر استفاده از یک روش دو متغیره دریافت کرده اند. در حالی که این رابطه اهمیت زیادی برای سازمان ها در جهت اجرای برنامه ریزی استراتژیک دارد، منتقدان بیان کرده اند این عوامل بر روی رابطه بین برنامه ریزی استراتژیک و عملکرد تاثیرگذار خواهند بود.
نظریه پیش بینی می کند سازمان های موفق آشوب های محیطی را از طریق برنامه ریزی استراتژیک پیش بینی کرده و مورد بررسی قرار می دهند. نظریه همچنین پیش بینی می کند آن ها در مورد گزینه های تصمیمات برنامه ریزی استراتژیک خود به شیوه ای پیشگیرانه یا آماده شونده برای مطابقت با تغییرات محیطی، انعطاف پذیری نشان می دهند. سازمان ها از طریق انعطاف پذیری آمادگی بهتری برای مقابله با آشوب های محیطی پیدا کرده و در نتیجه اثر برنامه ریزی استراتژیک خود بر روی عملکرد را تقویت می کنند. اگرچه برنامه ریزی استراتژیک، ایده انعطاف پذیری و عملکرد توجه زیادی در منابع مدیریت استراتژیک کسب کرده اند تا امروز بررسی های تجربی بر روی روابط همزمان آن ها وجود نداشته است؛ همچنین کمبود شفافیت مفهومی در مورد ایده انعطاف پذیری این مشکل را بدتر کرده است. این موضوع در تضاد با اهمیت آن ها در منابع است و شکاف مهمی در درک ما وجود دارد.
در این مقاله با بررسی انتقادها از مطالعات تجربی دو متغیره گذشته، درک خود از برنامه ریزی استراتژیک و رابطه عملکردی را بیشتر می کنیم. در اینجا به شکل تجربی تأثیرات میانجیگری انعطاف پذیری بر روی برنامه ریزی استراتژیک و رابطه عملکردی را از طریق تحلیل روابط همزمان در یک مدل معادلات ساختاری بررسی می کنیم که تحقیق تازه ای در این حوزه محسوب می شود. همچنین، این مطالعه توجه خود به رابطه بین برنامه ریزی استراتژیک و عملکرد را احیا می کند که برای الگوی مدیریت استراتژیک حیاتی است.