پیش‌بینی فناوری برای تولید پایدار در صنعت عرضه‌کننده خودرو آلمانی

چکیده 

کلید واژه ها

1. مقدمه

2. به سوی تولید پایدار

3. روش

جدول 1. پیش بینی تکنولوژی مبتنی بر دلفی (گزیده ای یا انتخابی).

4. نتایج و بحث

جدول 2. اظهارنظرهای نظرسنجی دلفی.

جدول 3. نتایج دلفی

شکل 1: تشریح تجسم چارچوب زمانی

4.1 تحولات کوتاه مدت 

4.2 تحولات نامعلوم کوتاه مدت تا میان مدت

جدول 4. آزمون من ویتنی U برای مقایسه گروهی.

4.3. پیشرفت های کوتاه مدت تا میان مدت

4.4 تحولات میان مدت

4.5. تحولات درازمدت 2025+

5. نتیجه گیری

6. محدودیت ها و پژوهش های آینده

پایداری محیطی، پارادایم جدید در تولید است و مستلزم استفاده کارآمد از منابع و انرژی است. برای دستیابی به چنین بازدهی و کارایی، در حال حاضر بسیاری از رویکردهای مرتبط با فناوری و فرآیند درحال‌توسعه هستند. هدف این مقاله، استفاده از پیش‌بینی فناوری برای شناسایی فناوری‌ها و فرایندهایی است که شاید برای تولید پایدار در صنعت خودروسازی آلمانی در آینده مناسب باشد. بنابراین، یک تحقیق دلفی را همراه با کارشناسان و محققان عملی در رابطه با فناوری های آینده و اثربدیهی آنها بر اهداف پایداری در صنعت خودرو، انجام دادیم. ارزیابی ها به پنج دسته تقسیم شدند: تحولات کوتاه مدت، تحولات کوتاه مدت تا میان مدت نامعلوم، (قطعی) تحولات کوتاه مدت به میان مدت، تحولات میان مدت و تحولات بلند مدت. این دسته بندی ها، بینشی را راجع به محرک های بالقوه (کاهش هزینه، خواسته های مشتریان و الزامات قانونی) و موانع (هزینه های مربوط به سرمایه گذاری های بزرگ) برای اجرای فناوری های مختلف ارائه می دهد. انتظار میرود عمده عرضه کنندگان خودرو سریعتر از شرکتهای کوچک و متوسط (SME) از فناوریهای پایدار جدید استفاده کنند؛ چرا که آنها دارای امکانات مالی برای سرمایه گذاری و حجم تولید کافی برای اتوماسیون هستند و اغلب تنظیمات تولید را تعدیل می کنند.

