ساخت و ارزیابی ESET: ابزاری برای ارزیابی میزان حمایت یک سیستم اقتصادی از مدیریت زنجیره تامین

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

1.1 سازماندهی در این مقاله(ساختار مقاله)

2. آیا انتقال اطلاعات موثر از ES برای کارآمدی SCM مورد نیاز است؟

2.1 کیفیت پشتیبانی ES از SCM باید یک معیار برای انتخاب نرم افزار باشد

3. یادگیری از ارزیابی IS، ES و SCM برای ساخت ESET

4. طراحی و توسعه ESET

5. ایجاد یک پایگاه اطلاعاتی پیش فرض برای ESET

5.1 استفاده از SCOR برای ESET

6. اجرای ESET

7. مورد مطالعه مبتنی بر ارزیابی ESET

7.1 یک ارزیابی آزمایشی با استفاده از رویکرد مبتنی بر مورد

7.2 مورد مطالعه ارزیابی مبتنی بر از ESET در EarthChem

7.2.1 ES از EarthChem دارای چهار زیر مجموعه است

7.3 آگاهی مدیریتی از کیفیت و سودمندی ES

7.4 کاربرد ESET در EarthChem

7.5 تشخیص ارائه شده توسط ESET در EarthChem

8. بحث

8.1 پیامدهای پژوهشگران و جهت های آینده

8.2 پیامدهای مدیریت

8.3 محدودیت های تحقیق

9. نتیجه گیری

سازمان های مدرن باید به طور مؤثر زنجیره تامین خود را مدیریت کرده، تا وجود داشته باشند و رشد کنند. زنجیره تامین اطلاعات گسترده ای از سیستم های اقتصادی (ESs) کسب و کار مشارکتی میگیرد. علیرغم اینکه زنجیره های تامین برای موفقیت اغلب به اطلاعات از سوی ES وابسته هستند، تحقیقات زیادی در مورد اندازه گیری اثربخشی انتقال اطلاعات بین این سیستم ها منتشر نشده است. این مقاله، ساخت و ارزیابی یک ابزار پشتیبان انعطاف پذیر که تأثیر یک ES را بر مدیریت زنجیره تامین (SCM) ارزیابی می کند را توصیف و به این ترتیب، خلا در ابزارهای ارزیابی SCM را از بین می برد. هدف اصلی ابزار ارزیابی سیستم اقتصادی (ESET)، اندازه گیری میزان حمایت ES از SCM و شناسایی مرحله ای از فرآیند است که در آن چنین حمایتی شکست می خورد. بنابراین ESET سازمانها را با دانش تقویت می کند تا عملکرد زنجیره تامین خود را با اصلاح و / یا افزایش ES بهبود بخشد. یک تحقیق موردی برای ارزیابی ESET و معلوم کردن کاربرد آن با استفاده از آن در سازمان های لیست Fortune 100 در یک صنعت صورت گرفت. در تحقیقات آینده، ESET در بسیاری از صنایع، در جهت ارزیابی کمی ESET و اصلاح بیشتر آن به کار گرفته خواهد شد. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از این سازمان ها محققان و شاغلین را درباره وضعیت حمایت ES از SCM آگاه می سازد.

