دانلود مقاله ISI انگلیسی شماره 89936
ترجمه فارسی عنوان مقاله

بهینه سازی توپولوژی اتصالات چسب با استفاده از روش های غیر پارامتری

عنوان انگلیسی
Topology optimisation of adhesive joints using non-parametric methods
کد مقاله سال انتشار تعداد صفحات مقاله انگلیسی
89936 2018 38 صفحه PDF
منبع

Publisher : Elsevier - Science Direct (الزویر - ساینس دایرکت)

Journal : International Journal of Adhesion and Adhesives, Volume 81, March 2018, Pages 1-10

ترجمه کلمات کلیدی
چسب مشترک، بهینه سازی، روش عنصر محدود
کلمات کلیدی انگلیسی
Adhesive joint; Optimisation; Finite Element Method;
ترجمه چکیده
این تحقیق به بررسی کاربرد الگوریتم های بهینه سازی ساختاری غیر پارامتری برای بهینه سازی اتصالات چسب ساختاری می پردازد. سه نوع اتصال چسبنده؛ تک لبه، دو لبه و دو لپ تاپ، برای بهینه سازی ساختاری مورد استفاده قرار گرفتند. ارزیابی حل ناپارامتری با اولویت بندی هندسه پیوسته اتصالات چسبنده و پس از آن شامل فیلم های چسبنده در دامنه بهینه سازی انجام شد. به این ترتیب، بهینه سازی دامنه های تک و سپس چندین ماده انجام شد. مشخص شد که بیشتر ویژگی های ساختاری مفاصل چسب با یک خوش آمدید غیر پارامتری بهینه می شود، با این حال، محدودیت های چند حل کننده برای کاربرد مشترک چسب نیز کشف شد. قضاوت فنی ممکن است در هنگام استخراج هندسه بهینه برای استفاده بیشتر مورد نیاز باشد. کاهش قابل توجه تنش در لایه چسب پس از بهینه سازی تمام سه نوع مفاصل انتخاب شده مشاهده شد، که نشان دهنده پتانسیل این تکنیک ها است، با این حال، درک روشنی از روش های بهینه سازی و الزامات و محدودیت های طراحی مهندسی برای آنها کاربرد موثر برای مفاصل چسب.
پیش نمایش مقاله
پیش نمایش مقاله  بهینه سازی توپولوژی اتصالات چسب با استفاده از روش های غیر پارامتری

چکیده انگلیسی

This research investigates the applicability of non-parametric structural optimisation algorithms for the optimisation of structural adhesive joints. Three types of adhesive joint; single lap, double lap and double lap strap, were used for the structural optimisation. Evaluation of the non-parametric solver was carried out by first optimising the adherend geometry of the adhesive joints and then including the adhesive fillets in the optimisation domain. Thus, optimisation of single and then multiple material domains was performed. It was noted that most of the structural features of adhesive joints can be optimised by a non-parametric optimiser, however, a few limitations of the solver for adhesive joint applications were also discovered. Engineering judgement may be needed when extracting the optimised geometries for further use. A significant reduction in the stresses in the adhesive layer were observed after the optimisation of all three types of selected joints, indicating the potential of these techniques, however a clear understanding of both the optimization methods and the engineering design requirements and constraints is needed for their effective application for adhesive joints.