ترجمه فارسی عنوان مقاله
رویکرد یکپارچه MCDM برای ارزیابی سیستمهای حمل و نقل عمومی در تهران
عنوان انگلیسی
An integrated MCDM approach to evaluate public transportation systems in Tehran
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
83589 | 2017 | 13 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Transportation Research Part A: Policy and Practice, Volume 106, December 2017, Pages 427-439
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
کلمات کلیدی
1.مقدمه
2. بررسی مفهومی
2.1. رضایت مشتری در حمل و نقل عمومی
2.2. MCDM در حمل و نقل عمومی
3. روش پیشنهادی
3.1. روش دلفی
جدول 1. شدت 9 نقطه ای مقیاس اهمیت و توضیح آن.
1.1. روش GAHP
جدول 2. شاخص پایداری تصادفی (RI).
1.2. روش PROMETHEE
1.3. رویکرد یکپارچه دلفی- GAHP- PROMETHEE
شکل 1. مراحل روش پیشنهادی دلفی- GAHP- PROMETHEE
2. کاربرد عددی
2.1. ساختار حمل و نقل عمومی در تهران
2.2. نظرسنجی
شکل 2. توزیع سفرهای روزانه انواع حمل و نقل عمومی در تهران (2015)
جدول 3. توزیع سفرهای روزانه انواع حمل و نقل عمومی در تهران ( www.Tehran.ir، 2015)
جدول 4 اطلاعات جمعیتی مشارکت کنندگان ازجمله جنسیت، سن و سایر ویژگیها را نشان می دهد.
2.3. روش دلفی
2.4. محاسبه GAHP
شکل 3. ساختار سلسله مراتبی حالتهای حمل و نقل عمومی در تهران
جدول 4. اطلاعات جمعیتی شرکت کنندگان
3. GAIA و تحلیل حساسیت
3.1. GAIA
جدول 5. ماتریس مقایسه دوبدو برای معیارهای بدست آمده از GAHP.
جدول 6. نتایج بدست آمده از محاسبه GAHP.
جدول 7. ماتریس ارزیابی
شکل 4. رتبه بندی جایگزینها طبق PROMETHEE.
شکل 5. رتبه بندی جایگزینها طبق PROMETHEE II.
5.2. تحلیل وزنی
شکل 6. پلان GAIG
جدول 8. فواصل پایداری وزنی
شکل 7. وزنهای متحرک
5.3. توابع مختلف اولویت PROMETHEE
جدول 9. توابع مختلف اولویت روش PROMETHEE.
5.4. تحلیل سناریو
جدول 10. رتبه های بدست آمده با روشهای وزنی مختلف.
6. نتیجه گیری
ترجمه چکیده
حمل و نقل عمومی یکی از مهمترین سیستمهای حمل و نقل بویژه در شهرهای بزرگ و پرجمعیت می باشد. در نتیجه، ارزیابی سیستمهای حمل و نقل یک مشکل تصمیم گیری استراتژیک برای بخشهای عمومی و خصوصی است. در این مقاله، مشکل مسافران حمل و نقل عمومی در تهران بررسی و سطح رضایت آنها نیز با استفاده از نظرسنجی رضایت مسافر ارزیابی می شود. رویکرد یکپارچه MCDM برای ارزیابی سیستمهای حل و نقل عمومی براساس روش دلفی، فرایند تحلیل گروهی سلسله مراتبی (GAHP) و روش سازماندهي بر اساس ترجيح به منظور ارزيابي غنی بودن (PROMETHEE) مطرح می شود. مدل پیشنهادی به نتایج واقعی و معتبر اشاره کرده و راهنمایی هایی را برای بهبود آینده کیفیت خدمات حمل و نقل عمومی معرفی می کند. تجزیه و تحلیل حساسیت برای بررسی تاثیر معیارهای وزنی در مشکل تصمیم گیری صورت می گیرد. در نتیجه، مهمترین سیستمهای حمل و نقل عمومی در تهران بطور ترتیب عبارتند از: مترو، تاکسی، BRT، اتوبوس و ون. بنابراین، سیاستگذاران و شهرداری تهران باید سیستمهای ذکر شده را ترغیب و حمایت کنند.
ترجمه مقدمه
در طول 20 سال گذشته، کشورهای درحال توسعه رشد جمعیت بسیار زیادی را تجربه کرده اند. افزایش جمعیت در ایران منجر به افزایش تقاضای حمل و نقل شهری در شهرهای بزرگ بویژه در پایتخت تهران شد. اگرچه اهمیت حمل و نقل و عمومی با رشد سریع جمعیت تهران درحال افزایش است، زیرساخت حمل و نقل برای تقاضای حمل و نقل فعلی مناسب نمی باشد. در اینصورت منجر به تراکم ترافیک در خیابانهای شهر می شود که حجم حمل و نقل عمومی در ساعتهای پر رفت و آمد زیاد می شود؛ و طول صف و زمان انتظار مسافران نیز افزایش می یابد. تحت این شرایط، بخش بزرگی از افراد مجبورند تا از خودروهای شخصی خود در مقابل اولویت خود برای استفاده از حمل و نقل عمومی استفاده نمایند، که نقش مهمی در تسهیل پویایی شهروندان دارد. با استفاده از خودروهای شخصی زیاد، موقیت سیستم حمل و نقل بدتر می شود زیرا این خودروها دلیل اصلی تراکم در جاده ها و افزایش آلودگی زیست محیطی هستند.