پس از سالها بهبود کارآیی عملیات داخلی، سازمانها اکنون بر بهبود فرآیندهای زنجیره تامین [2،78] تمرکز می کنند. تعداد سازمان ها در دهه گذشته که آگاهانه در زنجیره های تامین مشارکت داشتند به طور چشمگیری افزایش یافته است [27،83]. مديريت موفق زنجيره تأمين (SCM) اغلب به ميزان حمايتی که از طريق سيستم هاي اطلاعاتي سازمان (IS) مانند سيستم هاي اقتصادی (ESs) فراهم شده بستگی دارد [2،12،22،57،59،71،81،91]. با شناخت این وابستگی متقابل ES-SCM، فروشندگان تلاش می کنند تا ES را برای پشتیبانی بهتر از فرآیندهای SCM توسعه دهند[2،12،22،37،83]. دیلون و مک کلین معتقدند که برای سنجش عملکرد IS به منظور درک ارزش و اثربخشی اقدامات مدیریتی و سرمایه گذاری IS ضروری است. مشکل تجربی که این مطالعه بر اساس آن می¬باشد این است که علیرغم سرمایه گذاری قابل توجهی که در ES و SCM شده است، شناخت اینکه ES چگونه از SCM پشتیبانی می¬کند را کاهش می¬دهد [81،91]. پشتیبانی ES از SCM اغلب اندازه گیری نمی شود بنابراین بهینه سازی نشده است [2،11،29،70، 91]. ما نتوانستیم ابزار مناسب و غیر قابل نفوذ، قابل تنظیم و آسان برای استفاده را پیدا کنیم که قادر به اندازه گیری جامع از این حمایت باشد، این در حالی است که تشخیص این که باید کدام نقاط فرآیند در ES تقویت شود. ES در در وسعت سازمانی Is است که در عملکردهای سازمانی یکپارچه شده اند [1،2،20]. این سیستم ها از سیستم های فرآیند معاملات مشتقه به فرآیند روزمره خودکار پیشرفت کرده، اطلاعات را در سطح عملکرد کسب و کار به اشتراک گذاشته، و تجزیه تحلیل برای کسب و کار ایجاد میکند [1،2،20]. یک ES بر عملکرد در فرایند، سازمان و سطوح زنجیره تأمین تأثیر می گذارد و به سازمان های مرکزی و شرکای زنجیره تامین کمک می کند. سازمان ها به طور فزاینده ای آگاه هستند که ES برای کاهش هزینه ها و کارایی که منجر به مزیت رقابتی می شود بسیار مهم است [29،36،53،58،69]. آنها به سیستم های بسیار پیچیده ای تبدیل شده اند که از بسیاری از گروه ها را حمایت می کنند که با حجم وسیعی از منابع، تحت فشار زمان، با چالش های بسیاری روبرو هستند و با یکدیگر همکاری می¬کنند. جای تعجب نیست که اکثرا پیاده سازی ES کمتر از آنچه که تعیین شده موفق به نظر می رسند [1،20،55]. با این حال، اغلب ES ها نیز برای انتقال اطلاعات مقرون به صرفه B2B (کسب و کار به کسب و کار)، B2C (کسب و کار به مصرف کننده) و B2E (کسب و کار به کارمندان) در نظر گرفته می شوند[7،9،54]. در این مقاله، ما به انواع سیستم های اطلاعاتی در سطح گسترده ای به عنوان ES اشاره می کنیم. یک زنجیره تأمین (SC) معمولا به عنوان گروهی از سازمانهای مرتبط با جریان محصولات، خدمات، امور مالی و اطلاعات از تامین کننده تامین کننده (بالادست) به مشتری مشتری (پایین دست) تعریف می شود [19،32،50]. SCM مدیریت این جریانها است که از طریق تولید بالادست تا پایین دست توزیع محصولات و / یا خدمات ، در زمان مناسب، برای برآوردن نیازهای مشتریان است [3،12،29،31،32،86]. بسیاری از انواع زنجیره تامین وجود دارد [18]. ابزاری که ما توسعه دادیم می تواند در تمام انواع زنجیره¬های عرضه استفاده شود. این بر اندازه گیری اثربخشی اشتراک اطلاعات بین فرآیندهای داخلی و SCM سازمان تمرکز می¬کند. بسیاری از محققان معتقدند که همکاری مؤثر و انتقال کارآمد اطلاعات در بین شرکای زنجیره تامین حیاتی است [12،22،53،91]. در واقع، این تحقیق مربوط به جریانهای تحقیقاتی مانند سیستم پیش بینی و تکمیل برنامه ریزی مشارکتی (CPFRS) است که براساس ES بر سازمان های شبکه تمرکز دارد [35]. اگر چه در بعضی از محیط ها ES شرکای زنجیره تامین اجازه همکاری می دهند ، در دیگر شرایط ارتباط بین سازمان ها عمدتا از طریق نرم افزار تخصصی خودکار یا نیمه اتوماتیک که به نام سیستم های مدیریت زنجیره تامین (SCMSs) شناخته می شود [3،12،22] رخ می دهد. در حال حاضر اکثر فروشندگان تلاش دارند تا ES را با فرایندهای SCM هماهنگ کنند، به ویژه برای کاهش موجودی و سرمایه کارکنان، و ایجاد روابط نزدیک با مشتریان و تامین کنندگان [10،22]. در این مقاله، ما به هر یک از اجزای نرم افزاری همکاری اختصاص داده شده به SCM به عنوان SCMS اشاره می کنیم. SCMS هم می تواند با ES موجود هماهنگ باشد یا سازگار باشد [15].