سبک شناختی خلاقیت، تعارض، و موفقیت شغلی برای کارآفرینان خلاق

چکیده

کلید واژه ها

1- مقدمه

2- نظریه و فرضیه

2-1- سبک شناختی خلاقیت

2-2- سبک مدیریت تعارض

2-3- سبک شناختی خلاقیت و سبک اداره‌ی تعارض

2-4- موفقیت کارآفرینان

3- روش‌ها

3-1- تنظیم پژوهش و مشارکت‌کنندگان

3-2- شاخص‌های متغیر

3-2-1- سبک شناختی خلاقیت

3-2- 2- سبک اداره‌ی تعارض

3-2-3- موفیت کارآفرینان

3-3- پایایی  و روایی

3-4- تحلیل

4- نتایج

4-1- آماره‌های توصیفی و همبستگی ها

4-2- مدل اندازه گیری

4-3- مدل ساختاری

جدول 1: نتایج تحلیل عاملی تاییدی

5- بحث و نتیجه‌گیری

6- محدودیت‌ها و تحقیقات آینده

جدول 2- آماره‌های توصیفی و همبستگی‌ها

جدول 3- خلاصه‌ی شاخص‌های سازگاری مدل

شکل 1- نتایج برای مدل‌سازی معادله‌ی ساختاری

سبک شناختی خلاقیت به تفاوت افراد در ادراک، رفتار، حل مسأله، تصمیم‌گیری و برقراری ارتباط با یکدیگر اشاره دارد، در حالی که سبک اداره‌ی تعارض بیانگر رفتار افراد در پاسخ به تعارض‌های بین‌شخصی است. مدیریت تعارض رهبران تأثیرات قابل توجهی بر روی خروجی‌های گروهی دارد، هرچند تحقیقات کمی در خصوص بررسی روابط بین سبک شناختی خلاقیت کارآفرینان، سبک اداره‌ی تعارض و موفقیت شغلی در بخش‌های صنعتی خلاق انجام شده است. به منظور آزمون فرضیه‌ی مرتبط با یک نمونه‌ متشکل از 251 کارآفرین خلاق در تایوان از مدل‌سازی معادله‌ی ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهند که سبک شناختی کارآفرینان خلاق با وساطت سبک اداره‌ی تعارض بر روی موفیت شغلی اثرگذار است. بر اساس نظریه‌های روانشناسی شناختی و مدیریت تعارض، در این مقاله حلقه‌های گمشده‌ی بین شناخت کارآفرینی و اداره‌ی تعارض در حوزه‌ی کارآفرینی را مشخص خواهیم کرد.

