مدیریت تحقق مزایا و تاثیر آن بر موفقیت پروژه و اجرای استراتژی های کسب و کار

چکیده

کلمات کلیدی

1.مقدمه

2. پس زمینه نظری

شکل 1 از بین بردن شکاف ارزشی

شکل 2 زنجیره مزایا 

3. روش تحقیق

3.1 رویه های نمونه برداری

جدول 1 سوالات و رفرنس ها- معیارهای موفقیت پروژه

جدول 2 سوالات و رفرنس ها- شیوه های مدیریت تحقق مزایا

3.2 طراحی پرسشنامه

جدول 3. متغیرهای کنترل شده

3.3 پاسخ دهندگان

3.4. محدودیت ها

3.5 تجزیه و تحلیل داده ها

4. یافته ها

4.1. تاثیر ابعاد موفقیت  بر ادراکات از موفقیت پروژه

جدول 4. ماتریس همبستگی

جدول 5. ادراکات از موفقیت پروژه- آمار توصیفی و آزمون Kruskal-Wallis

جدول 6 .شیوه های مدیریت تحقق مزایا- آمار توصیفی و آزمون Kruskal-Wallis

جدول 7 . رگرسیون- توانایی ابعاد موفقیت پروژه در پیش بینی موفقیت پروژه 

4.2. تاثیر شیوه های مدیریت تحقق مزایا بر موفقیت پروژه 

4.3. تاثیر شیوه های مدیریت تحقق مزایا در ابعاد موفقیت

جدول 9 رگرسیون- توانایی شیوه های مدیریت تحقق مزایا در پیش بینی ابعاد موفقیت مرتبط با عملکرد مدیریت پروژه 

جدول 10 رگرسیون- توانایی شیوه های مدیریت تحقق مزایا در پیش بینی ابعاد موفقیت مرتبط با ایجاد ارزش برای کسب و کار

5. بحث

5.1 عملکرد مدیریت پروژه: معیارهای مرتبط تر موفقیت

6. نتیجه گیری 

ضمیمه A. تجزیه و تحلیل عامل

جدول 11 تجزیه و تحلیل عامل مقیاس ها که متغیرهای مستقل را اندازه گیری می کند (A)

جدول 12 تجزیه و تحلیل عامل مقیاس ها که متغیرهای مستقل را اندازه گیری می کند (B)

استراتژی های کسب و کار که به تغییر سازمانی دلالت دارند، معمولا مستلزم توسعه پروژه هایی مانند پروژه های فناوری اطلاعات هستند. به هرحال سازمان ها در اجرای استراتژی های خود ناموفق می شوند، گرچه تکنیک های پروژه، برنامه و مدیریت پرتفوی را بکار می گیرند. مدیریت تحقق مزایا مجموعه ای از فرآیندها است که برای از بین بردن شکاف بین برنامه ریزی استراتژی و اجرای آن ایجاد شده است. این کار به حصول اطمینان از اجرای ارزشمندترین طرح ها صورت گرفته است. به هرحال، هیچ شواهد تجربی از کارایی آن وجود ندارد. این مقاله نتایج بررسی را برای کارورزان در برزیل، انگلستان، آمریکا ارائه می دهد که به ارزیابی تاثیر روش های مدیریت تحقق مزایا بر میزان موفقیت پروژه می پردازد. نتایج مان نشان می دهند که روش های مدیریت تحقق مزایا پیش بینی کننده های مثبتی برای موفقیت پروژه در ایجاد ارزش استراتژیک برای کسب و کار هستند. بنابراین، این نتایج نشان می دهند که شیوه های مدیریت تحقق مزایان می توانند برای پشتیبانی از اجرای موفقیت آمیز استراتژی های کسب و کار موثر باشند.

