ترجمه فارسی عنوان مقاله
ارزیابی زیست محیطی استراتژیک در دوران پست مدرن
عنوان انگلیسی
Strategic environmental assessment in post-modern times
کد مقاله | سال انتشار | تعداد صفحات مقاله انگلیسی |
---|---|---|
5663 | 2003 | 16 صفحه PDF |
منبع
Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)
Journal : Environmental Impact Assessment Review, Volume 23, Issue 2, March 2003, Pages 155–170
فهرست مطالب ترجمه فارسی
چکیده
کلید واژه ها
1.مقدمه
2. سیاست فعلی ، تصمیم گیری و بحث و برنامه ریزی بحث - برخی از نکات مهم
2.1. الگوی پسامدرنیستی
2-2 حق بیان به جای قدرت واقعی
2.3 توسعه پایدار
2.4 عدم وجود گزینه های جایگزین جهت روشهای سیستماتیک
3.عناصر رایج بحث ارزیابی زیست محیطی استراتژیک
3.1 مورد برای رویکردهای مبتنی بر EIA
3.2 وجه تمایز بین انواع مختلف ارزیابی زیست محیطی استراتژیک
4.راه به جلو—تمرکز مجدد در بحث ارزیابی استراتژیک زیست محیطی
4.1 دلایل استفاده از ارزیابی استراتژیک زیست محیطی
4.2. مزایای بالقوه ناشی از برنامه ارزیابی استراتژیک زیست محیطی
4.3.ارزیابی استراتژیک زیست محیطی برای تصمیم گیری برای توسعه پایدار
4.4 ارزیابی استراتژیک زیست محیطی برای تصمیم گیری مؤثر در موقعیتهای معضلات اجتماعی
4.5ارزیابی استراتژیک زیست محیطی به عنوان ابزاری برای تطبیق دادن سطوح مختلف تصمیم گیری
4.6. عدم وجود رویکردهای جایگزین برای ارزیابی استراتژیک زیست محیطی منظم و هدفمند
5. به سمت بهبود نظریه و عملكرد ارزیابی استراتژیک زیست محیطی
5.1. رده و وظایف تصمیم گیر
5.2 نقش برنامه ریز
شکل 1. ویژگی های سلسله مراتب تصمیم گیری و ارزیابی استراتژیک زیست محیطی .
6. نتیجه گیری
کلید واژه ها
1.مقدمه
2. سیاست فعلی ، تصمیم گیری و بحث و برنامه ریزی بحث - برخی از نکات مهم
2.1. الگوی پسامدرنیستی
2-2 حق بیان به جای قدرت واقعی
2.3 توسعه پایدار
2.4 عدم وجود گزینه های جایگزین جهت روشهای سیستماتیک
3.عناصر رایج بحث ارزیابی زیست محیطی استراتژیک
3.1 مورد برای رویکردهای مبتنی بر EIA
3.2 وجه تمایز بین انواع مختلف ارزیابی زیست محیطی استراتژیک
4.راه به جلو—تمرکز مجدد در بحث ارزیابی استراتژیک زیست محیطی
4.1 دلایل استفاده از ارزیابی استراتژیک زیست محیطی
4.2. مزایای بالقوه ناشی از برنامه ارزیابی استراتژیک زیست محیطی
4.3.ارزیابی استراتژیک زیست محیطی برای تصمیم گیری برای توسعه پایدار
4.4 ارزیابی استراتژیک زیست محیطی برای تصمیم گیری مؤثر در موقعیتهای معضلات اجتماعی
4.5ارزیابی استراتژیک زیست محیطی به عنوان ابزاری برای تطبیق دادن سطوح مختلف تصمیم گیری
4.6. عدم وجود رویکردهای جایگزین برای ارزیابی استراتژیک زیست محیطی منظم و هدفمند
5. به سمت بهبود نظریه و عملكرد ارزیابی استراتژیک زیست محیطی
5.1. رده و وظایف تصمیم گیر
5.2 نقش برنامه ریز
شکل 1. ویژگی های سلسله مراتب تصمیم گیری و ارزیابی استراتژیک زیست محیطی .