صنایع خلاق نیروهای محرک در توسعه‌ی اقتصاد جهانی هستند (هنری و دیبرین، 2011). صنایع خلاق شامل طیف وسیعی از بخش‌ها نظیر هنر، پیشه‌گری، طراحی، مد، فیلمبرداری، تبلیغات، معماری، انتشارات، رسانه و میراث فرهنگی می‌شوند (DCMS، 2011). ایالات متحده بر نقش صنایع خلاق در ایجاد شغل، نوآوری منطقه‌ای و شمول اجتماعی صحه می‌گذارد، بنابراین این صنایع به وسیله‌ی ایجاد منافع اقتصادی و شغلی در بخش‌های خدماتی و تولیدی مرتبط، محرکی برای تنوع‌بخشی به اقتصاد، درآمدزایی و تجارت هستند (ایالات متحده، 2010). کارآفرینی، با وجود اهمیت رو به رشدش، هنوز در صنایع نوآور به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است (چاستون و سدلر-اسمیت، 2012). منظور از کارآفرینان خلاق در این مقاله، بنیان‌گذارانی هستند که کسب‌و‌کاری را در صنعت نوآور پایه‌ریزی کرده و در رأس امور آن قرار می‌گیرند. این مقاله با ترکیب نظریه‌های روان‌شناسی شناختی، مدیریت تعارض و ادبیات کارآفرینی بررسی می‌کند که سبک‌های شناختی خلاقیت کارآفرینان چگونه، با وساطت سبک اداره‌ی تعارض‌های درونی کارفرمایان و پیروان، بر روی موفقیت شغلی در صنایع نوآور تاثیر می‌گذارد. شناخت کارآفرینی بر روی مدل‌های ذهنی کارآفرینان و نحوه‌ی ارتباط ویژگی های روانشناختی آن‌ها با فرایندها و خروجی‌های کارآفرینی تمرکز دارد. بر اساس مطالعات روان‌شناسان سازمانی، سبک شناختی یکی از عوامل تعیین‌کننده‌ی رفتار کاری است (آلیسون، چل و هایز، 2000؛ آرمسترانگ، کول و سدلر-اسمیت، 2012). سبک شناختی به تفاوت‌های افراد در ادراک، رفتار، حل مسأله، تصمیم‌گیری و برقراری ارتباط با یکدیگر اشاره دارد. بررسی شناخت کارآفرینی مبنایی را برای شناسایی کسانی که می‌توانند نقش کارآفرینان موفق را ایفا کنند، مهیا می‌کند (آلیسون و همکاران، 2000). کارآفرینان خلاق سبک مدیریت منحصربه‌فردی دارند که مبتنی بر شهود، عدم‌رسمیت و تصمیم‌گیری سریع است، در حالی که سبک‌های تفکر متعارف‌تر با ویژگی های منحصربه‌فرد کارآفرینان خلاق مطابقت ندارند (پاول، 2008). محققان می‌توانند با تمرکز بر روی ویژگی‌های منحصربه‌فرد کارآفرینان خلاق و اثرات آن‌ها بر روی فرایند سازمانی به درک بهتری از صنایع خلاق دست پیدا کنند (چاستونو سدلر-اسمیت، 2012). مدیریت تعارض با فرایند تفکر خلاقانه در ارتباط است. تعارض یک فرایند اجتماعی اجتناب‌ناپذیر در سازمان‌ها است و معمولاً وقتی اتفاق می‌افتد که افراد در مورد مسایل کاری و شخصی با یکدیگر توافق نکنند. شیوه‌ی مدیریت تعارض اهمیت بسیار زیادی در میکروسازمان‌هایی نظیر شرکت‌های کوچک در صنایع خلاق، دارد. چهار سبک برجسته در مدیریت تعارض بین‌فردی عبارتند از، سبک ادغامی، سبک اجتنابی، سبک دستوری، سبک مشارکتی. سبک مدیریت تعارض کارآفرینان اهمیت زیادی در ایجاد فعالیت‌های اقتصادی جدید دارد. به عنوان مثال، جوسولد و همکاران (2006) به این نتیجه رسیدند که رویکرد ادغامی رهبران در مدیریت تعارض می‌تواند اثربخشی تیم را افزایش دهد. علاوه بر این، لیو و همکاران (2009) مدعی هستند که مدیریت مناسب تعارض یک سازوکار موثر در بهبود عملکرد اقتصادی است، که می‌تواند پیامدهای زیان‌بخش تعارض‌های بین CEOها و سایر ذینفعان را کاهش دهد. ما از سبک شناختی خلاقیت به عنوان ابزاری برای تشریح نحوه‌ی مواجهه‌ی کارآفرینان خلاق با تعارض‌های بین‌شرکتی و دستیابی به خروجی‌های اقتصادی مطلوب استفاده می کنیم. مدیریت تعارض کارآفرینان تاثیر قابل توجهی بر روی عملکرد شرکت دارد، اما مطالعات تجربی کمی سبک شناختی را با سبک مدیریت تعارض مرتبط ساخته اند و به پرسش‌های مرتبط با آن دسته از ویژگی‌های ذهنی کارآفرینان که در مدیریت صحیح تعارض‌های درون سازمانی اثرگذار هستند پاسخ نگفته اند. مطالعه‌‌ی حاضر سعی دارد با توسل به سبک شناختی خلاقیت، که توسط دو مدل ذهنی متمایز به نام‌های تفکر واگرا و تفکر همگرا توصیف می‌شوند، این شکاف را پر کند (باسادور و هافستد، 1996).