گزارش های صنعت مانند The Economist (2009)، German Project Management Association (2010) و Price Waterhouse Coopers (2007) نشان می دهند که کاروزان پروژه ها را به عنوان روش ساختاری برای پیاده سازی تغییرات کسب و کار تشخیص می دهند. همچنین اعضای علمی دانشگاه مانند بوتریک (1997)، کرزنر (2009) و تورنر (2009) نیز این عقیده را دارند. موفقیت پروژه مولفه حیاتی برای موفقیت کسب و کار (Price Waterhouse Coopers,2007) و اقتصاد جهانی به شمار می رود. اگرچه پروژه ها در پرتفوی سازمانی می توانند اهداف مختلفی را مورد توجه قرار دهند (گری و لارسون، 2006؛ جنر، 2010؛ کندال و رولینز، 2003؛ لوین، 2005)، اما عمدتا برای پشتیبانی از اجرای استراتژی های کسب و کار (بوتریک، 1997) در نظر گرفته شده اند. بنابراین، سازمان ها باید از موفقیت پروژه های خود اطمینان یابند تا در اجرای استراتژی خویش و تبدیل دیدگاه خویش به واقعیت موفق گردند. تیم های مدیریت پروژه به منظور دستیابی به موفقیت باید آشکارا نحوه ارزیابی موفقیت هر پروژه را تعیین کنند. به هر حال، هیچ اتفاق نظری در مورد موفقیت پروژه وجود ندارد (پرابهاکار، 2008؛ یو و همکاران، 2005). تجزیه و تحلیل اخیر مقالات منتشر شده از سال 1986 تا 2004 در مجله بین المللی مدیریت پروژه و مجله مدیریت پروژه 30 مقاله را یافت است که به بحث در مورد موفقیت پروژه اما بدون هیچ تعریف هم رای می پردازند (ایکا، 2009). بررسی ها به طور هم راستا در 20 سال گذشته پی برده اند که 60 و 80 درصد از تمامی سازمان ها در اجرای استراتژی هایشان موفق نمی شوند. علت عدم موفقیت آن ها عدم ارائه نتایج مورد انتظارِ فرآیند درحال تغییرشان است (کاپلان و نورتون، 2008). این مقاله، با دو رویکرد مختلف به تجزیه و تحلیل موفقیت می پردازد: عملکرد مدیریت پروژه، و موفقیت پروژه. عملکرد مدیریت پروژه، همچنین کارایی نامیده می شود، که بیشتر براساس بودجه، اهداف زمانبندی و شرایط است. موفقیت پروژه با استفاده از استراتژی های کسب و کار ارزیابی می کند که پروژه ها چگونه به خوبی مزایای مورد نیاز را ارائه می دهند؛ هدف از این کار تحقق اهداف گسترده تر کسب و کار و ایجاد ارزش است (کوک-دیویس، 2002؛ سرادور، 2013). سازمان ها علی رغم نقش آشکاری که پروژه ها در اجرای استراتژی های کسب وکار دارند هنوز آن ها را تنها با کاراییشان و نه با مزایای ارائه شده ارزیابی می کنند. گروه بزرگی از سازمان ها ادعا می کنند که اندازه گیری سود و مزایای پروژه بسیار دشوار است (زویکائل و اسمیرک، 2012)، به ویژه مزایای تحقق یافته طی عملیات محصول، اغلب پس از مدت طولانی از هدف پروژه (یو و همکاران، 2005). اخیرا برخی از دانشمندان (بردلی، 2010؛ جنر، 2010؛ ملتون و همکاران، 2008) نشان داده اند که مدیریت تحقق مزایا ارزش و ارتباط استراتژیک هر پروژه را آشکار می کند، که منجر به افزایش کارایی حاکمیت پروژه می شود. حاکمیت استراتژیک بیش از تنها حاکمیت سازمان ها را به سوی توزیع زودهای برنامه ریزی شده سوق می دهد (گاردینر، 2005). سازمان ها با فرآیندهای بالغِ تحقق سود- و بنابراین حاکمیت قوی تر- باعث شده اند که هیئت های مدیریتشان عمدتا آن دسته از پروژه ها را در اولویت و مورد پشتیبانی قرار دهند که می توانند مرتبط ترین مزایا و سودها را ارائه دهند. با افزایش کارایی حاکمیت پروژه، مدیریت تحقق مزایا و سود شاید بتواند میزان شکست پروژه را از دیدگاه استراتژیک کاهش دهد. به هر حال این شیوه ها در سطح گسترده ای بکار گرفته نشده اند یا به عنوان زیرمجموعه ای از سایر فرآیندهای مدیریت پروژه بکار گرفته شده اند و شواهد اندکی در مورد تاثیر آن برموفقیت پروژه وجود دارد (کوک-دیویس، 2002). بنابراین، این مقاله تمایل به ارزیابی استفاده از مدیریت تحقق مزایا میان جوامع مدیریت پروژه سه کشور می پردازد" انگلستان، آمریکا و برزیل. هدف از این ارزیابی پی بردن به تاثیر میزان موفقیت پروژه و ارزیابی تاثیر پروژه ها بر ایجاد ارزش سازمانی است (براید، 2005؛ یو و همکاران، 2005؛ زویکائل و اسمیرک، 2012).