6. نتیجه گیری
ترجمه کلمات کلیدی
ارزیابی زیست محیطی استراتژیک - دوران پست مدرن - ارزیابی اثرات زیست محیطی
کلمات کلیدی انگلیسی
ترجمه چکیده
افزایش آگاهی از یافته های نظریه سیاست و تصمیم گیری در جامعه ارزیابی زیست محیطی ،اخیراً به بحث و گفتگوهای شدید در مورد مبانی نظری و استفاده عملی مناسب از ارزیابی زیست محیطی استراتژی منجر شده است. در این زمینه ، بیشتر پیشنهادات اخیر در مورد چگونگی بهبود عملکرد "ناخودآگاه یا زیر آگاهانه" توسط الگوی پست مدرنیسم ،با تمرکز ویژه بر ادغام بهتر ارزیابی زیست محیطی استراتژی ارزیابی استراتژیک زیست محیطی در تصمیم گیری ‘واقعی’ و انعطاف پذیری رویه ای تحت اثیر قرار گرفته است .
همچنین پیشنهاداتی وجود دارد كه رویكردهای ارزیابی اثرات زیست محیطی پروژه سنتی (EIA) مبتنی بر پروژه ارزیابی استراتژیک زیست محیطی ،عموما ناكافی هستند. در واکنش به انتقاد اخیر ،این مقاله با دفاع از رویکردهای منظم ساختاری و هنجاری سنتی به طور منظم به نسبت ارزیابی استراتژیک زیست محیطی هدفمند می شود. در حالی که این مطلب تصدیق شده است که یک الگوی کاملاً حرفه ای و تکنولوژیکی برای ارزیابی استراتژیک زیست محیطی موردی از گذشته است ،پیشنهاد شده است واگذاری طرح "انعطاف پذیر" ارزیابی استراتژیک زیست محیطی به خواسته طرفداران و ذینفعان انجام شود حتی در صورتیکه در نهایت ممکن است قادر به حفاظت از محیط زیست نباشد.
ترجمه مقدمه
ارزیابی استراتژیک زیست محیطی یک ابزار پشتیبانی تصمیم گیری برای تدوین سیاست ها ، برنامه ها و برنامه های پایدار فضایی و محیطی با هدف اطمینان از رسیدگی مناسب به محیط است.ارزیابی استراتژیک زیست محیطی "برادر بزرگ" ارزیابی اثرات زیست محیطی (EIA) برای پروژه هایی است که در بسیاری از کشورها در سطح جهان به میزان گسترده ای اعمال شده است. الزامات ارزیابی زیست محیطی ابتدا بر اساس قانون خط مشی ملی محیط زیست (NEPA) در سال 1969 در ایالات متحده فرمول بندی شده است.قبل از معرفی ، توجه به جنبه های زیست محیطی در تصمیم گیری استراتژیک و پروژه تا حد زیادی به صورت افزایشی صورت گرفت . عمل این بود که به جای دستیابی به اهداف ، از مشکلات دور شود (به مایر مراجعه کنید و میلر ، 1984.(
به منظور رفع این وضعیت نامطلوب ، ارزیابی رسمی محیط زیست (EA) به عنوان یک ابزار فعال برای پرداختن به پیامدهای محیطی قبل از اقدام عملی، معرفی گردید.
منشا های رویه ای EA ریشه در تئوری برنامه ریزی منطقی دارد ، که در اواسط دهه 1950 توسعه یافته است(رجوع کنید به میرسون و بانفیلد ، 1955) و در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 به طور گسترده مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت (فالودی ،1973(.درک فعلی از ارزیابی استراتژیک زیست محیطی این است که ذاتاً با عقلانیت محدود مشخص شده است.در حالی که مراحل فرآیندی مطمئنی ، اهداف از پیش تعریف شده ، سیاست ، برنامه و برنامه (PPP) در ارزیابی استراتژیک زیست محیطی تعریف نشده اند ، اما از منابع دیگر مانند برنامه های اقدامی محیط زیست یا استراتژی های توسعه پایدار گرفته شده اند. بنابراین ، ارزیابی استراتژیک زیست محیطی با عقلانیت ابزاری مشخص شده است. از اوایل مراحل توسعه آن ، ارزیابی محیط زیست به عنوان یک فرایند یادگیری و مذاکره بین حامیان متعدد مد نظر قرارداده شده است (کالدول ، 1982 ؛ الیوت ، 1981(.