فعالیت های پیش بینی (دوراندیشی) فناوری، سودآوری یک فناوری را شناسایی می کنند (Andersen et al.، 2004؛ Svidén، 1988) و در سطح ملی، زمینه های رقابتی بالقوه یک کشور را تعیین می کند (Anderson، 1997؛ Cuhls، 2001؛ Saritas et al.، 2007) تأثیر بر روی پایداری نقش کوچکی دارد (لیو و همکاران، 2011). چندین پروژه پیش بینی فناوری، فناوری های پایدار را به عنوان تمرکز اصلی خود قرار داده اند (لیو و همکاران، 2011؛ Weinberger و همکاران، 2012). غفلت از مسائل پايداري عجیب می¬باشد؛ زيرا این امر به منظور ملاحظه¬ی منابع موجود براي توليد که به عنوان مهمترين موضوع قرن بيست و يکم شناخته شده است، ضروری است (O'Brien، 1999؛ Seliger et al.، 2008). با وجودی که پایداری بعنوان سرمنشا عملکرد اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی اشاره میشود (Gimenez et al.، 2012)، پژوهش کنونی بر دو عنصر دیگر تمرکز دارد: بهره وری اقتصادی (O'Brien، 1999 ). به طور خاص، بر پایداری محیطی که در تولید اجزای خودرو در شرکت های تولیدی منتج میشود، تمرکز می کنیم. با این حال، عناصر منشا سه گانه به طور متناوب در ارتباط هستند (Bergenwall و همکاران، 2012) و تحقیقات قبلی نشان می دهد که ابتکارات اتخاذی برای بهبود پایداری محیطی، همزمان تاثیر مثبتی بر پایداری اجتماعی و اقتصادی داشته اند (Gimenez et al. 2012 ). به طور دقیق تر اگر بخواهیم نگاه کنیم، پیاده سازی فناوری های تولید سازگار با محیط زیست، باعث افزایش موفقیت شرکت ها می شود (Zeng et al.، 2010). در این تحقیق، بر تولید پایدار در صنعت خودروسازی آلمانی تمرکز می کنیم. صنعت خودرو یک عنصر مهم در بخش صنعتی با تعداد زیادی از عرضه کنندگان کوچک و متوسط خودرو در آلمان و سرتاسر جهان است. انواع مختلف ذینفعان نظیر مشتریان و قانونگذاران خواستار پایداری بالایی هستند و این را تنها از شرکت های خودروسازی نمیخواهند؛ صنعت خودروسازی به دلیل رابطه اقتصادی اش توجه زیادی را جلب کرده است (O'Brien, 1999). بنابراين، صنعت خودروسازی اغلب موارد در توليدات پايدار جلوتر است (O'Brien، 1999) و علاوه بر اين خواستار فرآيندهاي پايدار از کل زنجيره تأمين نيز است (Koplin et al. 2007). برای صنعت خودرو، تحقیق در مورد موضوع پایداری در حال حاضر به خوبی انجام شده است. به عنوان مثال، مجله Cleaner Production یک شماره ویژه در صنعت خودرو و پایداری را در سال 2007 منتشر نمود. موضوع تحریک پایدار تنها موضوعی نیست که از دیدگاه فناوری (لیو و همکاران، 2011)، رفتار مصرف کننده (لین و پاتر، 2007) و استراتژی نوآوری (Magnusson and Berggren، 2011؛ Zapata and Nieuwenhuis، 2010 ) مورد توجه قرار گرفته است و چشم اندازهای آینده (Warth و همکاران، 2013) نیز مورد تحقیق قرار گرفته است. علاوه بر این، موضوعاتی نظیر ارگونومی در تولید (Thun et al.، 2011)، استفاده از مواد جایگزین (Tharumarajah و Koltun، 2007؛ Zah et al.، 2007) و ارزیابی چرخه زندگی (Duval and MacLean، 2007؛ Neelis و همکاران، 2004) نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. طبق دانش خودمان، کمبود اطلاعات در رابطه با این مسئله وجود دارد که کدامیک از فناوری های تولید ممکن است در آینده، بر تولید پایدار برای عرضه کنندگان خودرو اثرگذار باشد. در نظرسنجی دلفی، نظرات عرضه کنندگان خودرو و دانشگاهیان آلمان را در مورد تاثیر مورد انتظار فناوری ها و پروسه های مختلف تولید بر آینده ی صنعت خودرو، برای پاسخ به سوالات تحقیق جمع آوری کردیم: (1) کدام یک از فناوری ها قادر به تولید پایدار زیست محیطی در آینده خواهد بود؟ (2) چه مدت برای تکنولوژی نیاز است تا به سطح خاصی از انطباق در صنعت و یا به پایداری اثری برسد؟ بنابراین، مخصوصا در رابطه با دیدگاه شرکت های تولیدکننده، تحقیق فعلی می تواند توسط کارشناسان و محققان به منظور دستیابی به بینش هایی در رابطه با تحولات پیش رو در تولید پایدارِ صنعت عرضه کننده خورو به کار گرفته شود. بر اساس استدلال اعضای هیئت مدیره برای انتظارات خاص در مورد آینده، محرک-ها و موانع برای فناوری های تولید پایدار را می توان شناسایی نمود و واکنش های ممکن برای غلبه بر موانع را صورت داد. پس از بررسی کوتاهی از متون مربوط به تولید پایدار، روش کاربردی را تعریف می کنیم. بر اساس بررسی متون مربوط به نظرسنجی های پیشین دلفی در رابطه با فناوری، ساختار دلفی را برای اهدافمان تعیین می کنیم. روند بررسی را توصیف می کنیم و یافته های این بررسی را مورد بحث قرار می دهیم. بر پایه ارزیابی های شرکت کنندگان، اظهار نظرات در مورد فناوری های مختلف و تاثیر آنها در تولید پایدار را در یک جدول زمانی گروه بندی می کنیم. پس از آن درباره ی محرک ها و موانع برای هر توسعه، همانطور که توسط هیئت نمایندگان بیان شده، بحث میکنیم. پس از نتیجه گیری از یافته ها، به محدودیت های ذاتی در تحقیقمان و جهات تحقیقی آینده اشاره میکنیم.