ترجمه فارسی عنوان مقاله
مدیتیشن (مراقبه) حضور در لحظه (در زمان حال زیستن) و رایحه درمانی برای کاهش استرس و اضطراب
عنوان انگلیسی
Mindfulness Meditation and Aromatherapy to Reduce Stress and Anxiety
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
32579 | 2015 | 2 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Archives of Psychiatric Nursing, Volume 29, Issue 3, June 2015, Pages 192–193
فهرست مطالب ترجمه فارسی
خلاصه پژوهش
روش ها
نتایج
بحث و تبادل نظر
روش ها
نتایج
بحث و تبادل نظر
ترجمه کلمات کلیدی
-
ذهن آگاهی مدیتیشن - آروماتراپی - کاهش استرس و اضطراب -
کلمات کلیدی انگلیسی
Mindfulness Meditation ,Aromatherapy ,Reduce Stress and Anxiety,
ترجمه مقدمه
این برنامه درمانی مبتنی بر شواهد (EBP) در یک بازه پنج ماهه انجام شده است. پرسش هدایت کننده این برنامه بدین شکل مطرح شده که در افراد بالغ مبتلا به اختلالات خلقی ، مدیتیشن حضور در لحظه در ترکیب با رایحه درمانی بر میزان استرس و اضطرابی که افراد بستری شده در بخش های مربوط به اختلالات رفتاری اعلام می کنند چقدرتأثیرگذار است؟ در این جا، تجربه ذهنی 32 فرد شرکت کننده در این برنامه قبل و بعد از مدیتیشن حضور در لحظه با رایحه درمانی مورد ارزیابی قرار گرفت. در اتاق مورد نظر صندلی ها به صورت دایره ای دور یکدیگر چیده شده، نور اتاق ضعیف و رایحه آرام بخشی در تمام اتاق پخش می شد. گروه مورد نظر از 4-18 نفر شرکت کننده و دو تا سه هماهنگ کننده تشکیل شده بود. جلسه های گروه یک بار در هفته و به مدت یک ساعت به صورت چهار قسمت 15 دقیقه ای برگزار می شدند. 15 دقیقه اول به ثبت مشخصات اعضای گروه و ارزیابی آن ها در مورد میزان استرس و اضطراب شان پیش از پیوستن به گروه اختصاص داشت. در قسمت دوم تمرین ساده و مقدماتی مدیتیشن حضور در لحظه انجام می شد. به بیماران آموزش داده می شد تا هر بار بر روی حس کردن نفس خود هنگامی که وارد بدن و از آن خارج می شود تمرکز کنند. همچنین به بیماران آموزش داده می شد تا در صورت از دست دادن حواس و تمرکز بر روی تنفس، بدون توجّه به آگاهی مداخله گر و آزاردهنده، آرام آرام به روند قبلی خود یعنی تمرکز بر تنفس بازگردند. شرکت کنندگان یاد می گرفتند تا دوباره بر روی تنفس خود تمرکز کرده و از آن به عنوان تکیه گاهی برای توقف در زمان حال استفاده کنند. قسمت سوم این جلسه ها به حضور در لحظه هدایت شده بدنی اختصاص داشت که در آن به سمتی هدایت می شدند تا بتواننداین آگاهی را در بدن خود وبه شکل حس های فیزیکی و جسمانی به تدریج در انگشتان پا تا سر خود ایجاد کنند. 15 دقیقه نهایی صرف صحبت گروهی می شد که به واسطه بخش های قبلی راحت تر برگزار می شد و در آن افراد خودشان را معرفی کرده و نظر خود را در مورد میزان استرس و اضطراب بعد از این فعالیّت اعلام می کردند. بعد از آن، هماهنگ کننده ها وارد بحث گروهی شده و افراد می توانستند افکار، ایده ها و نظر خود را در مورد تجربه-گروهی شان با آن ها در میان بگذارند. گزارشی شامل میزان استرس و اضطراب قبل و بعد از این جلسه ها که خود افراد اعلام می کردند به دست آمد که شامل یک مقیاس 10 امتیازی براساس تجربه های ذهنی افراد شرکت کننده بود (1= کمترین میزان استرس، 10= بیشترین میزان استرس; 1= کمترین میزان اضطراب، 10= بیشترین میزان اضطراب).