بر اساس این برداشت گسترده در حال حاضر که ابزاری که ریشه در نظریه برنامه ریزی منطقی دارد ، تصمیم گیری "واقعی" را منعکس نمی کند ،بسیاری از نویسندگان گفته اند که ارزیابی استراتژیک زیست محیطی نباید از پیش تعریف شده باشد ،اما با فرآیند PPP اساسی سازگار شده و به روشی کاملاً انعطاف پذیر بایدعمل شود.با این حال ، اگرچه به نظر می رسد پارادایم فعلی پسا مدرنیسم در برنامه ریزی را برآورده می کند ، چنین است که به طور بالقوه با این تصور که "ارزیابی و برنامه ریزی تأثیرگذاری عملکردهای مختلف اما مکمل را انجام می دهد" مغایرت دارد (برزوک ، 1986(.در حالی که ارزیابی استراتژیک زیست محیطی در نهایت می تواند از بحث فعلی درباره انعطاف پذیری و انطباق پذیری ، که توسط تحلیلگران سیاست تسلط یافته است ، بهره ببرد ، لازم به یادآوری است که ارزیابی استراتژیک زیست محیطی ابزاری کاربردی است که توسط رشته های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد ، که نه تنها از طریق یک مسیر ، بلکه از چند طریق تفسیر می شود.
علاوه بر این ، برخلاف آنچه اغلب پیشنهاد می شود ، شواهدی وجود دارد که هم EIA از قبل ساختار یافته و هم فعال و ارزیابی استراتژیک زیست محیطی مبتنی بر EIA در واقع در بهبود تصمیم گیری از نظر توجه به محیط بهتر ، حداقل در سطح برنامه ریزی و برنامه تصمیم گیری در سیستم های برنامه ریزی شده تعیین شدهموثر هستند. (به Ortolano و همکاران ، 1987 ؛ وود ، 1995 ؛ ریس ، 1999 ؛ فیشر ، 2002 مراجعه کنید)
در حالی که احتمالاً عادلانه است که بگوییم طی 30 سال گذشته ، جامعه ارزیابی محیط زیست تمایل دارد بحثهای نظریه تجزیه و تحلیل سیاست ، تصمیم گیری و برنامه ریزی را تا حدودی از حاشیه دنبال کند ، این پیشنهاد مبنی بر اینکه مبانی رویکردهای EA در علم تصمیم گیری تا حد زیادی در ادبیات ارزیابی محیط زیست مورد غفلت واقع شده است (وستون ، 2000) قابل بحث است. (به عنوان مثال ، لارنس ، 2000 ، 1997 ؛ پیرس ، 1994) را ببینید. (
پاورقی صفحه 156
- در این مقاله ، EA به عنوان یک اصطلاح عمومی مورد استفاده قرار می گیرد که شامل ارزیابی استراتژیک زیست محیطی و EIA میباشد .
- اقتصاددان اکولوژیک سودرباوم (1999 ،به عنوان مثال ، پیشنهاد کرد که EIA به منظور غلبه بر رویکردهای برنامه ریزی مبتنی بر عقلانی ، تجزیه و تحلیل هزینه - فایده (CBA) و آنالیز چند معیار (MCA) ، که در دهه 1960 و 1970 توسعه یافته است ، معرفی شده است
در حقیقت ، بسیاری از موضوعات فعلی - ظاهراً مبتکرانه -قبلاً مورد بحث قرار گرفته است ،به عنوان مثال توسط تعدادی از نویسندگان در اوایل دهه 1980 ، ادعا می کنند که EIA و روند پروژه باید یکپارچه شوند (کرنفورد و همکاران ، 1985) و این ارزش ها و ترجیحات افراد آسیب دیده را پیشنهاد می دهند.
جمعیتی که باید در ارزیابی سیاست و تصمیم گیری گنجانیده شوند(گاردینر ، 1980). مقالات اخیر نشأت گرفته از سوابق حرفه ای مختلف که منعکس کننده دیدگاه های مختلف در مورد ارزیابی استراتژیک زیست محیطی که شامل مواردی است که توسط تحلیلگران سیاست Kørnøv و Thissen (2000) برای ارزیابی استراتژیک زیست محیطی و Leknes (2001) برای EIA میباشند. در حالی که سودرباوم (2000) از دیدگاه یک اقتصاددان به EA نزدیک شد ، بر اساس تئوری نهادی ، جنبه های حقوقی در مورد ارزیابی استراتژیک زیست محیطی ، به عنوان مثال توسط Marsden (1998) را مورد بررسی قرار داد. مباحثات-فعلی تحت هدایت برنامه ریزی محیط زیست ’در آثاری نظیر Therivel and Brown (2000) ، Partida´rio (2001) Fischer (2002) منعکس شده است.