درک نیتهای رفتاری مسافران حمل و نقل عمومی مهم می باشد و تضمین می کند که سطح رضایت مشتری در سیستم حمل و نقل عمومی یکی از ماموریتهای اصلی مدیران و مقامات می باشد. بنابراین، شهرداری تهران و برخی از شرکتهای حمل و نقل نقش مهمی در رضایت مشتری به منظور افزایش استفاده از حمل و نقل عمومی و کاهش حمل و نقل شخصی دارند. در نتیجه، پیشرفت و بهبود می تواند کاربران زیادی را جذب کرده تا از حمل و نقل عمومی استفاده نمایند.
در این مقاله، مشکل مشتریان حمل و نقل عمومی در تهران مورد بحث قرار می گیرد و از نظرسنجی رضایت مشتری نیز برای ارزیابی سطح رضایت آنها استفاده می شود. بدین منظور، رویکرد یکپارچه دلفی- GAHP- PROMETHEE برای رتبه بندی حالتهای حمل و نقل عمومی در تهران معرفی شده و فرایند پیاده سازی نیز با یک مورد واقعی بیان می شود.
هدف از استفاده از روش دلفی اینست که مهمترین معیار با نظرات کارشناسان و پرسشنامه ها درک شود. از نظرات فرایند تکراری کارشناسان تا زمانی استفاده می شود که توافقنامه عمومی در خصوص موضوع تحت بررسی بدست آید و همچنین موضوعات اصلی پیش بینی و شناسایی شوند.
از روش AHP گروهی به منظور تجزیه و تحلیل ساختار مشکل مسافران حمل و نقل عمومی با کمک به پنل کارشناسان و تشخیص وزن معیارها استفاده می شود. تصمیم گیری گروهی بخش مهم و اصلی تصمیم گیری چندمعیاره است و گروه نیز بهتر می تواند بر پیچیدگی مشکل بجای تصمیم گیرنده تک (DM) غلبه کند. مزیتهای AHP در سایر روشهای چندمعیاره، که اغلب توسط طرفداران خود بیان شده، شامل انعطاف پذیری آن، درخواست شهودی به تصمیم گیرندگان (کارشناسان) و و در نهایت قدرت و توانایی آن برای تست تناقضات در قضاوتها می باشند.
در نهایت، روش PROMETHEE برای رتبه بندی نهایی حالتهای حمل و نقل و عمومی بکار می رود. از پلان تجزیه و تحلیل هندسی به کمک تعاملی (GAIA) برای شناسایی اختلافات بین معیارها و گروه بندی جایگزینها و همچنین تجزیه و تحلیل حساسیت سناریوهای مختلف با تغییر وزن معیارها استفاده می شود. درنظر گرفتن همزمان معیارهای کمی و کیفی یکی از مزیتهای روش PROMETHEE است. بعلاوه، PROMETHEE به تصمیم گیرنده اجازه می دهد تا اطلاعات نامشخص، ناقص، غیرقابل مشاهده و حتی متناقض را بپذیرد هرچند احتمال تعیین ارزشهای آستانه، اولویتهای نامشخص و نامطلوب وجود دارد. دیگر مزیت ساتفاده از PROMETHEE در سایر روشهای غیرجبرانی، ساده کردن مدلسازی اولویت است هرچند اغلب توسط طرفداران خود بیان شده و تصمیم گیرندگان مفاهیم و پارامترهای این روش را به آسانی درک می کنند. روش PROMTHEE با ابزارهای خود (تصویر GAIA، وزنهای قالب، فواصل پایدار، مقایسات متعدد و جریانات اولویت) به تصمیم گیرنده اجازه داده تا این فرایند را با استفاده از داده های واقعی جایگزین ها بهتر کنترل نموده.
با وجود برخی مدلهای یکپارچه MCDM که از روشهای دلفی، AHP و PROMETHEE بطور همزمان استفاده می کنند، هیچ مطالعه ای برای ارزیابی روشهای حمل و نقل عمومی با ادغام تکنیکهای دلفی، GAHP و PROMETHEE وجود ندارد. از اینرو، MCDM یکپارچه که در این مطالعه مطرح شده از مزایای تمام روشها با ترکیب دلفی، GAHP و PROMETHEE بهره می برند. بنابراین، نتایج ارزیابی سیستم حمل و نقل عمومی با روشهای MCDM می توانند توسط شهرداری تهران در موقعیت تصمیم گیری واقع گرا و ارزیابی سرمایه گذاری معتبر استفاده شوند.
مابقی مقاله بصورت زیر سازماندهی می شود. بخش 2، بررسی مفهومی رضایت مشتری و روشهای MCDM را در سیستمهای حمل و نقل عمومی بیان می کند. در بخش 3، معرفی کوتاهی از دلفی، GAHP و PROMETHE همراه با روش شناسی پیشنهادی ارائه می شود. کاربرد روش پیشنهادی در سیستمهای حمل و نقل عمومی در تهران در بخش 4 بیان می شود. تجزیه و تحلیل حساسیت و GAIA نیز در بخش 5 مطرح می شود. نتایج و راهنمایی های برای تحقیقات آینده نیز در بخش 6 مورد بحث قرار می گیرند.